วันที่ใจหยุดพัก.

ว่านจันทร์

ง่วงเอ๋ยง่วงนอน        
            หลับเสียก่อนดวงใจที่ไขว้คว้า
              ลืมเรื่องราวต่างๆเคยผ่านมา   
          มากปัญาหาสารพันให้หวั่นกลัว
      ตื่นเมื่อไหร่คงได้ฟื้นคืนความหวัง      
           ปลุกพลังแห่งดวงใจให้โชนทั่ว
          จนกว่ารักจะผลิบานบนก้านบัว     
           จะพาตัวข้ามคืนวันบอบช้ำเอย				
comments powered by Disqus
  • Black MooN

    17 พฤศจิกายน 2550 01:48 น. - comment id 789729

    1.gif1.gif
    
    ดีค่ะ พระจันร์ฯแวะมาทักทายยามดึกเจ้าค่ะ
    อิอิๆ
    
    6.gif4.gif6.gif
  • คนดง

    17 พฤศจิกายน 2550 07:37 น. - comment id 789745

    ตื่นเอ๋ยตื่นนอน
    ตื่นรับพร แสงอุ่น  อาทิตย์จ้า
    ตื่นมารับ สายลม บ่มชีวา
    ตื่นมารับ ไอฟ้า ปลุกชีวิน
    
    ขยับใจ ให้คึก นึกแต่ครึ้ม
    ขยับกาย หายซึม สลายสิ้น
    ขยับแขน แม้นแมน สุขสมจินต์
    ขยับดิ้น ด้วยจังหวะ ชีวิตเอย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน