คื น วั น ผ่ า น ร า น ร อ น ค่ อ น ชี วิ ต เ ลิ ก ยึ ด ติ ด . . . ตั ด ใ จ ก็ ห ล า ย ห น ย า ม อ่ อ น แ อ ก ลั บ ห ล ง สู่ วั ง ว น จิ ต ข อ ง ค น . . . ไ ม่ นิ่ งจ ริ ง สั ก ค ร า ภ า พ ม า ย า ล ว ง ห ล อ ก ก ลั บ ต อ ก ย้ำ เ จ็ บ - ซ้ำ - ซ้ำ จ น ข ล า ด ห ว า ด ผ ว า เ ว ร แ ล ะ ก ร ร ม มิ ร้ า ง ห่ า ง ชี ว า สุ ด ร ะ อ า ล้ า เ ห ลื อ เ บื่ อ แ ล้ ว ใ จ แ ล้ ว ใ ค ร ห รื อ คื อ ผู้ กำ ห น ด บ ท ชี วิ ต ใ ค ร ลิ ขิ ต นำ ชั ก ห รื อ ผ ลั ก ไ ส บ ท ท ด ส อ บ บ อ บ ช้ำ อ ยู่ ร่ำ ไ ป ท ด ล อ ง ใ จ ... ส ล า ย พ่ า ย ยั บ เ ยิ น อั น เ จ็ บ อื่ น ห มื่ น โ ศ ก วิ โ ย ค ไห น เ ที ย บ ห ทั ย ด ว ง แ ด แ ค่ ผิ ว เ ผิ น ข้ า นี้ เ จ็ บ ป ว ด ร้ า ว เ ศ ร้ า เ ห ลื อ เ กิ น ท า ง ดำ เ นิ น . . . มื ด ส นิ ท นิ จ นิ รั น ด ร์
11 มกราคม 2551 12:16 น. - comment id 810093
นิ่งไม่จริงสักครา เหนื่อยเนาะ ลาบไก่ ไก่ทอดกระเทียม ต้มจืดกระดูกอ่อน มามะ
11 มกราคม 2551 12:18 น. - comment id 810094
อย่ามัวหลงอยู่ในวนความว่าเปล่า อย่ามัวกล่าวรสถ้อยคอยตอกย้ำ อย่ามัวท้อกับความรักที่ชักนำ ให้เจ็บช้ำซ้ำซ้ำทุกวันคืน จงก้าวข้ามทางเดินอันเจ็บปวด ผ่านคืนวันร้าวรวด.. เจ้าจงฝืน แม้จะล้มกี่ครั้งให้ลุกยืน แล้ววันคืนจะส่องแสงให้เดินไป..
11 มกราคม 2551 12:22 น. - comment id 810095
สวัสดีจ้าคุงน้งเฌอร์ น้องดูให้ดีสิในความว่างเปล่ามันอาจจะมีอะไรอยู่นะคับ
11 มกราคม 2551 12:33 น. - comment id 810098
มาอยู่เป็นเพื่อนจ้า เป็นพวกเดียวกันเลย มีเพื่อนแล้วเรา
11 มกราคม 2551 13:06 น. - comment id 810105
.ใครทำน้องเฌอร์ คนน่ารักได้ลงเนาะ อิอิ เดี๋ยวก็เต็มหัวใจค่ะ
11 มกราคม 2551 13:21 น. - comment id 810108
ชีวิตคือความว่างเปล่าครับ
11 มกราคม 2551 14:40 น. - comment id 810119
ขวดแก้วเมื่ออยู่เฉย ๆ มันก็ว่างเปล่า แต่ถ้าเราเติมน้ำเข้าไปมันก็เต็มค่ะ... มันก็หน้าจะเหมือนกับความว่างเปล่า ที่ดูเหมือนจะไมมีอะไร แต่บางทีก็มี สิ่งที่ดีแอบอยู่นะค่ะ.....
