หน้าส่วนตัว
***** อะวัชเช วัชชะมะติโน วัชเช จะ อะวัชชะทัสสิโน *****
มิจฉาทิฏฐิสะมาทานา สัตตา คัจฉันติ ทุคคะติง
เมื่อหมู่ชนพวกใดใจคิดผิด
วิปริตจากธรรมคำสั่งสอน
ไม่รู้โทษรู้คุณบุญบาปจร
จึงสับสนสำส่อนเสียสัมมา
เขาจึงถึงทุกข์มหันต์ในบั้นปลาย
จะโชคร้ายแต่ดิ้นสิ้นยศฐา
ต้องลำบากยากเข็ญเห็นทันตา
ในโลกหน้ามีนรกไว้หมกตน
Beings who imagine wrong in what is not wrong,
who do not see wrong in what is wrong,
and hold wrong views go to a lower plane
of existence (duggati)
ลุงแทน 30 พ.ย. 2550 19:31 น. - ID 110144 
1358
20
0
30 พฤศจิกายน 2550 19:42 น. - comment id 795131
ผลสอบออกแล้วนะคะ.....
30 พฤศจิกายน 2550 19:44 น. - comment id 795132
fu.0mujl6fg]p8jt =6fl6fmhkplv[zjkoc]h;8jt c9jiy[xibPPkxu 51 w,jmyo8jt9hv'iviy[ xu 52 8j
30 พฤศจิกายน 2550 19:45 น. - comment id 795134
ขอโทษค่ะลืมเปลี่ยนตัวอักษรค่ะ
30 พฤศจิกายน 2550 19:47 น. - comment id 795135
อยากบอกว่าดีใจสุดๆเลยค่ะ ผลสอบชุดสุดท้ายออกแล้วค่ะ...ผ่านค่ะ....ดีใจมากเลย จบเสียที แต่รับปริญญาปี 51 ไม่ทันค่ะต้องรอรับ ปี 52 ค่ะ
30 พฤศจิกายน 2550 19:52 น. - comment id 795137
ขอแสดงความยินดีกับนิรนามด้วย ที่เป็นบัณฑิตแล้ว แม้ว่าปี ๕๑ รับไม่ทัน ปี ๕๒ ก้ไม่นานเกินรอ .ส่วนลุงแทน สอบคราวนี้ ผ่านเพียงตัวเดี๋ยวเท่านั้น
เป็นรางวัลของการจบ ส่วนของจริง มีโอกาสเอาไปมอบให้วันจริงนะ
30 พฤศจิกายน 2550 19:55 น. - comment id 795139
30 พฤศจิกายน 2550 19:57 น. - comment id 795142
fu.0mujl6fg]p8jt =6fl6fmhkplv[zjkoc]h;8jt c9jiy[xibPPkxu 51 w,jmyo8jt9hv'iviy[ xu 52 8jt .ลุงแทนแปลออกนะ อ่านว่า
" ยากบอกว่าดีใจสุดๆเลยค่ะ ผลสอบชุดสุดท้ายออกแล้วค่ะ...ผ่านค่ะ....ดีใจมากเลย จบเสียที แต่รับปริญญาปี 51 ไม่ทันค่ะต้องรอรับ ปี 52 ค่ะ "
%6 5%
30 พฤศจิกายน 2550 20:05 น. - comment id 795148
กว่าจะจบสำเร็จงานการศึกษา ต้องฟันฝ่าอุปสรรค์และขวากหนาม ทั้งงานหลวงงานราฎร์เข้าคุกคาม ชั่วโมงยามทำแต่งานเนิ่นนานมา มาวันนี้เรียนจบแล้วดีใจยิ่ง เป็นอีกสิ่งที่ใฝ่ฝันนานหนักหนา หลังจากที่ตั้งใจเรียนพากเพียรมา ก็หวังว่ามีงานนี้ที่ตั้งใจ สวัสดีค่ะ พยายามใหม่นะคะไม่นานความหวังที่ตั้งใจคงได้มาค่ะ
30 พฤศจิกายน 2550 20:07 น. - comment id 795151
