คุณครูพิมอารมณ์ดีเป็นหนักหนา สมอุราปิดภาคเรียนสอนเขียนอ่าน ได้ทีแล้วเช็คเมล์ดูใจเบิกบาน ทิ้งไว้นานคงมีคนออนส่งมา ตายละหว่าเมล์อันนี้แสนจะคุ้น อกชักกรุ่นเจ้านายส่งเมล์หา ทำรายงานส่งกรมนอกเวลา ครูพิมล้าตาลอยเศร้าสร้อยใจ นั่งปั่นงานมือรัวไม่มัวอู้ นั่งหัวฟูหัวบานยังทำไหว ไม่อาบน้ำสีฟันทำอะไร ครูทำได้ครูพิมถิ่นเชียงคาน(จังหวัดเลย)อิอิ พิมพ์แต่เช้ายันค่ำย่ำใกล้รุ่ง ลุกมาปรุงมาม่าเป็นอาหาร อิ่มจังเลยชีวิตแสนชื่นบาน ครูบ่ย่านน้ำหนักทับรับดวงแด กินอิ่มแล้วหนังตาครูดูชักหย่อน คงง่วงเหงาหาวนอนเป็นแน่แท้ เข้าบ้านกลอนสักหน่อยชายตาแล โอ้ย.อิ่มแปล้อ่านกลอนนอนเลยเพลิน ตื่นขึ้นมาด้วยเสียงกริ่งโทรศัพท์ มือกดรับแต่เสียงทักใจสะเทิ้น บ่าวผู้ใดเสียงหล่อซะเหลือเกิน มัวแต่เขินเสียงปลายทางวางหูไป แสนเสียดายคนที่เท่าไหร่หนอ มาคอยรอครูพิมนี้มีบ้างไหม นั่งทำงานอยู่คนเดียวจนไข้ใจ มีใครไหมอาสามาเยียวยา............
1 พฤศจิกายน 2550 21:36 น. - comment id 781155
ว่าแต่เขาแล้วอิเหนาเจ้าเป็นไหม ป่านนี้ใครคงเพ้อละเมอหา มีคนอ้อนกลอนกานท์ฝากกานดา คงเหนื่อยล้าถอนใจเฮือก เลือก...ใครดี ดูสิว่าครูพิมเค้าด้าย
1 พฤศจิกายน 2550 21:40 น. - comment id 781169
1..ดีเจ้าคะคุงครูพี่กุ้ง..แหะๆๆงานนี้เวพิมโดนแน่ๆๆคะ..โดนคณุดี..(หลบหลังพี่กุ้งดีกว่า) หุหุ..คณูพิมถามหาพิมห้ามบอกนะคะ..อิอิ
1 พฤศจิกายน 2550 21:46 น. - comment id 781172
เหอๆๆๆเข้าใจแต่งล้อเลียนกันน้อ สงสัยจะเข้าใจกันดีดี ก็ชื่อพิมเหมือนกันนี่นา งานนี้ไม่รู้จะออกหัวออกก้อย ป้าหลบก่อนดีก่า ชะแว้ป!!!!!!
1 พฤศจิกายน 2550 21:54 น. - comment id 781177
2..คุงครูดอกไม้เจ้าขา อย่าเพิ่งไปคะ..พิมกัวครูพิมอ่าคะ กัวครูตี..อ่าคะงานนี้พิมตายแน่ๆๆ นะนช่วยพิมหน่อย..อิอิ
1 พฤศจิกายน 2550 22:03 น. - comment id 781180
สวัสดีค่ะพี่พิมจัง วันนี้เอาพี่ครูพิมมาเป็งกลอนเลยน้า อิอิ พี่ครูพิมนี่เป็นครูที่ขยันเนอะ แต่น้องเอสิคะพี่พิมจัง ขี้เกียจเหลือแสน กลอนน่ารักเหมือนคนแต่งกะคนโดนแต่ง อิอิ
1 พฤศจิกายน 2550 22:14 น. - comment id 781189
lสู้ๆค่ะครูพิม
1 พฤศจิกายน 2550 22:22 น. - comment id 781191
5..อันครูดีมีมากนับแสนล้าน ไม่เกียจคร้านสู้งานสานศึกษา เพื่อเด็กไทยในประเทศพัฒนา จวบชีวาไม่สิ้นนับถือครู ดีจ้าน้องเอ..พี่พิมก็เขียนให้ครูพิมยิ้มได้ อะคะ..(จุ๊ๆอย่าดังไปคะ)ปานนี้นั่งสะอึก ไปหลายยกแระคะ..เด๋วครูมาตัวใครตัวมันนะคะ...พี่พิมไปแระ...
