อะไรกัน! คนอ่านงานแค่เนี๊ย อุตส่าห์เสียเวลาหาความหมาย ค้นสัมผัสอักขระซะวุ่นวาย สะกดคำก็สบายไม่ผิดเลย ทั้งคำเป็นคำตายก็รายล้อม พยางค์พร้อมแปดเก้าเราผ่าเผย สัมผัสนอกและในไม่เฉยเมย ระหว่างบทไม่เคยจะหลงลืม มีอะไรอีกหนอขอช่วยชี้ ผองเพื่อนพี่ทำไมถึงไม่ปลื้ม กระทู้อื่นคนมากอยากขอยืม มาด่ำดื่มกลอนนี้ให้ดีใจ เราก็มีสัมมาคารวะ ทั้งวรรณะผ่องผุดสุดสวยใส อีกมนุษยสัมพันธ์นั้นกว้างไกล แล้วทำไมกลอนเราไม่เข้าตา เคยดูหนังฟังเพลงบรรเลงรส เน้นบาทบทพระนางยิ่งกังขา อีกนักร้องเสียงดีทั้งลีลา แต่ได้มาแค่กล่องซองรางวัล เหมือนดังกลอนกวีที่ประกวด เขียนอ้างอวดอิงอ้างคิดสร้างสรรค์ แต่คนไม่ชื่นชมนิยมกัน คงเหมือนฉันที่ไร้ ใครมาแล
นิลวรรณ 13 ต.ค. 2550 12:36 น. - ID 108379 
1286
3
0
13 ตุลาคม 2550 13:28 น. - comment id 770511
งานของคุณไพเราะมากค่ะ (ไปตามอ่านดูงานเก่าด้วย) ..................... แต่ประเด็นอยู่ตรงที่จุดมุ่งหมายในการเขียนกลอนมากกว่า ดิฉันไม่ทราบว่าจุดมุ่งหมายของคุณคืออะไร ...ถ้าคุณคิดว่า...คุณรักที่จะเขียน แล้วมันสำคัญด้วยเหรอคะว่าจะมีคนอ่านหรือคนคอมเมนท์สักกี่คน อันนี้ฝากให้ให้คิดดูเล่นๆ นะคะ ส่วนตัวแล้วงานฉันยังดีไม่ได้ครึ่งของคุณด้วยซ้ำ แต่ก็มีความสุขดี ไม่มีใครตอบก็ไม่คิดอะไรมาก เขียนเท่าที่ใจอยากเขียน (พี่คนหนึ่งเขาว่าไว้) แต่สิ่งที่ฉันชอบทำคือมานั่งอ่านงานตัวเองบ่อยๆ มีความสุขดี เราได้เห็นพัฒนาการตัวเอง ข้อผิดพลาด และอารมณ์ความรู้สึกในช่วงต่างๆ คุณรู้ไหมคะ...กลอนตัวเองที่ฉันชอบมากที่สุดคือบทที่มีคนตอบน้อยที่สุด น่าขำไหม? อีกเรื่องหนึ่งถือว่าเป็นคำแนะนำนะคะ ถ้า...คุณอยากจะมีคนเข้ามาเยอะๆ ก็อาจจะต้องเข้าไปแวะเวียนเยี่ยมเพื่อนๆ ท่านอื่น เข้าไปทักทายทำความรู้จักกัน ...วิธีนี้อาจได้ผลมั้ง...ยังไม่เคยพิสูจน์ แต่เห็นบางท่านทำ (สมาชิกบางท่านอัธยาศัยดีมาก)สำคัญที่สุดถามใจตัวเองค่ะ ว่าคุณเขียนเพื่ออะไร? ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ และหวังว่าจะได้อ่านงานดีๆ ของคุณต่อไป อย่าพึ่งท้อล่ะ
13 ตุลาคม 2550 16:40 น. - comment id 770574
คุณ ยังเยาว์ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ ก่อนอื่นขอบคุณมากเลยในทุกสิ่งที่คุณเสนอแนะ ที่จริงแล้วงานที่เขียนนี้อย่างที่บอกค่ะ ว่าสังเกตุดูแล้วหลายคนที่เขียนกลอนในบ้านนี้นี้ เขียนได้ดีมาก แต่คนตอบน้อย เพราะเข้ามาอ่านบ่อยๆ จึงแต่งกลอนนี้มาเพื่อสนุกๆเท่านั้น แต่พอแต่งแล้วนำโพสต์ลง รู้สึกว่า ออกจะเครียดๆ ซึ่งปกติฉันก็ไม่ได้มีผลงานอะไร ที่จะนำมาลง แต่การที่เขียนแบบนี้ก็คิดแทนคนอื่นน่ะค่ะ สำหรับการคอมเมนท์ของคุณ ฉันประทับใจมาก คุณมีมุมมองที่ดี ขอติดตามผลงานของคุณหน่อยนะคะ ส่วนฉัน อาจไม่ค่อยได้เข้ามาเขียนบ่อย ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ดี
13 ตุลาคม 2550 17:02 น. - comment id 770581
เป็นต้นแบบได้ดีครับ
13 ตุลาคม 2550 22:14 น. - comment id 770619
หน้าส่วนตัว
ได้ยินคนบ่นน้อยใจใคร่ถามถึง
เหตุใดจึงมีคนอ่านงานน้อยนัก
อุตส่าห์แต่งด้วยพากเพียรเขียนถูกหลัก
คนรู้จักน้อยจังนั่งน้อยใจ
หากเราเขียนเพราะใจใคร่จะเขียน
ผู้วนเวียนมาต่อถ้อยน้อยเพียงไหน
คิดเสียว่าฝึกปรือฝีมือไป
ผลที่ได้เกิดกับเราเท่าที่เพียร
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ บางครั้งเราทำอะไรย่อมต้องใช้เวลาน่ะครับ
13 ตุลาคม 2550 23:08 น. - comment id 770632
คุณวชรกานท์ ขอบคุณที่แวะมาเยือน ยินดีที่รู้จักค่ะ ขอชื่นชมในในงานเขียน ของครูคณิตนะคะ แถมยังเก่งเรื่องพระพุทธศานาอีก...
