ใจเหนื่อยล้า จ้าเนือยลง ปลงจริต ระทวยจิตต์ ริดทอนจน รอยหม่นหมอง ใจระทด จดระทวย ขวยหลุบมอง แลตาต้อง ลองตาต่ำ ตื้อกมล หยดเพียงแรง แย้งเพียงรอย แรกยิ้มเย้า หยาดหนึ่งเร้า เย้าน้องเรียก สำเนียกล้น เป็นแรงผลัก ปักเร่งเผ่น โผนกระโจน ข้างเคียงคน คนเคียงคือ กำลังใจ จับมือสอง จ้องมองส่าย สายตารู้ ด้วยกายสู้ ดูกระสันต์ หาพรั่นไม่ เพราะมีเธอ เพียงมีทาง ผจญไกล แดนดินใด ได้ด่ำเดิน เกินจะกลัว ..... ..ทดลองแต่งแบบกลบทอะครับ ....
6 พฤศจิกายน 2550 22:33 น. - comment id 784082
เหนื่อยก็นั่งพักสักครู่ก่อนดีไหมคะ..
6 พฤศจิกายน 2550 22:55 น. - comment id 784091
เหนื่อยนัก ก็พักเสียก่อน
7 พฤศจิกายน 2550 04:26 น. - comment id 784138
เอามาให้แก้เหนื่อยค่ะ อิอิ แอบชวนคนมาวอีกแระ จุ๊ จุ๊ อย่าเอ็ดไป เด๋วยาโดนดุอีก หุหุ
7 พฤศจิกายน 2550 07:07 น. - comment id 784159
แวะมาชื่นชมผลงาน แต่งได้ดีนะคะ
7 พฤศจิกายน 2550 21:21 น. - comment id 784594
ใต้บ้านผมบอกว่า อย่าแขบเหนื่อยบ่าวเหอ..
8 พฤศจิกายน 2550 10:30 น. - comment id 784883
เมื่อกี๊ไปโพสต์เรื่องไฟ ใช้คำผิดไปอ่านแล้วจะงง เหนื่อยนักก็พักสักครู่นะครับเดี๋ยวก็หาย
8 พฤศจิกายน 2550 22:06 น. - comment id 785400
เหนื่อย...เจ้าหนักพอแล้ว น้องแก้ว...ขวัญร้าวระบม เจ้าจงหลับตา เอนกาย...พักนอนเอาแรง
9 พฤศจิกายน 2550 22:46 น. - comment id 786116
เหนื่อยนักก็พักบ้างนะคะ 36%