อย่าให้ใครฯ

2 พฤศจิกายน 2550 19:50 น. - comment id 781662

เก็จถะหวา

2 พฤศจิกายน 2550 20:09 น. - comment id 781670

  สวัสดีจ้ะ 

ความสุขที่ขาดหาย
ความรักที่ห่างไกล
ความคิดถึงที่ฝากไป
ไม่มีวันลืมเลือน

white rose.

2 พฤศจิกายน 2550 20:36 น. - comment id 781689

มาช่วยเติมความคิดถึงอีกคนค่ะ...

สบายดีนะคะ...

ปราณรวี

2 พฤศจิกายน 2550 20:41 น. - comment id 781692

ความสุขไม่ได้หายไปไหนค่ะ
อยู่ในใจเราตลอดเวลานะๆ

น้องเล็กสบายดีนะคะ    

หมองอิง

2 พฤศจิกายน 2550 21:02 น. - comment id 781716

ความห่างไกล..ใช่ว่าจะไม่ดีหรอกนะ..
ยิ่งห่างไกล..มากเท่าไหร่..
ก็ยิ่งรู้สึกรัก..มากขึ้นเท่านั้น..
(ไม่รู้คนอื่นเป็นงี้รึเปล่า)
แวะมาเยี่ยมชมผลงานค่ะ..

ปักษาวายุ

3 พฤศจิกายน 2550 14:05 น. - comment id 782023

...
   แม้ห่างตัวไกลตาเวลาเหงา
ภาพสองเราเคียงคู่มิรู้หาย
หลับตาลงยังมีเธออยู่ข้างกาย
ทุกข์คงคลายทุกคราวคิดถึงเธอ
...
    หวัดดี น้องรัก 

เพียงพลิ้ว

3 พฤศจิกายน 2550 14:52 น. - comment id 782050

หายไปแป๊บเดียว เดี๋ยวก็มีค่ะ ความสุข 

เบรฟฮาร์ท

3 พฤศจิกายน 2550 15:57 น. - comment id 782075

สวัสดีครับ ไม่ได้พบกันนาน คงสบายดีนะครับ  

ตะวันจะลับขอบฟ้า

4 พฤศจิกายน 2550 12:46 น. - comment id 782328

อย่าให้ใครฯ 

ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มนนะค่ะ



เก็จถะหวา

ความสุขอยู่กับเราได้ไม่นาน

แต่ความทรงจำดีๆจะอยู่กับเราไปตลอดชีวิตค่ะ



white rose.

ขอบคุณสำหรับถ้อยคำที่ห่วงใย ตะวันสบายดีนะค่ะ 

หวังว่าคุณกุหลาบขาวก็คงเป็นแบบนั้นเช่นกัน


ปราณรวี

น้องเล็กสาบยดีค่ะ คิดถึงพี่ป.จัง

ไม่ได้เข้ามาเสียนาน ดีใจที่ยังจำกันได้นะค่ะ


หมองอิง

ยิ่งไกลกัน ก็ยิ่งรักกันมากขึ้น

ตะวันก็คิดแบบนั้นเหมือนกันค่ะ


 ปักษาวายุ

ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆนะค่ะ

เนื้อหาโดนใจน้องเล็กเลยนะเนี่ย อิอิ

สบายดีนะค่ะ


 เพียงพลิ้ว 

ตะวันก็หวังให้เป็นเช่นนั้นเหมือนกันนะค่ะ

เพราะความสุข คืออีกสิ่งที่ทำให้ชีวิตเราก้าวไปเนอะ


เบรฟฮาร์ท 

สบายดีค่ะ หวังว่าคุณเบรฟฯก้คงสบายดีเช่นกัน