หน้าส่วนตัว
๑ ซ่อนรู้สึกลึกเศร้าลอดเงาไม้
ปรารถนาอะไรในห่วงหา
เพลงดึกเปลี่ยวเคี่ยวกรำแต่น้ำตา
คนเคยมาเลยลับ...ต่างกับเดือน
๑ ฟ้ามืดขอบลอบคายประกายพร่าง
นวลกระจ่างพลางหายเมฆคลายเคลื่อน
ความรักเอ๋ยเลยไกลลับไยเลือน
คนไม่เหมือนใจแรกรักแตกกอ
๑ หนาวลมไหวไม้วู่ใครกู่ถาม
กลัวหักห้ามรักผิดไม่คิดต่อ
ผ่านเวลาคะนึงน่าพึงพอ
คิดไกลทรมาน..สงสารใจ
๑ หากลมไหวใครจากมาฝากข่าว
อกเคยร้าวเอ่ยดีคงมิใช่
รอยอุ่นละมุนฝากจากมิตรไกล
แต่มิให้ใจเหมือนแก้วเรือนเดิม
๑ น้ำค้างหยาดกลางใจให้ระหาย
ครู่ระรื่นละลายหมายแต่เริ่ม
แดดอ่อนอุ่นครุ่นหามาแต่งเติม
มิกล้าเหิมเกริมคิดเกินสิทธิ์มี
๑ ม่านหม่นครอบขอบใจใครสงบ
เหมือนล่วงภพจบใจไม่ผิดที่
ปรารถนาอะไรในวจี
ตอบคนดีมิได้...ไกลเหลือเกิน
๑๑๑๑๑
plaing_piu 9 ธ.ค. 2550 06:04 น. - ID 110429 
1906
6
0
9 ธันวาคม 2550 07:13 น. - comment id 798118
นั่นซินะ..เราปรารถนาอะไรในความห่วงหา ...อาจเป็น ปรารถนาจะรับรู้ข่าวคราว ความ เป็นอยู่ว่าทุกข์ สุข สบายอย่างไรกระมังคะ.. มาพร้อมกับบทกลอนไพเราะทุกครั้งเลยค่ะ
9 ธันวาคม 2550 08:54 น. - comment id 798144
ราวได้ยินใครบรรเลงเล่นเพลงผิว
ลอยละลิ่วปลิวผ่านม่านหมอกหนา
แฝงตัดพ้อต่อตำนานการจากลา
ดั่งกับว่าร้าวรานเนิ่นนานวัน
ซ่อนอาลัยบ่มเศร้าลอดเงาไม้
ทำเพื่อใครปวดใจไร้รอยฝัน
แม้ผิวเพลงเพรียกพร่ำร่ำรำพัน
ยินถึงจันทร์สะท้อนกลับอย่างอับจน
ม่านฟ้าหม่นปนเศร้าก้าวย่างใกล้
ทักคนไร้วิญญาณนานอีกหน
ครอบงำใจอ่อนไหวไร้ตัวตน
พ้อถึงคนมาเลยลับต่างกับเดือน
หนาวสายลมพรมผ่านสะท้านเหน็บ
รู้สึกเจ็บแทนใจในความเหมือน
อ่อนเรี่ยวแรงทุกอย่างช่างลางเลือน
สายลมเยือนเย้ยย้ำเกินทำใจ
คราวน้ำค้างพร่างพรายกายบอบช้ำ
ราวกับซ้ำปวดปร่ากว่าสิ่งไหน
ได้แต่ยืนหลบความหนาวคราวอาลัย
หมองหม่นไหม้อาวรณ์ก่อนจากลา
เพ้อรำพันผ่านผันคืนพลันล่วง
ไม่อยากทวงสิทธิ์ใครให้กังขา
เพลงผิวแผ่วผ่านทางที่ร้างรา
มิรู้ว่า......."ปรารถนาสิ่งใดในวจี"
................................................................