11 มกราคม 2551 14:56 น. - comment id 810125
ท่ามว่างเปล่ามีเงาให้เหงาว่าง ภายในร่างโรยแรงแฝงหม่นหมอง ใจด้านชาล้าเลือนเหมือนละออง ที่หมายปองกลับลับนับวันคืน ดีจ้า...อย่าว่างนานนะจ๊ะ..ไม่ดีค่ะ
11 มกราคม 2551 16:51 น. - comment id 810152
ดีจ้าพี่สาวจ๋า.. นิ่ง บ้าง ยุกยิกบ้าง ตามแต่สถานการณ์พาไปอ่ะจ้ะ น้ำหนักพุ่งขึ้นอีกแล้ว อย่าเอาอาหารมาล่อเลย อิอิ ปล.คิดฮอดนะจ๊ะ ....................... ดีจ้าคุณหนมปังสังหยา.. เพราะหัวใจมีเลือดเนื้อเจือรู้สึก ในส่วนลึกซุกซ่อนความอ่อนไหว มีสุขทุกข์คลุกเศร้าเหงาหัวใจ ยากมีใครรู้เห็นความเป็นจริง จะก้าวผ่านทางใจให้นึกหวั่น ผ่านคืนวันรานร้าวราวผีสิง ยากหยัดยืนฝืนใจให้ประวิง เพราะทุกสิ่ง..ว่างเปล่า..อย่างเข้าใจ.. ................... หวัดดีค่ะพี่คนบนเกาะ... ในความว่างเปล่า...มีความปวดร้าวซ่อนอยู่มั้งคะ ..................... หวัดดีค่ะพี่แม่มด... ขอบคุณค่ะ กำลังเหงาเลย มีเพื่อนแว้ว อิอิ ........................ หวัดดีค่ะคุณกชมนวรรณ.. อยากมีใครสักคน มาช่วยเติมเต็มหัวใจในส่วนที่ขาด หุ หุ ........................ หวัดดีค่ะพี่ก่องกิก... ชีวิต คือการต่อสู้ ไม่ใช่เหรอค๊ะ อิ อิ ....................... ดีคร่าคุณรี... ใช่..ในความว่างเปล่า..อาจมีความเป็นจริงบางอย่างซุกซ่อนอยู่.. คิดฮอดนะ .................... ดีคร่าคุณป. ท่ามว่างเปล่ามีเงาความเศร้าโศก ภายในโลกอาจเร้นเช่นความเหงา อยู่เดียวดายในโลกว่างคว้างเพียงเรา เหลือเพียงเงาของตนคนคุ้นเคย ว่างเป็นบางเวลาอ่ะค่ะ อิอิ
11 มกราคม 2551 17:30 น. - comment id 810167
ดีจ้า........คุณเฌอมาลย์......... เพราะทุกสิ่งอิงอ้างพรางสมมติ แค่สิ้นลมก็สิ้นสุดมนุษย์เอ๋ย ทั้งความรักความแค้นแม้นเปรียบเปรย ท้ายเฉลยเพียงความว่างเมื่อวางลง ............................................ หุหุ วางแล้ว ว่างแล้ว ก็เบาแล้วหล่ะเนอะ ทั้งผู้คนที่รักและคนที่ทำให้เราเสียใจ สุดท้ายก็เป็นแค่คนที่รู้จักกัน.....เฮ้อๆๆ งี้เป็นคนรู้จักซะตั้งแต่แรกก้อดีแระ หุหุ (บ่นไรนอกเรื่องเรื่อยเลยจ.เจน)
11 มกราคม 2551 17:30 น. - comment id 810168
ชิวิตเป็นของเราครับ เราคือคนกำหนดเองนะ ก็อย่าทำให้เราต้องพบกับความว่างเปล่าซิครับ
11 มกราคม 2551 17:59 น. - comment id 810178
วันเวลาคลาเคลื่อนเลื่อนไม่หยุด อาทิตย์ผุดพ้นบ่ายแล้วผายผัน พอตกเย็นเร้นกายก็หายพลัน ทำคืนวันผันเปลี่ยนอยู่เวียนวน คิดคัดอกตัดใจอาลัยรัก หมายจะหักรักนี้มากี่หน ที่จะหน่ายคลายรักสักกี่คน หนีไม่พ้นวนกลับมารับมัน
11 มกราคม 2551 18:45 น. - comment id 810190
คืนและวัน...เคลื่อนไป...คล้ายความฝัน ปล่อยมันผัน...เลยไป...เถิดใจเอ๋ย เลิกยึดติด...อดีตกาล...ให้ผ่านเลย พี่ก็เคย...ประสบ...พบเหตุการณ์ ปล่อยวางไป...ให้หมด...ลดโกรธหลง อย่าพะวง...อยู่ใน...วัฏสงสาร ถนอมใจ..ของเรา..ให้เนาว์นาน เลิกยึดมั่น...ถือมั่น..." มันบั่นทอน ".... ถนอมใจของเราให้ดี ตั้งสติ มานั่งสมาธิกันดีกว่า... คืดถึงและห่วงใยเสมอจ้ะ...
