หน้าส่วนตัว
ลมหนาวพัดสบัดร่าคราหน้าแล้ง
ใบหญ้าแห้งเฉาตายอย่างหน่ายแหนง
ผะผ่าวร้อนลมแดดที่แผดแรง
พอสิ้นแสงทิวาก็ลาไกล
หนาวลมมาราตรีที่แสนหนาว
ฟ้าห่มดาวจรัสแสง ณ แห่งไหน
คิดถึงคนอยู่ห่างอย่างเศร้าใจ
เธอทำไมจากลาไม่มาเลย
ลู่ลมหนาวพัดมาอีกคราครั้ง
เธอก็ยังลืมสัญญาหน้าตาเฉย
เคยสัญญาว่าจะมาเหมือนอย่างเคย
เธอลืมเลยลืมสิ้นไม่ยินดี
ปล่อยให้คอยทำไมให้ใจล้า
ทั้งน้ำตาสะอื้นไห้ใจหมองศรี
ปลอยให้รักแล้วทำไมไม่ใยดี
หรือรอปีคืนถิ่น.....พี่สิ้นใจ
เอื้องอังกูร 12 ม.ค. 2551 14:02 น. - ID 111537 
911
2
0
12 มกราคม 2551 17:40 น. - comment id 810469
คิดว่าเขายังคงไม่ลืมสัญญาหรอกครับ
12 มกราคม 2551 20:09 น. - comment id 810511
หูย .. ตอนนั้นยังเด็กอยู่นี่ .. จำความไม่ค่อยจะได้ น่ะ
14 มกราคม 2551 10:49 น. - comment id 810830
,มันเป็นความทรงจำที่ลืมยากครับคุณสายลมหนาว ,คุณอัลมิตรา...แม้ยังเด็ก..ทว่าความทรงจำชัดเจนครับ
14 มกราคม 2551 13:23 น. - comment id 810856
เคยสัญญาที่ห้างนา.สันกำแพง มกราคม 2528 ^ ^ เอ่อ...หลายปีอยู่นะคะ ทำไมเพิ่งมาทวง.....อิอิ(แวะมาแซวเล่น)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