*** ทนเถิดลูก *** ถึงสิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจใครจะรู้ เพราะเงินกู้เขาไว้ยังไม่สร่าง ข้าราชการจนจนหมดหนทาง ที่จะสร้างอนาคตงดงามตา บ้านต้องเช่าข้าวต้องซื้อ ซื้อทั้งหมด อนาคตของลูกน้อยคอยข้างหน้า เฝ้าทำงานกินเงินเดือนเนิ่นนานมา ด้วยหวังว่าสร้างอนาคตแสนงดงาม จากวันนั้นถึงวันนี้หลายสิบปีแล้ว เขายังแกร่วเช่าบ้านเขาเฝ้าไถ่ถาม อีกเมื่อไรอนาคตถึงงดงาม เราเฝ้าถามไร้คำตอบมาปลอบใจ ขอลูกแม่ตั้งใจเรียนเพียรฝึกฝน ลูกอดทนเพื่ออนาคตที่สดใส แม่ไม่มีเงินทองมากอย่างใครใคร แม่ให้ได้คือลูกเรียนเพียรวิชา ลูกอาจไม่เทียบเทียมเท่าเทียมเพื่อน อย่าแชเชือนอายเขาเฝ้าศึกษา คนจะดีที่พรากเพียรเรียนวิชา ภายภาคหน้าลูกได้ดีมีคนชม ถึงวันนั้นแม่สิ้นใจคงไม่ห่วง เพราะลุล่วงดั่งตั้งใจไม่ขื่นขม ด้วยลูกแม่ได้ดีมีคนชม แม่สุขสมหลับสนิทนิทราเอย
30 พฤศจิกายน 2550 20:09 น. - comment id 795154
มอบกลอนบทนี้ไว้ที่บ้านนี้...พอจะเป็นบทธรรมได้บ้างไหมคะ บทธรรมชีวิตใครคนหนึ่ง
30 พฤศจิกายน 2550 20:09 น. - comment id 795155
.......ขอขอบใจ ในวลี ที่อวยพร ลุงแทนน้อม รับคำ อ้นล้ำยิ่ง แม้วันนี้ มีพลาดพลั้ง ยังพร้อมยิ้ม รอสมจินต์ คิดฝัน ดังแก้วไง
30 พฤศจิกายน 2550 20:12 น. - comment id 795159
.........นับเป็นบทกลอนธรรมะได้เลยแก้ว เพราะในเนื้อหานั้น นั้นคือ "ความอดทน"
30 พฤศจิกายน 2550 20:14 น. - comment id 795161
*** อยู่เพื่อลูก ***
ฉันอยู่ไปวันวันนั้นเพื่อลูก
สิ่งพันผูกอยู่ในกายให้ถวิล
อยากจะดื่มยาพิษปลิดชีวิน
น้ำตารินลูกในท้องคงต้องตาย
จึงทนอยู่สู้ชะตาอย่างชาเศร้า
เพราะว่าเขาไปมีใหม่ให้ใจหาย
ทิ้งเราสองแม่ลูกทุกข์ทนกาย
ชีพเกือบวายแม่จะทนจนม้วยมรณ์.
30 พฤศจิกายน 2550 20:17 น. - comment id 795165
นี่หล่ะคะ.....เฮ้อ มาทำบ้านธรรมะให้รกด้วยบทกลอนอะไรก็ไม่รู้ไม่เข้ากับหัวข้อเรื่องหรือบรรยากาศที่เจ้าของบ้านเขาตั้งใจเลยนะนี่
30 พฤศจิกายน 2550 20:28 น. - comment id 795170
...อย่าคิดอย่างนั้น นี่แหละ บทกลอนธรรมะ ที่แก้วแต่งได้ดีมาก
30 พฤศจิกายน 2550 20:30 น. - comment id 795171
นี่น่ะหรือคะกลอนธรรมะ
30 พฤศจิกายน 2550 20:30 น. - comment id 795174
........ธรรมะคีตะ : พระคุณแม่ ๑ คำว่า “แม่” นั้นยิ่งใหญ่หาใดเปรียบ สุดจะเทียบเทียมได้ในโลกหล้า เพราะแม่นั้นให้กำเนิดเกิดลูกมา คุณของค่าน้ำนมหาใดปาน คำว่าแม่มีแต่ให้ไม่คิดรับ แม่ให้ทรัพย์ให้วิชาให้อาหาร ให้ชีวิตให้ความคิดให้วิญญาณ สุดประมาณจะนับได้มากมายจริง แม่ลำบากตรากตรำทุกค่ำเช้า หนักก็เอาเบาก็สู้ไม่รู้หนี แม่เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าทั้งตาปี แม่ยอมพลีชีวิตทั้งจิตใจ ก็เพื่อลูกผูกพันกระสันรัก แม้ดวงตาแม่รักควักให้ได้ เมื่อลูกโศกแม่เล่ายิ่งเศร้าใจ ทั่วแดนไตรคุณแม่เลิศประเสริฐเอย
