คุณยายกับตะกร้า
ห่อหมก
"หน่วยซาวห้า ตะกร้าสาน
ซื้อช่วยฉัน หน่อยคุณขา
สงสาร หญิงชรา
บ้านนอกนา เถอะพ่อคุณ"
ละมุล เสียงคุณยาย
สะกิดใจ ให้ว้าวุ่น
สังคม ความเกื้อกูล
ของบ้านนี้ อยู่ที่ใด
ยายเล่า ให้ฉันฟัง
อายุย่าง เจ็ดสิบปลาย
ลูกหลาน แยกครัวไป
ต่างหาเลี้ยง เพียงลูกตน
คนแก่ กับบ้านเก่า
มีความเหงา แทรกหว่างหน
เดียวดาย ก็เพียงตน
จึงไม่อาจ เฉยลำพัง
ได้ตังค์ ได้พบคน
ได้หลุดพ้น ความอ้างว้าง
คุณยาย จึงเดินทาง
หอบตะกร้า ละลายใจ
ไม่มีลูก-หลานให้เพลิน
ไม่มีเงิน ยายไม่ตาย
ความเหงา ที่รุมใจ
สิเร่งเร้า บ้านเก่าเยือน
คำเตือน บทสุกท้าย
ที่ยายให้ ก่อนจากลา
.............................
แม่ครับ วันเสาร์หน้า
ผมสิเมือ เฮ็ดอ่อมกบให้กินเด๊อ...
............................