9 ธันวาคม 2550 09:29 น. - comment id 798149
ไพเราะมากครับทั้ง จขกท.และคนตอบขอบคุณมากครับสำหรับกลอนดีๆเช่นนี้
10 ธันวาคม 2550 15:30 น. - comment id 798411
หาห่วงมากกว่ามั้งคุณลุง
11 ธันวาคม 2550 18:18 น. - comment id 798805
1....นั่นสิเนอะ.... ยินดีที่แวะมาครับ.. 2....ให้คิด...ปริศนา 3....ขอบคุณครับ 4....ห่วงอื่นสิ ...เอามาไมห้าห่วง ฤ ให้คิดปริศนาอีกคน 5.... อารายปานนั้น ดึกๆสิเกะ ย่ำค่ำก็ หาข้าวปลากิน....กลัวอดตอนดึก จำๆๆๆๆๆ.. 6....แยะไป ทำไมหรือ จะใช้หนี้แทนสิ 7.....นั่นสิเนอะ ห่วงไรดีล่ะ ผู้ชำนาญ....
12 ธันวาคม 2550 08:49 น. - comment id 799049
9... ยัยดื้อเอ๊ย กล่าวหาเท็จยังไม่รุ้ตัว ยังแกล้งดื้อตาใสได้....ระวังคุกนะเฟ้ย
12 ธันวาคม 2550 11:27 น. - comment id 799112
คิดว่ากลัวเหรอยะ เชอะๆๆๆๆ ไปแหละ หิวข้าว
12 ธันวาคม 2550 13:55 น. - comment id 799157
คงสื่อสารกันไม่เข้าใจจริงๆมั้งคะ ข้อความที่ตามมา ในความคิดเห็นที่ 12 เป็นข้อความที่ตอบกับ ความเห็นที่ 10 นะคะ ความคิดเห็นที่ 10 : หมายเลข 808769 9... ยัยดื้อเอ๊ย กล่าวหาเท็จยังไม่รุ้ตัว ยังแกล้งดื้อตาใสได้....ระวังคุกนะเฟ้ย . 12 ธ.ค. 50 - 08:49 IP 125.25.27.12 ไม่ได้พาดพิงถึงผู้ใดเลย นอกจากเจ้าของบ้าน
12 ธันวาคม 2550 17:28 น. - comment id 799232
11.... คำใครเหน็บเก็บจำกล้ำกลืนอก ยิ่งนรกหมกไหม้นัยอั่งแน่น คนมิใช่ของใครจะมาทดแทน ใครคือแผ่นศิลากลางสาชล...
12 ธันวาคม 2550 17:30 น. - comment id 799233
12.... รู้น่ะ ดุกว่าอ้ายอะไรสีดำๆที่บ้าน ดูท่าทีก็รู้...
12 ธันวาคม 2550 17:39 น. - comment id 799237
13...15..... บ้านนี้หวานคารมมิวิวาทะ เชิญสันถวไมตรีอาจมีต่าง ความใดเคลื่อนนัยเย้าไม่เข้าทาง เปิดใจกาง..ให้กัน..ทราบ..กราบขอบคุณ
12 ธันวาคม 2550 17:49 น. - comment id 799244
15.... อย่ามาพาด มาพิง ไม่รับ..หนัก
12 ธันวาคม 2550 21:17 น. - comment id 799325
หาห่วงจริงๆเลยคุณลุง โสนะหน้า อยากเกิดมาหล่อทามมาย
13 ธันวาคม 2550 19:34 น. - comment id 799651
13... สาวดอยอีกคนแล้ว ...ว่ากันได้อย่างไรฟะ คนมีบุญ......เหอๆๆๆๆ ไม่ได้อยากอย่างว่าที่ไหน ..พ่อแม่ให้มา ทำไงได้นิ ...
14 ธันวาคม 2550 07:21 น. - comment id 799750
ความใดหายไป....ด้วยเหตุไฉน เจ้าของบ้านมิได้ทำให้หาย ขอบคุณทุกความเห็นเล่นผ่อนคลาย สุดท้ายเพียงรำเพย...ธรรมดา
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