30 พฤศจิกายน 2550 20:31 น. - comment id 795175
...........ธรรมะคีตะ : พระคุณแม่ ๒ โอ้ ลูกเอ๋ยลูกน้อยกลอยใจแม่ แม่ดูแลปกปักษ์เลี้ยงรักษา เฝ้าเห่กล่อมยอมลำบากตรากตรำมา ยามเจ้าตื่นหรือนิทราก็อาทร พ่อของเจ้าก็เอาใจไม่น้อยกว่า เหน็ดเหนื่อยจากการงานมาอุตส่าห์ป้อน รีบชงนมต้มน้ำซ้ำอดนอน ยามเจ้าร้องออดอ้อนไม่ดุดัน ลูกป่วยไข้ใจพ่อแม่แทบจะขาด ภาวนาให้แคล้วคลาดจากภัยนั้น อยากรับทุกข์ของลูกมาผูกพัน อยากกีดกั้นภัยทุกอย่างให้ห่างไกล เมื่อเติบโตให้เจ้าเข้าใจซึ้ง เราสองคนผู้ซึ่งอยู่ชิดใกล้ ถึงดุด่าว่าตีใช่อะไร ก็เพราะหวังปลูกฝังให้เจ้าได้ดี ลูกอย่าเคืองอย่าโกรธโทษผิดๆ จงพินิจด้วยปัญญาอย่าหลีกหนี ที่พ่อแม่รักเจ้าเท่าชีวี เลี้ยงลูกมาจนบัดนี้เพื่ออะไร มิหวังให้ตัวเจ้าทุกข์ยากเข็ญ หวังให้เจ้าเปี่ยมเต็มทุกสมัย คุณธรรมนำรอดตลอดไป เพราะความดีจะคุ้มภัยตลอดกาล พ่อแม่ส่งเงินทองให้ลูกใช้ จงตั้งใจพากเพียรเรียนหนังสือ หาวิชาความรู้เป็นคู่มือ เพื่อยึดถือเอาไว้ใช้เลี้ยงกาย อันพ่อแม่มีแต่จะแก่เฒ่า จะเลี้ยงเจ้าเรื่อยไปนั้นอย่าหมาย ใช้วิชาช่วยตนไปจนตาย ลูกสบายแม่กับพ่อก็ชื่นใจ
30 พฤศจิกายน 2550 20:32 น. - comment id 795176
.............พ่อแบกไถไปนายามฟ้าสาง ลูกคิดสร้างแต่ชั่วมั่วหม่นหมอง แม่รดผักตักน้ำในลำคลอง ลูกไปจองตั๋วดูหนังแต่ยังวัน พ่อถางป่าทำนาจนฟ้าสาง ลูกสบายอัดบุหรี่ไม่เหลียวหลัง พ่อกินข้าวกับเกลือเมื่อเที่ยงวัน ลูกสุขสันต์ข้าวมันไก่ใจใหญ่พอ พ่อหน้าดำคร่ำเครียดถางแต่ป่า ลูกเที่ยวบาร์ฟลอร์โชว์โก้จริงหนอ แม่ห่มผ้าผืนหนึ่งซึ่งมอซอ ลูกแสนหล่อนุ่งมอสยอดไปเลย พ่อตัวดำหลังคู้อยู่กลางทุ่ง ลูกมัวยุ่งเที่ยวหญิงไม่นิ่งเฉย พ่อฝ่าแดดตากลมจนไม่เสบย โอ้ ลูกเอ๋ยเล่นไพ่ไม่แลมอง แม่ขาดเลือดแห้งผอมตรอมใจเศร้า ว่าลูกเราอนาคตหมดหวังหนอ เพราะแม่จนลูกจึงชั่วมัวสอพลอ ทำเหล่ากอให้พินาศขาดคุณธรรม ขอเพียงแค่นี้ลูกเอ๋ย เกินเลยไหมที่จะสนอง ธรรมะเท่านั้นคุ้มครอง ปกป้องคนดีร่มเย็น ชีวิตควรมีหางเสือ ดั่งเรือที่ดีมิเว้น ลูกควรตั้งจิตบำเพ็ญ ธรรมะเป็นคุณตลอดไป
30 พฤศจิกายน 2550 20:33 น. - comment id 795177