1 พฤศจิกายน 2550 22:23 น. - comment id 781192
6....ดีจ้าน้องมายอามีน..เด๋วครูคงมาตีพี่พิม เฮ้ย..มารับกำลังใจจากมีนนะจ๊ะ..อิอิอย่าเสียงดังไปคะ..
1 พฤศจิกายน 2550 22:42 น. - comment id 781198
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เปิดประตูครู(พิม)มาแล้ว คนไหนแซวนะหนูต้องอยู่ก่อน เห็นครูพิมเดินมาทำหน้างอน หากแอบซ่อนไม่พ้นคงก้นลาย ป่านนี้ครูพิมคงจามจนจอเปียกแล้วล่ะ
1 พฤศจิกายน 2550 22:50 น. - comment id 781200
9...พี่กุ้งจ๋าช่วยพิมด้วยช่วยสองบาท ไม่มีขาดมีเกินอย่าเมินหนา หากครูพิมคนสวยส่งสายตา พิมญดาขอหลบว่อนก่อนครูตี... ช่ายพิมก้อว่าคะ..
2 พฤศจิกายน 2550 02:47 น. - comment id 781214
ชีวิตใด จะเหงาเศร้ารันทด เท่าตอนที่เหล้าหมด ก่อนปลายเดือน มิตรภาพอาบเมรัย
2 พฤศจิกายน 2550 02:48 น. - comment id 781215
ขอชีวิตรันทดของดาวระดาบ้างได้ไหม โอกาสหน้านะนะ หรืออะไรก็ได้ อยากดังอย่างครูพิมง่ะ
2 พฤศจิกายน 2550 04:36 น. - comment id 781225
แวะมาดูชีวิตรันทดครูพิมจ๊ะ น้องพิมญดา ระวังครูพิม มาเจอจะถูกตีก้นลาย เด้อ อิอิ...
2 พฤศจิกายน 2550 05:52 น. - comment id 781229
อืม น่าสงสาร สายรอนานไม่รับก้อพอรู้ เหลือบเห็นเบอร์เผลอยิ้มอิ่มใจอยู่ หยิบมาดู อ้าว! วางสาย...วุ่นวายจัง นานๆ มาที ไม่ว่ากันนะคะ
2 พฤศจิกายน 2550 07:35 น. - comment id 781256
5555555 ทำไมน่ารักเยี่ยงนี้หนอ...ว่าจะแอบมาอ่านเงียบๆ...ดันนั่งหัวเราะซะ...เกือบตกเก้าอี้...อิอิ......ขอบคุณที่ทำให้เช้าวันนี้ของพี่ เริ่มต้นอย่างสดใส.บ๊ะบาย
2 พฤศจิกายน 2550 08:50 น. - comment id 781278
เข้ามาอ่ากลอนทองของเจ้าสาว ร่ายเรื่องราวถึงครูพิมคนยิ้มหวาน อยากฝากตัวเป็นศิษย์ประสิทธิ์การ ทั้งสองท่านคนชื่อพิมฯ ปริ่มขาดใจ
2 พฤศจิกายน 2550 09:06 น. - comment id 781283
