อัตวินิบาตกรรม (สืบ นาคะเสถียร)

กะลาสีเบจ

       ห้วยขาแข้งแก่งแกนแดนชีวิต
แหล่งสถิตต้นน้ำลำธารใส
สัตว์สงวนมวลแมกไม้พนาไพร
โดนรุกไล่อิทธิพลคนเบียดเบียน
พ.ศ.2529
       ห้วยขาแข้งแอ่งอกอ้าหัวหน้าใหญ่
แห่งพงไพรคือ "สืบ  นาคะเสถียร"
พร้อมปัญหาถาโถมรุมโจมเจียน
เป็นวงเวียนวังวนรอคนคลาย
เงามืดดำคล้ำอิทธิพลหวังผลประโยชน์
มาล่าโลดไล่วิ่งยิงสัตว์ได้
เอาเงินสาดฟาดหัวคนยากไร้
จ้างตัดไม้ในเขตแคว้นแดนสงวน
เจ้าหน้าที่พิทักษ์รักษาป่า
ถูกเข่นฆ่าเป็นว่าเล่นเซ่นป่าสวน
ทุจริตในวงขั้นชั้นประทวน
เป็นโซ่ตรวนตรึงปัญหามายาวนาน
"สืบ"ตามแก้ไม่แพ้พานต่อชานโชค
ถูกสับโขกกลั่นแกล้งแช่งล้างผลาญ
ชาวชุมชนห้วยขาแข้งแย้งทัดทาน
อุดมการณ์ของสืบจึงตืบตัน
พ.ศ.2533
      ราวตีสี่วันที่หนึ่งกันยายน
ในห้วงหนพนาไพรไอวสันต์
เสียงกู่ก้องร้องดังยังไพรวัลย์
คือเสียงลั่นไกปืนแห่งผืนพง
สิบโมงเช้าพานพบเป็นศพแล้ว
เจ้าดวงแก้วแห่งสัตว์ป่าพนาหลง
พบร่าง"สืบ"ไร้วิญญาณแห่งบ้านดง
พร้อมจดหมายเคียงร่างปลงลมหายใจ
พ.ศ.2534
      ห้วยขาแข้งเรื่องแพร่งพรายกระจายทั่ว
กระทบรั้วยูเนสโกโล่ห์เหล็กไหล
ประกาศเป็นมรดกโลกโบกฉาบไว
เป็นเกราะให้ห้วยขาแข้งป้องแพ่งพาล
การ"อัตวินิบาตกรรม"ทำตัวเขา
หวังเรื่องเรายูเนสโกโห่รับขาน
แม้ต้องแลกกับเสียงปืนยื่นยมบาล
แม้ต้องทิ้งเสียงประสานแห่งสัตว์ดง
            ......ก็คงยอม
.....กะลาสีเบจ (๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๐)