.........ธรรมะคีตะ : พระคุณแม่ ๔ โอ้ พระคุณเหนือเกล้าของลูกเอ๋ย ลูกไม่เคยลืมบุญคุณของแม่นี้ สุดซาบซึ้งถึงค่าความปราณี ที่แม่มีต่อลูกจิตผูกพัน ลูกจะแทนคุณได้อย่างไรหนอ เพื่อให้พอเพียงบุญคุณของแม่นั้น ลูกบวชเรียนเพียรพากมากอนันต์ แต่ดูมันเล็กน้อยด้อยเกินไป อันน้ำนมของแม่นี้มีค่าล้น ลูกสุดค้นสรรหาคำปราศรัย หาคำอื่นหมื่นแสนในแดนใด จะยิ่งใหญ่เกินมารดาหาไม่มี คุณยิ่งใหญ่หาใดเปรียบมาเทียบทัน จะเปรียบด้วยดินฟ้ามหาสมุทร ก็ไกลสุดฟ้าดินเมฆินคั่น จะเอาดินสิ้นพิภพบรรจบกัน มาเสกสรรให้เป็นเช่นปากกา แล้วนำน้ำมหาสมุทรแสนสุดลึก ทำแทนหมึกจดสมุทรจนสุดหา จารึกขานพระคุณของมารดา บนแผ่นฟ้าแทนกระดาษเพียรวาดไป จนหมดสิ้นดินฟ้ามหาสมุทร จะสิ้นสุดคุณมารดาก็หาไม่ อันพระคุณเลิศยิ่งกว่าสิ่งใด ที่แม่ให้ลูกรักประจักษ์เอย
30 พฤศจิกายน 2550 20:34 น. - comment id 795178
.........(เพลงขับร้องโดย ชินกร ไกรลาส) พ่อแม่ใครลูกอยู่ไหนกันเล่า ปล่อยให้ท่านซึมเศร้าเคล้าน้ำตา ต้องซมซานอาศัยบ้านคนชรา คงจะมีปัญหาเห็นแล้วน่าห่วงใย เอ่ยปากถามจึงทราบความมาว่า ลูกหญิงชายเลี้ยงมาทำสาแก่ใจ เมื่อได้ดีไม่มีมาห่วงใย บ้านที่ดินโอนให้กลับไร้ที่พึ่งพา โอ้อกพ่อแม่ยามแก่ยามเฒ่า เมื่อถูกลูกเต้าเขามาต่อว่า คนหัวโบราณว่าท่านต่างๆ นาๆ ติฉินนินทาท่านบอกว่าน้อยใจ ลูกเกิดมาบิดามารดาเลี้ยงดู เมื่อลูกๆ ฟังอยู่คงรู้ว่าใคร ออกนอกบ้านซมซานจากไกล โปรดจงกลับใจรับท่านไปเลี้ยงดู
30 พฤศจิกายน 2550 20:35 น. - comment id 795179
......(เพลงขับร้องโดย ไวพจน์ เพชรสุพรรณ) แม่จ๋า แม่ แม่ แม่ เฝ้าแลเหลียว แม่คนเดียวเลี้ยงลูกหลายคนได้ ลูกหลายคนเกิดมาน่าแปลกใจ เลี้ยงไม่ได้แม่คนเดียวไม่เหลียวแล หญิงคนหนึ่งนั้นหรือชื่อว่าแม่ จำกันได้ไหมหนอ มอ สระ แอ มีไม้เอกใช่แน่แม่ของเรา แม่คำเดียวจำได้หญิงชายรู้ ชื่อคุ้นหูแม่แกแม่ของเค้า คนที่รักเราแน่แม่ของเรา เป็นแม่เก่าคนเดิมเริ่มเกิดมา ใครที่ว่ารักเราไม่เท่าแม่ เฝ้าเหลียวแลสารพัดตัดปัญหา ปากว่าเกลียดใจสมเพชเวทนา เลี้ยงลูกมาจนโตโอ้ประคุณ ลูกผู้หญิงควรเทิดไว้ใส่เหนือหัว อย่าหลงผัวลืมแม่แกจะวุ่น ลูกผู้ชายทำไฉนจะได้บุญ บวชแทนคุณที่เลี้ยงมาค่าน้ำนม
30 พฤศจิกายน 2550 20:35 น. - comment id 795180
เป็นกลอนธรรมะที่สอนใจมากเลยค่ะ...เป็นบทกลอนคุณภาพค่ะ...อยากแต่งแบบนี้บ้างค่ะแต่เขียนไมออกซักที..เขียนได้แต่กลอนเศร้าๆเหงาๆไงไม่รู้
30 พฤศจิกายน 2550 20:38 น. - comment id 795181
.......ลองแต่งด้วยใจของแก้วออกมาซิ เป็นความรู้สึกของตัวเอง รับรองว่าเยี่ยมแน่ๆ
30 พฤศจิกายน 2550 20:39 น. - comment id 795182
ถ้าแต่งจากใจหรือ...ก็ออกมาแนวๆเศร้าๆเหงาๆเหมือนเดิม
30 พฤศจิกายน 2550 20:40 น. - comment id 795184
...........ปฐมบทกลอน แด่...แม่ พระในบ้าน *********************** คำว่า "แม่" แท้จริง นั้นยิ่งใหญ่ ช่างสดใส ในหัวใจ ไม่เลือนหาย เป็นขวัญใจ บุตรชายหญิง หลานหญิงชาย เป็นเรือนกาย ให้พักพิง ยิ่งยืนนาน คำว่า "แม่" แท้เกื้อหนุน การุณย์เอื้อ ช่างล้นเหลือ เจือจานบุญ คุณสืบสาน ลูกหลานยิ้ม อิ่มอุ่นใจ กายสำราญ เพราะแม่ท่าน หว่านน้ำใจ ให้สุขเย็น ฯ
30 พฤศจิกายน 2550 20:41 น. - comment id 795185
เขียนกี่ครั้งกี่ครั้งก็ออกมาแนวนี้
30 พฤศจิกายน 2550 20:41 น. - comment id 795186
.........แด่...แม่ครู ของลูก ************* แม่เป็นครู ให้รู้จัก เลขหลักหนึ่ง ให้รู้ถึง คำว่าแม่ และพ่อจ๋า แม่สอนลูก ผูกสัมพันธ์ หลานยายตา นั่นปู่ย่า พี่น้าอา และป้าลุง แม่สอนลูก ที่ซุกซน จนต้องเฆี่ยน ให้ลูกเรียน เพียรงานบ้าน เตาถ่านหุง ข้าวต้มแกง แบ่งผักใส่ ในกระบุง ซักผ้านุ่ง เสื้อถุงเท้า เฝ้าดูแล แม่ฝึกหัด ลูกจัดแจง แต่งตัวน้อย ให้แช่มช้อย คอยชื่นชม อย่างแยแส เอาใจใส่ หัวจรดเท้า เจ้าดวงแด ให้ขวัญแม่ แลน่ารัก สลักใจ แม่สอนลูก ปลูกศรัทธา ศาสนาพุทธ รู้จักหยุด ฉุดจากบาป กราบพระได้ รู้แบ่งปัน ฉันเพื่อนบ้าน ญาติมากมาย รู้สุขได้ ด้วยน้ำใจ ไทยแท้เอย ฯ
30 พฤศจิกายน 2550 20:43 น. - comment id 795187
ขออ่านอย่างเดียวดีกว่าค่ะวันนี้....เจอครูกลอนอีก 1 ท่านแล้วค่ะ
30 พฤศจิกายน 2550 20:44 น. - comment id 795188
..........กราบแม่ของลูก
แม้นเก็บเอา พสุธา มาเรียงร้อย
ทอถักถ้อย สายใย ให้ห่วงหา
แม้นเก็บเอา สุริยัน ดวงจันทรา
บ่มีค่า เท่าเทียบ เปรียบผูกพัน
แม้นเก็บเอา แสงดาว สกาวส่อง
มิเทียบสอง ตาแม่ ดูแลฉัน
แม้นสมุทร สุดฟ้า ค่าอนันต์
มิเทียมทัน หวานอุ่น คุณน้ำนม
น้อมสิบนิ้ว อภิวาท เบื้องบาทแม่
ลูกแน่วแน่ คุณความดี ที่สั่งสม
วอนเทวัญ ชั้นฟ้า พาพรพรหม
แม่รื่นรมย์ รื่นฤดี เปรมดิ์ปรีดา
ลูกอยู่ไกล ห่างแม่ แต่ใจคิด
ด้วยดวงจิต ผูกพัน มั่นหนักหนา
ใจลูกอยู่ ใกล้แม่ ทุกเวลา
ลูกสัญญา จะยึดมั่น กตัญญู
30 พฤศจิกายน 2550 20:45 น. - comment id 795189
..........My greatest teacher.... She teachs me my first step and how to walk on the way of life. She teachs me how to take care of my life. She teachs me how to understand the world and its people. She teachs me how to love and fogive other. She teachs me how to stand when I was falling down. She teachs me how to be a "great girl". and she teachs me how to live without her.
30 พฤศจิกายน 2550 20:46 น. - comment id 795190
30 พฤศจิกายน 2550 20:50 น. - comment id 795192
ยามที่แม่สั่งสอนพร่ำวอนลูก....เรื่องผิดถูกลูกก็ว่าแม่จู้จี้ ต่อเมื่อลูกเติบใหญ่จึงได้ดี......เพราะคำที่แม่พูดไว้ไม่ผิดคำ เมื่อยังเด็กลูกไม่เห็นคุณค่าแม่....เป็นบาปแท้ที่ลูกเถียงแม่เช้าค่ำ ลูกกระทำความผิดนี้ประจำ.....ขอกล่าวคำขอโทษโปรดอภัย *** นิรนาม ไม่ได้แต่งเองนะคะคัดลอกมาจาก นักกลอนท่านอื่นค่ะ แต่ไม่ทราบชื่อคนเขียนค่ะ เลยไม่ได้ใส่ชื่อผู้เขียน ขออภัยด้วยนะคะ **** เห็นว่าเป็นกลอนดีมีคุณภาพเลยนำมาโพสค่ะ
30 พฤศจิกายน 2550 20:54 น. - comment id 795193
ยามที่ลูกประสบกับความทุกข์...หันไปที่ใดไม่มีคนเข้าใจ แต่ก็ยังมีไอแห่งความอบอุ่น...จากบุคคลคนหนึ่งเสมอมา บุคคลท่านนั้นก็คือแม่.....แม่ผู้เข้าใจในตัวลูก ทำให้ลูกคนนี้มีกำลังใจที่จะก้าวเดินต่อไป....ในโลก เมื่อรู้ว่าตัวเธอนั้นตั้งท้อง......เฝ้าประคองด้วยใจที่มุ่งหวัง สิ่งที่ชอบเผ็ดร้อนเธอระวัง......เพื่อปกกันลูกน้อยจะกระเทือน ...แม้ไม่รู้ว่าจะชายหรือหญิง.....เธอประวิงเฝ้านับครบวันเคลื่อน แม้จะเจ็บจะกลัวตัดทั้งปวง.....เธอปลื้มทรวง.....เสียงแว้..แรกเริ่มดัง เริ่มตั้งไข่...ใจพองประคองลูก....ความพันผูกแนบแน่นสุดขานไข เริ่มหัดเดินหัดพูดแม่สุขใจ...ก้าวแรกได้ให้ลูก..ด้วยผูกพัน ...แม่เป็นครูคนแรกของชีวิต....ชี้ถูกผิดให้ลูกรู้ด้วยความฝัน เติบโตใหญ่รวยจนไม่สำคัญ....ขอลูกฉันเป็นคนดีของสังคม มาวันนี้แม่เริ่มแก่..ชะแรล้า แม่มองหาลูกทุกคน...อยู่ที่ไหน จากอกแม่..ลืมแม่ไม่หวงใย.....ถึงเศร้าใจ...แต่แม่ไม่โกรธเคือง ...ถ้าใครยังมีแม่ขอเชิญเถิด.....กราบเท้าเทิดบาทแม่ประเสริฐเหลือ กตัญญูรู้คุณบุญคุ้มตัว....แม้สิ่งชั่วต้องแพ้พ่าย...กตเว..ทิตาคุณ รักของแม่ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งไหน......หาสิ่งใดมาเทียบมิได้หนา ตั้งแต่แม่ตั้งท้องคลอดลูกยา................อีกน้ำนมของมารดาให้ลูกกิน แม่ถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกน้อย........แม่เฝ้าคอยพัดวีให้ลูกสิ้น แม่ยอมอดเมื่อให้ลูกนั้นได้กิน.........แม่ยลยินลูกน้อยดั่งกลอยใจ *** นี่ก็คัดลอกมาค่ะไม่ทราบชื่อผู้เขียนจริงๆค่ะ เลยไม่ได้ใส่ชื่อผู้เขียน ขออภัยอีกครั้งค่ะ ***
30 พฤศจิกายน 2550 20:55 น. - comment id 795194