แต่งได้อารมณ์รันทดมากๆค่ะ เรียก(น้ำตา)เสียงฮากระจาย ปล.รูปเข้ากับบทกลอนมากค่ะ ทำให้นึกภาพครูพิมได้เลย คิ คิ
2 พฤศจิกายน 2550 09:43 น. - comment id 781292
ทำงานเหนื่อยขอพักสักครูหนึ่ง แต่ทะลึ่งเผลอหลับถึงกับฝัน มีเพื่อนๆฌฮฮานินทากัน ว่าครูพิมคนนั้นรันทดจริง สะดุ้งตื่นตีสี่วิ่งรี่หา มือรีบคว้าหนังสือคืองานหญิง นั่งหน้าคอมจามไปให้ประวิง คงมีสิ่งกระทบฉัน..นั้นแน่นอน ตื่นแต่เช้ามาโรงเรียนสอนหนังสือ เสียงมือถือเข้าหาหน้าสลอน ศิษย์มองหน้าครูหัวเราะเพราะออนซอน ครูไม่สอนมัยคุยจ้อ...หัวร่อไป ทะเล่อทะล่าเข้าบ้านกลอนตอนสายสาย พิมญดาซ่อนตัวอยู่ที่ไหน ถือไม้เรียวหลายอันจ้องทันได้ หลังนายกุ้งนั้นไง..ให้ออกมา โครเสียงดังครูจะตีที่หน้าห้อง ใครนั่งจ้องครูจะตบทั้งซ้ายขวา แต่ถ้าใครซื้อขนมและนมมา ครูจะกาเกรดสี่ให้ได้แน่นอน พิมญดาและนายกุ้งออกมานี่ มาแสดงละครดีที่ครูสอน กุ้งเป็นแจ็คพิมญดาเป็นโรสอร เป็นละครที่เศร้าเคล้าน้ำตา... ถ้าแสดงไม่ดีโดนตีแน่ ครูมีแส้หางช้างวางไว้ท่า แม้นไม่สบอารมณ์เพื่อนไม่ฮา จะตีขาตีก้น..จนแตกลาย...
2 พฤศจิกายน 2550 09:49 น. - comment id 781294
ด.ญ.พิมญดา..แสดงเป็น โรส.. ด.ช.กุ้งก้ากราม แสดงเป็น..แจ๊ค ครูพิมกำกับการแสดง..
2 พฤศจิกายน 2550 10:17 น. - comment id 781302
โฮ้..ทำไมโหดยังงี้ มาเอาใจช่วยครูพิมด้วยคนคะคุณพิม ยังไงก็ขอให้งาน ลุล่วงไปด้วยดีนะคะ สู้ๆๆ จ้า
2 พฤศจิกายน 2550 10:22 น. - comment id 781306
ขอบคุณสำหรับคำอวยพร
2 พฤศจิกายน 2550 10:47 น. - comment id 781321
ชีวิตารันทดที่น่ารัก
2 พฤศจิกายน 2550 11:16 น. - comment id 781338
แอบมาดูชีวิตรันทดของครูพิมด้วยอีกคน อิอิ...รันทดจริง ...น่าสงสาร มามะ เดี๋ยวจันทร์จะนวดไหล่ให้นะคะ
2 พฤศจิกายน 2550 11:32 น. - comment id 781351
11..สวัสดีคะคุณ..ขอโทษครับ..ผมเมา น่าน..ตังหมดอดดื่ม..หุหุ มะเปงรดื่มน้ำตาไปก่องคะอิอิ %66 ขอบคุณแวะมาดูคณูพิมนะคะ..