13 ตุลาคม 2550 23:20 น. - comment id 770636
เพียงบ่นแทนคนอื่นอาจขื่นขม ที่เพียรบ่มอักษรเป็นกลอนสวย นำมาจารด้วยจินต์ระรินรวย ก็เพราะด้วยใจรักเป็นนักกลอน ขอขอบคุณน้ำใจไมตรีจิต ที่ลิขิตต่อเติมเพิ่มอักษร จะขอเพียรเขียนถ้อยร้อยสุนทร หวังคุณจรมาอ่าน งานฝึกปรือ ขอบคุณค่ะ คุณกุ้งก้ามกราม ยินดีที่รู้จักค่ะ แอบอ่านของคุณบ่อย ๆ ชื่นชมค่ะ
14 ตุลาคม 2550 00:49 น. - comment id 770682
เยี่ยมครับเป็นงานเขียนที่สะท้อนให้เห็นภาพ สิ่งที่เป็นอยู่ ซึ่งเป็นวิถีที่เป็นจริงและคงจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป เป็นงานเขียนที่จริงใจมาก.......ครับ ชอบ.. งานประพันธ์ของทุกคนในบ้านกลอนนี้ หลายๆบทกลอนที่ขึ้นหน้าบ้าน วิ่งอยู่หลายวัน แต่จำนวนคนอ่านกลับน้อย ....เหมือนหนังที่ได้กล่องแต่ไม่ได้เงิน...คงจะขึ้นอยู่กับหลายอย่าง เช่นวัย ความสนใจ ช่วงเวลา หรืออะไรอื่น ๆ และกลอนที่ขึ้นใหม่แต่ละวันค่อนข้างเยอะ ทำให้บางวัน ก็ต้องเลื่อกคลิ๊ก (การตั้งชื่อกลอนให้น่าสนใจก็อาจจะสำคัญ) จริง ๆ อยากเสนอให้โพสกลอนได้ไม่เกินวันละ2 หรือ3 กลอน จะได้มีเวลาอ่านได้ทั่วถึง... การที่เราจะเข้าไปอ่านงานของทุกคน ต้องใช้เวลาไม่น้อย ขณะที่ต้องทำงานประจำวันด้วยและการเข้าไปโพสก็ขึ้นอยู่กับอุปนิสัยส่วนตัวแต่ละคนด้วย บางคนชอบเก็บตัวเงียบๆ บางคนชอบทักทายทำความรู้จัก .. สำหรับผม งานเขียนที่เราเห็นว่าทำได้เต็มที่แล้ว แม้จะมีคนอ่านน้อย ก็ภูมิใจครับ ... เพราะว่าเราคงไม่สามารถเขียน กลอนที่ดีที่สุดได้ทุกครั้งไป... กลอนที่เราภูมิใจ บางทีมีคนเข้ามาทักแค่สักคนก็เหมือนได้กำลังใจจากคนทั่วหล้าทีเดียว (นี่ยืมคำของคุณทิพย์โนราห์มาใช้นะครับ ...) ฟังดูเหมือนพูดเกินจริง แต่เป็นเช่นเธอว่าจริง ๆ ครับ ... จึงขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนนักเขียนทุกคนนะครับ.... เราจะพิสูจน์ตัวเอง ให้ประจักษ์แก่ตัวเองครับ
14 ตุลาคม 2550 01:07 น. - comment id 770689
ดีคะพระจันทร์ ฯ แวะมาทักทายค่ะ และชื่นชมผลงานค่ะ
14 ตุลาคม 2550 08:39 น. - comment id 770737
คุณแสงเหนือ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้ อย่างที่คุณกล่าว มีปัจจัยหลายอย่างที่เราต้องเข้าใจและยอมรับ ฉันก็เป็นอีกคน ที่เวลาอ่านผลงานแล้วจะเลือกคลิกเหมือนกัน ทำให้พลาดโอกาสในการ อ่านงานที่มีคุณภาพอีกหลายคน แต่อย่างไรก็ตาม หากมีเวลาฉันจะพยายาม ติดตามงานของคนอื่นที่เขียนไว้ เพื่อเก็บสิ่งที่ดีไว้เป็นแบบบท ได้เข้าไปอ่านงานของคุณ ขอชื่นชมด้วยใจจริง โดยเฉพาะ "บารมีที่ไม่สูญเปล่า" เพียง 4-5 ท่านที่คอมเมนท์มา เหมือนตัวแทน แทนของทุกคนในบ้านนี้ ที่มีความจริงใจให้ ทำให้เกิดพลังใจอย่างยิ่งที่จะสานงานต่อไป ขอบคุณในมิตรภาพอีกครั้ง
14 ตุลาคม 2550 08:44 น. - comment id 770739
คุณพระจันทร์ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ชอบกลอนหวานใส ของคุณนะน่ารักดี แล้วจะเข้าไปทักทายนะคะ
17 ตุลาคม 2550 17:23 น. - comment id 772680
... เขียนมาเยอะๆค่ะ...น๊า...อย่าเพิ่งถอดใจตอนนี้
31 ธันวาคม 2550 11:44 น. - comment id 806096
สวัสดีปีใหม่ค่ะ มีความสุข สุขภาพแข็งแรง พบเจอแต่สิ่งดีๆนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