อันคุณแม่นั้นรัก.......ในบุตร ช่างโปร่งใสบริสุทธิ์.....ทราบได้ มหาสมุทรลึกสุด.......นั้นหยั่ง ได้นา แต่รักของแม่ไซร้.......ลึกล้ำสุดหยั่งถึง คุณแม่เคยพูดไว้............นานวัน การคบเพื่อนสนิทกัน.....เลือกได้ คบเพื่อนดีจะสุขสันต์.........พบสุข จริงแฮ คบเพื่อนชั่วแม่เตือนไว้....หลีกลี้ให้ไกล *** นี่ก็คัดลอกมาค่ะ ***
30 พฤศจิกายน 2550 20:56 น. - comment id 795196
เหนือโลกหล้าหาใครเท่าแม่เรานี้ เหนือปฐพีที่ฉันพึงอาศัย มหาสมุทรสุดแสน ณ แดนไตร แม่ยิ่งใหญ่เหนือฟ้าพนาลี แม้นอัปสรสวรรค์งามสุดแสน แต่ก็แม้นน้อยกว่าแม่ฉันนี้ หรือทว่าป่ากว้างให้อากาศดี แต่แม่นี้ให้ชีวีและเมตตา ลูกดีได้แม่ดีใจกว่าทุกสิ่ง ลูกเลวยิ่งแม่ไม่สุขทุกอุรา ดีเหมือนแม่สักครึ่งหนึ่งพึงใจหนา ลูกสัญญาเป็นคนดีมีวินัย *** นี่ก็คัดลอกมาเช่นกันค่ะ ***
30 พฤศจิกายน 2550 20:59 น. - comment id 795198
โอ้ร่มไทรใบหนาว่าสดชื่น แสนร่มรื่นเย็นใจให้ร้อนหาย มีเถาวัลย์พันคู่อยู่มากมาย เราเย็นกายเย็นใจไต้ร่มมัน ร่มแม่เย็นกว่าร่มไทรในขั้นต้น ท่านบรรดลทุกอย่างและสร้างสรรค์ ลูกป่วยกายแม่ป่วยใจไปตามกัน แสนสุขสรรค์แม่นั้นช่วยบรรเทา แม่ที่หนึ่งเมตตามากำเนิด แม่สองเลิศล้ำวิชามาประสาน น้ำใดใดใต้ฟ้าสุธาธาร ไม่เปรียบปานน้ำใจแม่แน่นอนเอย หทัยของแม่ ดีแท้ยิ่งนัก พวกเราจึงรัก ภักดีต่อแม่ มะลิสีขาว แพรวพราวจริงแท้ ขอมอบให้แด่ คุณแม่คนดี *** คัดลอกมาเช่นเคยค่ะ ***
30 พฤศจิกายน 2550 21:02 น. - comment id 795201
........ลุงแทนเองก็มีเหมือนกัน อ่านแล้วเห็นว่าดี ขอเอาของเขา(ท่าน)เหล่านั้นมาลง เป็นการเสียดัวย เพราะเราก่เคารพในบทกลอนของเขา (ท่าน) เหล่านั้นด้วย
30 พฤศจิกายน 2550 21:02 น. - comment id 795202
โลกยอมรับความรักอันสูงส่ง ที่มั่นคงพันผูกลูกและแม่ เป็นความรักที่จริงใจในดวงแด มีกระแสซาบซึ้งส่งถึงกัน ... ในเพศหญิงสิ่งนี้มีมากล้น จับกมลทุกสิ่งเป็นมิ่งขวัญ ไม่ว่าฐานะใดในใจนั้น มีเท่าทันในด้านงานมารดา ...โอ้ละเห่ขวัญอ่อนนอนเสียนะ แม่คอยจะกล่อมขวัญนะหนูจ๋า หลับเถิดหลับให้สบายนะแก้วตา สองแขนแม่โอบมาพาคุ้มภัย ...ในอ้อมกอดสอดแนบแอบอกอุ่น รักละมุนลูกยาเฝ้าปราศรัย เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงลูกเพียงใด สำนึกได้ในพระคุณคุ้นเคยดี ... เมื่อลูกป่วยด้วยโรคใดใจแทบขาด แม้อนาถทรัพย์จ่ายหมายเจ้านี้ ได้รอดปลอดภัยสบายดี คุณแม่มียิ่งใหญ่ใดเทียมทัน ... ในวันแม่ปีนี้ขอมีส่วน มาทบทวนบุญคุณหนุนเนื่องนั่น ถึงวันนี้ยังพันผูกลูกเช่นกัน ขอคุณแม่นั้นจงมีสุขขีเทอญ *** นี่เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งนะคะที่นำมาโพสค่ะ ****
30 พฤศจิกายน 2550 21:18 น. - comment id 795218
.......ขอขอบใจ ที่แก้วได้มาเขียนบทกลอนในวันนี้ ลุงแทนวันนี้ต้องขอตัวก่อนนะ เพราะว่ารู้สึกเป้นไข้นิดหน่อย ขออภัยด้วยนะแก้ว .........ขอให้แก้วมีความสุข และมีหน้าที่การงานที่รุ่งเรือง รักษาสุขภาพด้วย
30 พฤศจิกายน 2550 21:28 น. - comment id 795224
บทธรรมนำชีวิตให้ก้าวเดิน ช่วยให้เผชิญกับปัญหา อุปสรรคที่รุมเร้า..เข้ามา.. เชื่อเถอะนะว่า..ความดี..จะระงับมัน.. **** สวัสดีค่ะ..ลุงแทน.. แวะมาอ่านบทกลอนที่ให้ แง่คิดค่ะ... จะติดตามผลงานลุงแทนต่อไปนะคะ.. จะอยู่ให้กำลังใจต่อไปค่ะ.. รักษาสุขภาพนะคะ.. ***
1 ธันวาคม 2550 09:39 น. - comment id 795331
สวัสดีค่ะ ลุงแทน บทธรรมมะที่ปรากฎในบ้านลุง ครูพิมขำไปให้นักเรียนอ่านที่กิจกรรมหน้าเสาธง ทุกเช้าเลย....พึ่งรู้ว่าเป็นงานของลุงแทน ขออนุญาตลุงตอนนี้คงไม่ตำหนิครูพิมนะคะ ที่โรงเรียนก่อนจะเชิญธงชาติสู่ยอดเสา นักเรียนชุมนุมยุวกวี/พิธีกรน้อย.. จะต้องอ่านบทกวี..ที่มีข้อคิดทุกวัน จึงต้องหางานให้นักเรียนอ่านทุกอาทิตย์ ........................ ไปพบงานของลุงในวเ็บธรรมะ..จึงเก็บไปให้ นักเรียนอ่าน.. ขอบคุณลุงอีกครั้งที่สร้างสรรค์งานที่มีประโยชน์ ด้วยความเคารพ ครูพิม
1 ธันวาคม 2550 15:12 น. - comment id 795441
........ขอขอบคุณ คุณครูพิมมากที่ให้เกียรติลุงแทน ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิง ลุงแทนดีใจที่มีแม่พิมพ์ อย่างคูณครูพิม เด็กนั้นต้องค่อยๆเติมให้เขาที่ละน้อย เพื่อไม่ให้ล้น เพราะถ้าให้มากเกินไปก็จะล้นเหมือนน้ำที่รินล้นก้ว ไม่มีประโยชน์อันใด สู้น้ำในแก้วที่มีน้อยแต่มากด้วยคุณถาพไม่ได้ ...ลุงแทนขอฝากคุณครูพิมอีกอย่าง.........คำว่า" คุณธรรมนำความรู้" ที่เป็นสโลแกนในทุกวันนี้ผิดหลักของพระพุทธศาสนา เพราะสโลแกนนี้มิใช้ปรัชญาของพุทธศาสนาเพียงแต่ "พวกเขา" นำเอามาแอบแฝงเพื่อให้คนส่วนใหญ่ที่นับถือพระพุทธศาสนาเข้าใจผิดและสับสน เพราะเป็นของศาสนาอื่น ที่กำลังจะกลืนกินประเทศไทย ด้วยลัทธิอันรุนแรง ปรัชญาของพระพุทธศาสนานั้นต้องเป็น "ศีลธรรม นำสู่คุณธรรม เพื่อจริยธรรม" ลุงแทนพูดมากไม่ได้อาจกระทบกระเทือนบอร์ดนี้ อย่างไรขอขอบคุณ คุณครูพิม และคุณครูอีกหลายท่านในกระดานบอร์ดแห่งนี้ ...............ลุงแทน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