2 พฤศจิกายน 2550 11:44 น. - comment id 781361
12..ดีเจ้าคะคุณดาวระดา เอางั้นเลยนะคะ..งั้นตรงนี้ก่อนไหมคะ ดาวระดาดาษเดื่อนเกลื่อนท้องฟ้า ดวงจันทราอยู่เคียงเรียงคู่หมาย ดวงอาทิตย์เจอดาวยังเอียงอาย เจอดาวใจถอยลับค่อยกลับมา ดาวระดาระดาดาวพราวส่องแสง ไม่อ่อนแรงคงขยันหมั่นมาหา มาเม้นกลอนน้องน้อยพิมญดา ดาวระดาดาวน้อยคอยเอาใจ ดาวระดาอารมณ์ดีมีมิ่งมิตร ไม่เคยคิดห่างเหินเมินไปไหน จะขออยู่ใกล้ไกล้เป็นดาวใจ ดาวระดาจะว่าไรให้บอกที ดาวระดาอยู่บนฟ้าค่าควรสูง พิมจะมุ่งคว้าดาวสมศักดิ์ศรี ดาวระดาส่องแสงให้พิมที จะโบยบินสู่วิถีทางรักเรา..... สดสดๆๆเลยคะขาดตำบกพร่องประการใด ข้าเจ้าขออำภัยนะเจ้าคะคุณดาวระดา
2 พฤศจิกายน 2550 11:53 น. - comment id 781368
โสน้าหน้า ครูพิม กินแต่มาม่า ป่านนี้คงเมามาม่า ท้องอืดแล้วม้าง อิอิ พองานผ่านแล้วอย่าลืมเอา ตังส์ซื้อมาม่า ตุนไว้สักห้องเน้อ 5555
2 พฤศจิกายน 2550 11:54 น. - comment id 781369
13..ดีเจ้าคะคุณพี่เบรฟ แหะๆๆพิมก้อกัวอะคะก็เล้นว่าซะห้วบานอะคะพี่เบรฟ..จุ๊ๆๆพี่อย่าเสียงดังสิคะ..พิมจาหลบไปอยู่บ้านพี่..อิอิ
2 พฤศจิกายน 2550 11:56 น. - comment id 781370
14..พี่รินเจ้าคะ.. ไม่ว่ากันคะ..ณู้ว่ายุ่งเหมือนคณูพิมใช่ไหมคะครูพี่ริน..รักษาสุขภาพด้วยนะคะ หนาวแล้ว..พิมหลบก่อนคะ เด๋วครูพิมตามหาเจอ..อิอิ
2 พฤศจิกายน 2550 11:57 น. - comment id 781372
15..ดีเจ้าคะพี่ฝน(โคลอน)ขนาดพิมแต่งยังก๊ากๆๆ เลยคะพี่ฝน..คนโดนเอ่ยก๊ากๆๆจนน้ำหูน้ำตาไหลเลยคะ..คือประมาณว่าวิ่งตีพิมไม่ไหวอะคะ..ครูแก่แย้ว
2 พฤศจิกายน 2550 12:00 น. - comment id 781373
16..ดีเจ้าคะคุณหนุ่มน้อย ขอบคุณกลอนไพเราะคะ ขอบคุณมาอ่านชีวิตสาวสวยเมืองเลยเด้อคะ อิอิ..พิมไปก่อนน๊า..วิ่งหลบครูพิมสุดชีวิต
2 พฤศจิกายน 2550 12:04 น. - comment id 781377
17..ดีคะคุณเฌอ... รัดทดนะเจ้าคะป่านนี้ครูพิมคงนั่งคิดบัญชีกับพิมอยู่อะคะ... ถ้าผ่านมาคุณเฌออย่าบอกนะคะว่าพิมอยู่นี่
2 พฤศจิกายน 2550 12:26 น. - comment id 781392
หอบกำลังใจมาให้ครูพิม และนู๋พิมจังกั๊บป๋ม พี่พิมสวย กะนู๋พิมน่ารัก รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
2 พฤศจิกายน 2550 12:30 น. - comment id 781394
19...จ๊ากกกหลบตั้งหลักก่องคะเด๋วมาใหม่รอท่านพี่กุ้ง..ครูพิมน๊าๆ
2 พฤศจิกายน 2550 12:39 น. - comment id 781401
20..ดีเจ้าคะคุณการ คะครูพิมนะคะตอนนี้มีแต่คนให้กำลังใจ แต่พิมญดาโดนครูพิมวิ่งไล่ตีอะคะ อ่วมอรทัยไปหมดแย้วคะ..แง้ๆๆๆ
2 พฤศจิกายน 2550 12:42 น. - comment id 781404
21.สวัสดีคะคุณวชรกานท์ มะเปงหยังคะ..คำอวยพรให้ครูพิมนะคะ ให้ทำงานเสร็จไวไว..อิอิหุหุ
2 พฤศจิกายน 2550 12:44 น. - comment id 781409
22..ดีเจ้าคะคุณเพียงพริ้วขา. คุงครูพิมไล่พิมพิมญดาอะคะแค่ไม่แสดง ละครให้ดุอะคะ..ก้อพิมญดามิช่ายลิงนี่คะแง้งงให้คนสวยไปแสดงละครลิงได้ไงช่ายปะคะ..
