ไม่เข้าใจ

ตลิงปลิง

 ไม่เข้าใจทำไมใจต้องหวั่น
ไม่เจอกันทำไมใจห่วงหา
เธอไม่ทักทำไมใจเย็นชา
ไม่เห็นหน้าทำไมใจคำนึง
ไม่พูดกันทำไมใจปวดร้าว
เธอหลี่สาวทำไมใจต้องหึง
เธอยิ้มให้ทำไมใจช่างซึ้ง
หรือฉันพึงรักเธอให้ไม่เข้าใจ				
comments powered by Disqus
  • เวหาเหิน

    7 มกราคม 2551 20:46 น. - comment id 808714

    ไม่ต้องถามยามรักประจักษืจิต
    ไยต้องคิคเจอกันมันหวั่นไหว
    ไม่ค้องทักรักนั้นมันฉันใด
    ไม่ว่าใครไม่พ้นสักคนเลย
    ไม่เจอหน้าว้าวุ้นให้ขุ่นข้อง
    ไม่ได้ครองหมองไหม้นะใจเอ๋ย
    ไม่ได้พูดผิดหวังเหมือนอย่างเคย
    ไม่ได้เชยชวดชมต้องตรมตรอม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน