เหมือนดังข้ามเขาสูงพร้อมซุงหนัก แทบกระอักอาบเหงื่อเพื่อน้องสาว ทุกนาทีสี่ปีนี้ยืดยาว แสนทุกข์ร้าวเรื่องเงิน"เกินกองคลัง" ให้คำนี้กับน้อง"ท่องประหยัด" แม้จะกัดเกลือกินอย่าสิ้นหวัง แรงใจพี่พร้อมเติมเพิ่มพลัง ด้วยวาดหวังปริญญาที่น่ายล บางครั้งเราร่ำไห้เหมือนไฟหมด สุดรันทดในชะตาฟ้าไม่สน เหนื่อยทั้งกายใจพร้อมก็ยอมทน ถึงคำบ่นมีบ้างเป็นบางครา แต่ดีเหลือเมื่อพ้นทนมาได้ นี่ก็ใกล้เกือบจบครบศึกษา ถึงวันนั้นคงสุขด้วยน้ำตา ปริญญาหยาดเหงื่อเพื่อน้องเรา
ดาวระดา 11 ธ.ค. 2550 00:43 น. - ID 110472 
1428
6
0
11 ธันวาคม 2550 00:55 น. - comment id 798578
สวัสดีค่ะแวะมาทักทายและแวะมาเยี่ยมชมผลงานกลอนค่ะ
11 ธันวาคม 2550 00:57 น. - comment id 798579
*** ทนเถิดลูก **** ถึงสิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจใครจะรู้ เพราะเงินกู้เขาไว้ยังไม่สร่าง ข้าราชการจนจนหมดหนทาง ที่จะสร้างอนาคตงดงามตา บ้านต้องเช่าข้าวต้องซื้อ ซื้อทั้งหมด อนาคตของลูกน้อยคอยข้างหน้า เฝ้าทำงานกินเงินเดือนเนิ่นนานมา ด้วยหวังว่าสร้างอนาคตแสนงดงาม จากวันนั้นถึงวันนี้หลายสิบปีแล้ว เขายังแกร่วเช่าบ้านเขาเฝ้าไถ่ถาม อีกเมื่อไรอนาคตถึงงดงาม เราเฝ้าถามไร้คำตอบมาปลอบใจ ขอลูกแม่ตั้งใจเรียนเพียรฝึกฝน ลูกอดทนเพื่ออนาคตที่สดใส แม่ไม่มีเงินทองมากอย่างใครใคร แม่ให้ได้คือลูกเรียนเพียรวิชา ลูกอาจไม่เทียบเทียมเท่าเทียมเพื่อน อย่าแชเชือนอายเขาเฝ้าศึกษา คนจะดีที่พรากเพียรเรียนวิชา ภายภาคหน้าลูกได้ดีมีคนชม ถึงวันนั้นแม่สิ้นใจคงไม่ห่วง เพราะลุล่วงดั่งตั้งใจไม่ขื่นขม ด้วยลูกแม่ได้ดีมีคนชม แม่สุขสมหลับสนิทนิทราเอย ฝากด้วยนะคะเห็นความหมายคล้ายๆกันค่ะ
11 ธันวาคม 2550 01:03 น. - comment id 798580
สวัสดีครับ คุณแก้วกลางไพร กลอนคุณเพราะครับ ใช่ครับมีความคล้ายกันมาก นอนดึกเหมือนกันนะครับ
11 ธันวาคม 2550 01:07 น. - comment id 798582
ใช่นอนดึกอย่างที่ใครใครคิด แต่ชีวิตคนกลางคืนชั่งขื่นขม อยากจะหลับหลับไม่ได้ให้ตรมตรม ต้องขื่นขมทนง่วงนอนแสนอ่อนใจ
11 ธันวาคม 2550 01:10 น. - comment id 798583
*** เวรดึก *** อยู่เวรดึก...นั้นเหงา...เศร้าดวงจิต อยากมีมิตร...พูดคุยเล่น...เป็นนิสัย อยากมีเพื่อน...ยามเหงา...เศร้าทรวงใน แล้วมีใคร...อยู่กลางคืน...ตื่นมาคุย
11 ธันวาคม 2550 01:11 น. - comment id 798585
โอ้เวรดึกนึกไปใจยิ่งเศร้า ช่างเงียบเหงาเปล่าดวงจิตคิดฉงน เห็นคนไข้นอนหลับกันนั้นทุกคน ดวงกมลให้เปล่าเปลี่ยวเสียวฤดี โอ้ยามนี้ราตรีกาลผ่านเลยล่วง ชนทั้งปวงต่างหลับไหลในคืนนี้ ทั้งสิงห์สา...ลาสัตว์...ปัฐพี ทุกชีวีต่างพักผ่อนนอนนิทรา แต่ตัวฉันนั้นนั่งอยู่ดูคนไข้ จะหลับไหลเช่นคนอื่นตื่นผวา จึงต้องฝืนยืนมองท้องนภา มืดจริงหนาฟ้าคืนนี้ไม่มีจันทร์ หันหลังเดินเข้าตึกใจนึกคิด อยากสะกิตญาติคนไข้ใจนึกหวั่น ให้เขาตื่นขึ้นมาพูดจากัน แต่ว่าฉันทำไม่ได้...ได้แค่มอง นั่งเหม่อมองนาฬิกาฝาผนัง เดินช้าจังนาฬิกาพาหม่นหมอง อยากจะเร่งเวลาให้ดั่งใจปอง ได้แค่มอง...มองดู...อยู่นั่นเอง.
11 ธันวาคม 2550 01:47 น. - comment id 798590
11 ธันวาคม 2550 08:47 น. - comment id 798609
วิ่งแซงหน้าพิมแย้วแต่งเก่งเกินไปแล้วอิอิ...มาแนวชีวิตหลายบทแล้วนะ น้ำเน่าเอาไปทิ้งไว้ไหนหรอ
11 ธันวาคม 2550 09:23 น. - comment id 798616
จะให้เอาไปไว้ไหนดีน๊า แถวบ้านมีมีที่ให้ทิ้งเปล่าล่ะ ไม่หรอกพิมสิไปถึงไหนแล้ว ขอบคุณมากที่แวะเวียนมา
11 ธันวาคม 2550 09:51 น. - comment id 798626
คุณ ดาวระดา อิอิ ครั้งนั้รับรองไม่ผิดแน่ ท่องไว้นะครับ วิริเยน ทุกฺขมจฺเจติ ข้ามความลำบากได้ ต้องอาศัยความพยายาม
11 ธันวาคม 2550 10:43 น. - comment id 798648
เป็นพี่ที่น่ารักจังเลยค่ะ รักน้องสาว
11 ธันวาคม 2550 11:20 น. - comment id 798659
สวัสดีครับคุณ บนข. ขอบคุณครับที่จำได้ ดาวระดา ดาวเกลื่อนฟ้าคนนี้ และขอบพรคุณสำหรับพุทธสุภาษิต ดาวระดาขอน้อมนำไปท่องจำให้ขึ้นใจ
11 ธันวาคม 2550 13:40 น. - comment id 798712
ขอชื่นชมค่ะ
11 ธันวาคม 2550 14:15 น. - comment id 798731
สวัสดีครับwhitelily ขอบคุณครับสำหรับคำชม
11 ธันวาคม 2550 14:17 น. - comment id 798732
สวัสดีครับน้องเฌอมาลย์ ยังน่ารักเสมอ มาทักทายตลอดขอบคุณจากใจครับ
11 ธันวาคม 2550 16:09 น. - comment id 798768
ขอชื่นชมพี่ชาย..ที่แสนดีนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆๆค่ะ..พี่เหนื่อยพักสักครู่ก็หาย..
11 ธันวาคม 2550 19:31 น. - comment id 798855
น่ารักที่สุดเลยคะ ขอให้มีความสุขขอแสดงความดีใจล่วงหน้านะคะ
11 ธันวาคม 2550 23:02 น. - comment id 798957
หากเรนเป็นน้องสาว.. จะป่าวประกาศ..ทั่วไทโพ.. บอกว่ามีพี่ชายตัวโต.. เค้าเป็นฮีโร่..คนโก้..ที่ทำเพื่อเรา.. แว้ปป
12 ธันวาคม 2550 10:23 น. - comment id 799084
การเขียนกลอนให้มีคุณค่าต้องซ่อนนัยไว้ในคำ นะ นับวันงานเขียนรุดก้าวหน้าเร็วดีจ๊ะ
แก้วประเสริฐ.
12 ธันวาคม 2550 14:18 น. - comment id 799166
12 ธันวาคม 2550 14:25 น. - comment id 799170
ครับขอขอบคุณสำหรับมิตรไมตรที่หยิบยื่นให้ สำหรับผู้หญิงมือสอง คุณคืออีกหนึ่งแรงใจที่สำคัญในบ้านกลอน
12 ธันวาคม 2550 14:28 น. - comment id 799171
ขอบคุณครับอาจารย์แก้วที่แวะมา ความดีทั้งหมดคงยกให้ครูผู้สอนสั่งครับ ครูคนนั้นคือครูแก้วประเสิฐคนนี้แหล่ะครับ ใช่ใครที่ไหน ทั้งแรงใจ และวิชา ขอบคุณอีกครั้งครับ
12 ธันวาคม 2550 14:29 น. - comment id 799172
สวัสดีครับ ยาแก้ปวด เพื่อนที่น่ารักเสมอต้นเสมอปลาย ขอบคุณสำหรับเสียงปรบมือ
12 ธันวาคม 2550 21:38 น. - comment id 799333
คุณดาวระดาช่างเป็นพี่ที่แสนดีจริงๆนะคะ น้อยคนที่จะมีแบบนี้
13 ธันวาคม 2550 11:49 น. - comment id 799481
ดีจ้า...........คุณดาวระดา.............เพื่อน้องชายสุดที่รักจักอดทน ไม่ย่อย่นบ่นงานแม้นหนักหนา หวังเพียงช่วยพ่อแม่ในบางครา ส่งน้องยาได้ศึกษาปริญญาตรี .................................. อุปกรณ์เครื่องเรียนขีดเขียนใช้ คอมพิวเตอร์ชุดใหญ่ให้เต็มที่ ทั้งเครื่องแบบนักศึกษาพาดูดี ค่าอาหารทุกวันวี่พี่ให้ไป .................................. จากวันนั้นจวบวันนี้สามปีกว่า ก็ได้จบสมอุราพาสุขใส ทั้งพ่อแม่และพี่ได้ดีใจ เจ้าน้องชายจบเสียทีมีงานทำ .................................. พุธหน้าก้อจะไปงานรับปริญญาน้องชายแล้วจ้า.....จบปุ๊บได้งานปั๊บบบบ......แค่นี้พี่ก้อดีใจแล้ว........
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