2 พฤศจิกายน 2550 12:57 น. - comment id 781416
23..23..ดีเจ้าคะคุงพี่จันทร์เจ้าขา ไม่ต้องแอบแระคะตอนนี้เค้ารู้กันทั้ง บ้านกลอนแระคะ..ครูพิมไม่ชอบอาบน้ำ ตายแน่ๆๆครูพิมเอาพิมตายแน่ๆแกล้งหลับดีกว่าอิอิ(ถ้าครูพิมมาแถวนี้บอกพิมนอนแย้วนะคะวันนี้ง่วงไว
2 พฤศจิกายน 2550 13:05 น. - comment id 781426
26..ดีเจ้าคะคุณพี่ริน..อิอิ รู้อีกครูพิมชอบกินมาม่า หุหุงานนี้พิมตายแน่ๆคะพี่ริน
2 พฤศจิกายน 2550 13:16 น. - comment id 781433
32..ดีจ้านู๋เอม..คิดถึงจังหายไปไหนมา..จุ๊บๆอิอิพิมจาบอกครูพิมให้คะ..แต่ตอนนี้ไม่เจอง่า..ล้อคุณครูไว้มากก็พิมเล่นเอาความจริงมาแฉ..อิอิ
2 พฤศจิกายน 2550 13:45 น. - comment id 781450
ประกาศ..วันนี้เลิกทานม่าม่าสักวันค่ะ.. มิได้ทานมาม่ามาหลายวัน เพราะว่ามันอืดแล้วเพื่อนแก้วจ๋า จึงเจียวไข่ร้อนร้อนร่อนจานมา ได้พึ่งพาคราท้องไส้..ไร้อาหาร วันไหนพอมีเวลามาตลาด จะไม่พลาดผัดผักกูดนะเธอเอ๋ย แม้นหากใครได้ลองต้องชมเชย ไม่ลืมเลยผักจากป่า...ล้วนน่าทาน ฉู่ฉี่ปลาวันนี้มีมาเลี้ยง ทานให้เกลี้ยงเลยนะแม่ตาหวาน พิมญดาคนดีมาร่วมทาน จะจัดงานเลี้ยงเพื่อนคราเยือนกัน งานเสร็จแล้ววันใดจะได้เลี้ยง ข้าวมื้อเที่ยงจัดมาคราสังสรรค์ จะร่อนบัตรเรียนเชิญมาแบ่งปัน ความสุขนั้นต้องมีแน่...แม่พิมญดา.. วันนั้นเราจะลืมมาม่าไปสักมื้อหนึ่ง.. แต่วันนั้นได้ยินใครไม่รู้ว่าต้มม่าม่าฮื้อซ้องเน้อ..555 แม้นก่อ..พิมญดา...อิอิ
2 พฤศจิกายน 2550 13:47 น. - comment id 781454
ความคิดเห็นที่ 40 ลงชื่อ..ครูพิม.. มือไวไปหน่อยค่ะอิอิ
2 พฤศจิกายน 2550 13:59 น. - comment id 781465
คุณครูพิมหนักจิตคิดไม่ตก ในหัวอกร้อนรุ่มสุมใจหนอ น้ำหนักตัวมันขึ้นนวลลออ น้ำตาคลอลดไม่ได้ชายไม่มอง แค่น้ำหนักน้องช้างหน่อยเดียวเน้อ ครูแกเพ้อหาฟิตเน๊ตเข้าตีสอง ทั้งวิ่งลู่ปั่นเอวเหงื่อท่วมนอง แล้วยังต้องว่ายน้ำคลองแข่งกับปลา คุณครูขาหนูเปล่านาพี่กุ้งบอก ให้หนูลอกคำพูดพี่กุ้งหนา ว่าครูพิมต้องลดแล้วแก้วกานดา น้ำหนักตัวเก้าสิบห้าไม่น่ามอง พิมญดาแสนซื่อตาใสแป๋ว คงไม่แคล้วโดนพี่กุ้งว่าให้หมอง นั่งร้องให้งอแงน้ำตานอง ครูพิมจ้องพิมกลัวเลยรั่วความ..... .พี่กุ้ง...อิอิ
2 พฤศจิกายน 2550 14:27 น. - comment id 781485
40.41 เห็นครูพิมคนดีมาประกาศ ว่าขยาดมาม่าเสียแล้วหนอ จึงเสนออาหารมาจนพอ พิมไม่ล้อครูพิมอ้วนป่วนนักเรียน ดูเอาเถิดพี่น้องบ้านกลอนขา พิมญดาใช่มานั่งเทียนเขียน เชื่อพิมเถอะครูพิมกินอย่างเซียน จึงถือเป็นบทเรียนยึดถือมา เนี่ยมาบ่นกลุ้มใจในน้ำหนัก ไม่หยุดพักเรื่องงานกินถามหา นั่งกับที่พิมพ์งานตามเวลา ท้องเลยพาหิวหนักยากพักกิน นั่นไข่เจียวตามด้วยผัดมะกรูด ครูคงสุดจะหิวแน่สั่งน่ากิน ตัวของพิมขอนั่งดูครูพิมชิม แล้วรสลิ้นสัมผัสซัดซัดสามจาน แหมๆๆมะต้องเลยคณุพิมทานเองหมดอย่ามาเหมาให้พิมเลย..ขอร้องหุหุ งานนี้กลอนบนค่อยตอบพร้อมพี่กุ้งอะนะเจ้าคะ
2 พฤศจิกายน 2550 14:50 น. - comment id 781495
แบบนี้จะดูแลคุณครู ได้ไหมค่ะ......5 5 5....
2 พฤศจิกายน 2550 14:54 น. - comment id 781496
44..ดีเจ้าคะคุณรี อิอิ..เห็นทีต้องถามคณูพิมแระคะอยากได้คนดูแลไหมว๊ายไม่อยากสบตาครูพิมเลยคะ..
2 พฤศจิกายน 2550 17:00 น. - comment id 781589
น่าเห็นใจ คุณครู ผู้ขยัน ช่างโศกศัลย์ ไม่มีใคร มาสงสาร เช้ายันค่ำ ขยัน หมั่นทำงาน เลยมองผ่าน เวลาไป ไร้คู่ครอง คงต้องมี สักวัน นั้นมาถึง ครูเป็นหนึ่ง คนเดียว มิใช่สอง และวันนั้น ครูคงได้ ดั่งใจปอง มีคู่ครอง คนใหม่ ไว้แอบอิง.