11 มกราคม 2551 19:15 น. - comment id 810196
คืนวันผ่านรานรอนค่อนชีวิต มวลหมู่มิตรยังมากหากจะหา จะปวดร้าวกับใครในอุรา ระบายมาจักปลอบตอบดวงใจ สวัสดีค่ะ คุณเฌอมาลย์ วันนี้กลอนเศร้าๆ นะคะ แต่เขียนได้เก่งมากค่ะขอชม
11 มกราคม 2551 19:51 น. - comment id 810204
หวัดดีจ้า..เฌอมาลย์.. เหมือนจะเหงา ๆ เนาะ.. (ไม่เหมือนล่ะ..เหงาเลย.. ) ... มาอยู่เป็นเพื่อน..คงไม่เหงาแล้วเนาะ..ไม่เจอกันนาน..คิดถึงนะคะ..รักษาสุขภาพด้วย..
11 มกราคม 2551 20:01 น. - comment id 810207
เลิกยึดติด...รีเจนซี่ หารสชาติใหม่..ไม่ว่างเปล่าแน่นอน ขอบอก....
11 มกราคม 2551 22:53 น. - comment id 810240
อย่าปล่อยให้ชีวิตว่างเปล่า หาหนุ่มๆมาหยอกเย้าเคียงข้าง ไวน์อร่อยๆรินไว้จิบบางๆ คนข้างๆสุขแท้มีแค่เธอ..อ้าว..โชนนน
11 มกราคม 2551 23:25 น. - comment id 810248
ในความว่างเปล่าอาจไม่ว่างเปล่า ในความไม่ว่างเปล่าอาจเต็มไปด้วยความว่างเปล่า
12 มกราคม 2551 07:36 น. - comment id 810285
หวัดดีค่ะคุณ จ.เจน... อยู่ในโลกลวงตาพาเศร้าหมอง ภาพที่มองได้เห็นเร้นเล่ห์หลอน ล้วนมายาพร่าลวงทุกห้วงตอน จึ่งสะท้อน..ภาพคน..ท้นความนัย อยากจะวางเหมือนกันค่ะ แต่บางทีมันก็วางไม่ลงเหมือนกัน.. แค่คนรู้จัก ไม่ใช่คนรู้ใจ คงเป็นอย่างนี้จริงๆ เสียดายวันเวลา และเสียดายความรู้สึกดีๆ เมื่อสายเกินไป ............ หวัดดีค่ะคุณธนา ใครนะกำหนดบทบาทชีวิตคนเรา ..ไม่รู้เลยจริงๆ เวลาเราผิดหวัง หรือเจ็บช้ำ เราจะโทษชะตา ฟ้าลิขิต โทษสิ่งรอบข้างทั่วไปว่าคือตัวกำหนด ทั้งที่ความเป็นจริง เราคือตัวกำหนดตัวเอง เวลาผ่านแล้วมาย้อนคิด บ่อยครั้งเราทำไปได้อย่างไร?..อยากย้อนเวลาไปแก้ไขสิ่งผิดพลาด แต่ทำได้เพียงแค่คิด สุดท้ายคือต้องยอมรับสภาพตัวเองค่ะ อิอิ ............ หวัดดีค่ะป้าแช่ม.. โลกมนุษย์มิเที่ยงแท้เปลี่ยนแปรผัน ตราบนิรันดร์ดังกงเกวียนที่เวียนหมุน สม่ำเสมอเวียนวนบนสมดุล ต่างเกื้อหนุนหมุนเวียนเปลี่ยนไปมา กาลเวลาหมุนไปไม่หวนกลับ เธอลาลับจากไปไม่ห่วงหา เหลือเพียงรอยอาลัยในชีวา พร้อมกับคราบน้ำตาคราเธอลืม ............ หวัดดีค่ะพี่กุหลาบขาว.. คืนและวัน..คล้อยเคลื่อน..เหมือนความฝัน บ้างสุขสันต์..บ้างทดท้อ..หนอใจเอ๋ย ยามใดสุข..เริงรื่น..ชื่นภิเปรย พอคุ้นเคย ..กลับพลิกผัน.. จาบัลย์ใจ ยากกอดก่าย ..ความสุข.. ทุกเช้าค่ำ เพียงดื่มด่ำ.. ชั่วครั้ง.. พลั้งร่ำไห้ อยากปล่อยวาง..กลับมั่นคง..ตรงหัวใจ หลงอยู่ใน..วังวน..คนร้าวรอน อยากปล่อยวางเหมือนวางสิ่งของนะคะ แต่มันติดที่ใจ คราใดที่ใจอ่อนแอ หรืออ่อนไหว จะมีสิ่งเศร้าหมอง มาบั่นทอนจิตใจเสมอ.. จะพยายามทำใจค่ะ ถ้าใจเราเข้มแข็ง อะไรก็ยากจะทำร้ายความรู้สึกของเราได้ ขอบคุณค่ะ คิดถึงเสมอเช่นกันค่ะ .......... หวัดดีค่ะคุณช่ออักษราลี.. คืนวันผ่านรานร้าวเศร้าชีวิต ดั่งเจอพิษฤทธิ์เล่ห์เสน่หา เพียงหนึ่งมือมิ่งมิตรคิดเยียวยา ชุบชีวากลับชื่นรื่นเริงใจ ขอบคุณค่ะ .......... หวัดดีค่ะคุณหมอนอิง เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงค่ะ ทำให้มองทางไหนก็เหงา เศร้าไปหมด.. ขอบคุณค่ะ ดูแลตัวเองด้วย เช่นกันนะคะ ............. หวัดดีค่ะคุณจุด... กรุณาช่วยแนะนำ + แนะแนว ด้วยว่า.. รสชาติไหนล่ะที่มันกลมกล่อมอ่ะ อิอิ จะได้เลิกว่างเปล่า มาเป็นเมาแทน ......... หวัดดีค่ะคุณยาแก้ปวด.. อยากมีหนุ่มกรุ้มกริ่มมายิ้มให้ คงแช่มชื่นหัวใจได้หนุงหนิง พร้อมจิบไวน์บางบางหว่างแอบอิง คงสุขยิ่งจริงแท้แค่มีเธอ...อ้าว..โชนนนก็โชนนน ................... หวัดดีค่ะคุณกุ้งก้ามกราม.. ในความว่างเปล่าอาจไม่ว่างเปล่า ในความไม่ว่างเปล่าอาจเต็มไปด้วยความว่างเปล่า เป็นเช่นนั้นจริงๆค่ะ ..............
12 มกราคม 2551 10:57 น. - comment id 810329
ในความว่างเปล่ามีแต่ความรักและคิดถึง เสมอค่ะ
12 มกราคม 2551 11:13 น. - comment id 810336
ในความว่างเปล่าคิดถึงเสมอจ้าคุณเฌอ
12 มกราคม 2551 12:41 น. - comment id 810364
ว่างมา จนเกือบเลขสามหรือเปล่าครับ
12 มกราคม 2551 16:49 น. - comment id 810440
ความว่างปล่าวมันอยู่กับเราเสมอ กลอนเศร้าจัง ช่วงนี้กำลังชีช้ำอยู่พอดีเลยคุณเฌอ อ่านแล้วเศร้าง่าๆๆๆๆ แวะมาบอกว่ายังคิดถึงเสมอนะคะ
12 มกราคม 2551 17:50 น. - comment id 810473
ความว่างเปล่าวจะผ่านพ้น ในสักวันหนึ่ง
12 มกราคม 2551 21:45 น. - comment id 810534
สวัสดีค่ะคุณเฌอมาลย์ ความว่างเปล่าทำให้ใจเบาค่ะ วางได้ ก็เบาได้ค่ะ เดินทางตัวเบาไม่ลำบากแน่นอนค่ะ ไม่เหมือนคนมีสัมภาระให้แบกหาม
14 มกราคม 2551 15:55 น. - comment id 810917
ความว่างเปล่า...ทำให้เราเติมเรื่องราวใหม่ๆเข้าไปได้ค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2551 19:08 น. - comment id 819451
ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ ตอบแบบเหมารวมเลย อิอิ