วันหยุดนี้พี่จะไปที่ไหนหนอ น้องคอยรออยู่บ้านตั้งวานแล้ว เย็นวันศุกร์เงินเดือนออกพี่ก็แจว น้องก็แห้วรออยู่บ้านพาลอ่อนใจ ข้าวสารนมเสื้อหนาวลูกล่ะพ่อจ๋า บอกลูกว่ารอเงินเดือนพ่อได้ไหม แม่จ๋าแม่ครูบอกว่าค่าเทอมไง จะปิดเทอมยังไม่ได้จ่ายเขาเลย จะให้แม่ทำไงได้นะลูก เงินเดือนแม่ก็แสนถูกนะลูกเอ๋ย ความรู้น้อยค่าแรงนั้นต่ำจังเลย โอ้ทรามเชยลูกแม่ท้อแท้จัง แม่จะหาเงินอย่างไรมาให้ลูก จะผิดถูกแม่คงต้องไม่สิ้นหวัง จะไปไหนนอกจากกู้เขาอีกครั้ง เขาเอาตั้งร้อยละยี่สิบก็ต้องเอา ต้องก้มหน้าก้มตายอมเป็นหนี้ ทั้งชีวีมีแต่หนี้แสนอับเฉา พ่อของลูกก็ได้แต่เอาแต่เมา วันหยุดนี้ช่างแสนเศร้าปวดร้าวใจ
1 ธันวาคม 2550 10:06 น. - comment id 795342
พี่โอ้ละหนอมายเลิฟ.... นี่เป็นอีกมุมหนึ่งของสังคมไทยบ้านเรา ที่ทางหน่วยงานทางรัฐน่าจะเข้ามาช่วยเหลือ บ้าง เศร้าแต่เช้าเลยนะคะพี่เรา (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
1 ธันวาคม 2550 13:45 น. - comment id 795393
เศร้าอีกครับ....
1 ธันวาคม 2550 18:59 น. - comment id 795522
งานก็เยอะ เงินก็น้อย เจ้านายก็บ่น ลูกก็หิว ทำไงดี...ลูกจ๋า...
1 ธันวาคม 2550 22:11 น. - comment id 795553
ว่าแต่ของพี่ออ้ยเดือนนี้ได้ครบยังค่ะ
2 ธันวาคม 2550 22:34 น. - comment id 795851
1,2,3,4.........ชีวิตส่วนมากนะที่เป็นแบบนี้ มันน่าเศร้าจริง ๆ ประเทศไทย........