2 พฤศจิกายน 2550 21:51 น. - comment id 781760
ทำงานเหนื่อยเพิ่งรู้ครูก็หิว เดินตัวปลิวเข้าครัวไม่กลัวผี ต้มน้ำร้อนสักกาท่าจะดี มาม่ามีตุนไว้ตั้งหลายลัง ต้มยำกุ้ง หมูสับ เป็ดพะโล้ ซองจัมโบ้ซื้อไว้ตามใจสั่ง เป็นครูควรเคร่งครัดประหยัดตังค์ เอาไว้สั่งมิสทีนตอนสิ้นเดือน สะดุ้งตื่นตีสี่ที่กล่าวอ้าง เป็นเรื่องสร้างแก้ตัวมั่วบอกเพื่อน ความจริงนั้นเพราะท้องที่ร้องเตือน จึงรีบเคลื่อนเรือนร่างอย่างยากเย็น รีบแต่งตัวแต่งหน้ารีบมาสอน กระเป๋าซ่อนมาม่าไว้กลัวใครเห็น ทำขึงขังหากใครพบตบกระเด็น ช่างลำเค็ญรันทดหากอดกิน ทำหน้าดุวางมาดกวาดตาทั่ว ค้นหาตัวพิมญดาที่มาหมิ่น กุ้งก้ามกรามไยเงียบ เดี๋ยว เหยียบจมดิน เอาลูกชิ้นที่แอบไว้มาให้ครู (ครูหิวง่ะ) เสร็จแล้วรีบออกมาที่หน้าชั้น เธอเหมือนกันพิมญดาออกมาหนู เล่นละครไม่ฮาเป็นน่าดู ฐาณสอดรู้เรื่องลับครูอับอาย เมื่อแสดงละครถึงตอนเที่ยง ครูพิมเลี่ยงเร็วรี่ถึงที่หมาย ลวกมาม่าหน้านิ่วหิวตาลาย อาการคล้ายเมื่อคืนที่ตื่นมา แล้วเดินย่องโยกย้ายส่ายตะโพก รับลมโกรกยิ้มเบื่อเบื่อเหงื่อเต็มหน้า หุ่นสล้างย่างกรายได้สามวา ทำปากอ้าหาวหวอดตลอดทาง ตกตอนเย็นปุบปับรีบกลับบ้าน ล้างถ้วยจานเตรียมไว้ก่อนไม่ว่าง งานเจ้านายไม่ทำแอบอำพราง มาลบล้างข้อกล่าวหายิ่งฮาเฮ
2 พฤศจิกายน 2550 22:02 น. - comment id 781776
46..ดีเจ้าคะคุณใบไผ่ทะเลแก้ว ขอบคุณบทกลอนแทนใจคณุพิมนะเจ้าคะอิอิ ตอนนี้คงนั่งวดมาม่าแระคะ..อิอิ
2 พฤศจิกายน 2550 22:15 น. - comment id 781787
18..คุณพี่กุ้งเจ้าขาครูพิมบ่น เราสองคนคงแย่แน่เลยวันนี้ ครูพิมท่านสั่งเราเล่นดีดี ละครที่แสดงกันไม่มั่นใจ เป็นคนไทยให้แสดงเป็นฝรั่ง ครูคงคลั่งมาม่าซื้อไม่ได้ ครูหงุดหงิดมาลงที่เราได้ไง โธ่..พี่ชายพิมใจหายทำไงดี พิมนั่งเงียบเป็นสากตั้งแต่เช้า ครูพิมกล่าวว่าใครสลดศรี แสดงได้เพื่อนไม่ฮาจะถูกตี หวั่งฤดีพี่กุ้งมีวิธีใด หรือเราสองต้องซื้อมาม่ามา ครูคงเลิกว่าเราไม่ผลักใส ยุติละครที่แสดงได้ไม่ถูกใจ พิมกลัวไม้เรียวยาวเฝ้าเฆี่ยนตี พี่กุ้ง...ครูพิมอย่างโหด...
2 พฤศจิกายน 2550 22:52 น. - comment id 781815
ปิดเทอมก็ยุ่ง เปิดเทอมก็ยุ่ง น่าสงสารครูพิมจริงแหละ
2 พฤศจิกายน 2550 22:54 น. - comment id 781816
คุณครูพิมใจดีเป็นที่หนึ่ง คงซาบซึ้งหากพิมหมั่นยิ้มหวาน คงหายโกรธเร็วไวอีกไม่นาน หากได้ทานท้องอิ่มคงยิ้มพราย