สดุดี...วีรชน
ช...
...อึมครึมฟ้าทมึน
ระร่ำครืนสะอื้นร้อง
เปรี้ยงเปรี้ยงดังกึกก้อง
ฟ้าคะนองก้องสกล
ชายป่าเงาเมฆครึ้ม
ดูอึมครึมตั้งเค้าฝน
ทหารกล้าผู้อดทน
ยังดั้นด้นดุ่มตรวจตรา
ปลุกขวัญกำลังใจ
บอกหทัยอย่ากังขา
แม้ศึกประชิดมา
ข้าจะสู้ถึงวางวาย
ตระเวนไปทุกที่
แผ่นดินนี้ยอมถวาย
ชีวีจนตัวตาย
ด้วยใจหมายพิทักษ์ชน
แผ่นดินรักษาไว้
ไม่ยอมใครแย่งไพรสณฑ์
ขอสู้จนวายชนม์
ยอมพลีตนเพื่อแผ่นดินทอง
...ครืน ครืน เสียงฟ้าครืน
เหมือนสะอื้นระร่ำร้อง
ร่ำ ร่ำ คล้ายทำนอง
สลดหมอง ณ.ห้วงวาน
ยินเปรี้ยงเสียงกึกก้อง
เขา...ตะโกนร้องก่อนอาสัญ
ชีพดับลับลาพลัน
ซบร่างนั้นทาบเขตคาม
เลือดหยดหยาดไหลริน
ทาแผ่นดินแห่งสยาม
โลหิตดั่งธารน้ำ
ชะโลมความรักแดนไทย
เขาตายในหน้าที่
มอบชีวียอมตักษัย
องอาจผงาดไว้
ชื่อเกรียงไกรเกริกเกียรติงาม
สดุดี...วีรชน
ทุกผู้คนของสยาม
ยกย่องแซ่ซ้องนาม
คารวะความองอาจนาน
เชิญวิญญูผู้ดับชนม์
จงหลุดพ้นสู่สรวงสวรรค์
จัดวางดอกไม้จันท์
หน้าหีบศพท่าน...สดุดี