โคลงดั้น ลมโรยโชยพัดพลิ้ว โศกคราว เดือนเด่นดาวดับมืน หม่นฟ้า ราตรีที่ปวดร้าว ใจแย่ แพ้ใจ ร้องไห้เพียงเหว่ว้า คร่ำครวญ เดียวดายไร้คนข้าง เคียงกาย กอดก่ายหมอนลำพัง อย่างนี้ เหงาเศร้าซ่าบมิวาย บอบแท้ ใจเอย หาใครต่างไร้ลี้ ไป่มี ล้าแรงโรยเหนื่อยแล้ว ใจเอย อ่าอกเอ๋ยอ่อนเอ่อ อิ่มช้ำ ใจเจ็บเก็บอย่างเคย แสนหน่าย แล้วนา ใช่กลับไม่ย้ำซ้ำ ดั่งเดิม หนาวเหน็บหนาวเรานี้ หนาวใจ ใครเล่าใครจักมา คู่ข้าง คงคอยอยู่คือใคร ที่ใช่ เรานา หวังหนักหนาเจอบ้าง จริงใจ
7 ตุลาคม 2550 22:40 น. - comment id 766870
น้องชาย นายธนา..... พี่ไม่ได้ทักทายนานเลย สบายดีนะจ้ะ ชื่อกลอนธนากำสวน พี่ศรรกรากำไร่ อิอิ ล้อเล่นจ้ะ อย่าถือสาเลยเนอะ "หนาวกายใจร้อนเร่า สุมทรวง เจ็บอกดั่งถูกบ่วง รัดร้าว ช้ำหนักกว่าถูกถ่วง ด้วยหิน จมลง ปวดยิ่งแทบดิ้นด้าว เพราะฤทธิ์รักตรม" ดำน้ำบุ๋ม บุ๋ม งมจนถึงฝั่ง ฮะๆๆ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
7 ตุลาคม 2550 22:46 น. - comment id 766874
เศร้าแท้น้อพี่ฯธนา สู้ๆคะ
7 ตุลาคม 2550 22:51 น. - comment id 766877
หนาวสายลมห่มฟ้า พาเหงา ย้อนนึกถึงสองเรา อยู่ข้าง วานเดือนบอกตัวเขา เรารัก จริงแฮ อย่าปล่อยเราอ้างว้าง ขาดไร้ความหมายฯ แง..แง..
7 ตุลาคม 2550 23:10 น. - comment id 766894
อย่าเศร้าเลยคะ เด๋วร้องตามนะ แง้งงง อิอิ..แวะมาแซวยามดึกฝันดีคะ
7 ตุลาคม 2550 23:55 น. - comment id 766911
เสียงเอยเสียง ครวญคร่ำ รำพัน หนาวเหน็บนัก หนักชีวัน เศร้าสร้อย หวังคู่เคียง เรียงนอน เฝ้าคอย หวังน้องน้อย นวลชิด เชยชม สวัสดีค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ
8 ตุลาคม 2550 02:07 น. - comment id 766916
555555 คุณธนา กำสวน ศักรรากำไร่ ฝนกำนา.กับกำตดค่ะ คิกๆๆๆ อย่าเศร้านะค่ะอย่าเศร้า พี่ฝนอยู่นี้ทั้งคน จะเป็นเพื่อนคุยเพื่อนคิด และที่สำคัญเป็นเพื่อนกิน(กับ)ที่ดีทีเดี่ยวค่ะ เหงาเมื่อไหร่เรียกมาค่ะ พี่ฝนจะรีบบบบบบบวิ่งไปหาทันที่ค่ะคุณธนา คิกๆๆๆ พี่ฝนมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะคุณธนา คิกๆๆๆ
8 ตุลาคม 2550 06:05 น. - comment id 766935
แวะมาอ่านโคลงดั้นค่ะ อ่านไปก็พิจารณาโครงสร้าง คล้ายโคลงสี่สุภรพเนาะ เอกโทก็คล้าย แต่ไม่ทั้งหมด อิ อิ ไม่รู้จักเลยเจ้าค่ะ แปลกดี เก่งจังเลยเนาะ ชื่นชมค่ะ..
8 ตุลาคม 2550 06:50 น. - comment id 766942
ลมโรยโชยพัดพลิ้ว พาใจหวิวหนาวสะท้าน เดือนดับอนธการ หม่นดวงมาลย์...ไห้...คร่ำครวญ ดายเดียวและอ้างว้าง ไร้ผู้ข้างเคียงเนื้อนวล คิดฝันรักรัญจวน รติหวนหาดวงใจ แรงล้าโรยเหนื่อยหน่าย รักสลาย้างแรมไกล อกเอ๋ย....มิเคยได้ รักจากใคร..จาก...ใจจริง หนาวเหน็บเจ็บใจหนาว โอ้...ใครเล่าให้พักพิง ลำบากหายากยิ่ง เจ้ามิ่งมิตร...คู่คิดเคียง คงไปกันได้กับโคลงดั้นนะคะ
8 ตุลาคม 2550 07:23 น. - comment id 766948
เข้ามาชมผลงานครับ แต่เรื่องจริงอย่ากำสรวลเลยนะครับ ขอให้โชคดี
8 ตุลาคม 2550 08:26 น. - comment id 766980
โคลงกำศรวลหวนไห้เพราะใจหนาว ใจคงร้าวหนาวจนทนไม่ไหว แล้วใครหนอที่จะคอยอิงแอบใจ ขออย่าได้กำสรวลครำครวญนาน.. โคลงเพราะดีค่ะ
8 ตุลาคม 2550 09:03 น. - comment id 766986
ดีจ้า........แตมป์......... โศกเอยโศกเศร้ารำพัน ไร้คนเคยเคียงข้างกันในวันเหงา ไร้รอยยิ้มปริ่มหน้าเหมือนคราเก่า ไร้รอยกอดสอดรับเอาเข้าเคียงกาย ......................................... ไร้ซึ่งรสคำซึ้งคะนึงหา ไร้ซึ่งวันเวลารักซาหาย ไร้ซึ่งห่วงหวงแหนแน่นภายใน ด้วยห่างไกลจึงต้องไร้ใครคู่ครอง ......................................... แบบว่าเพิ่งกลับจากดาวอังคารมาอ่ะน๊ะ ที่โน้นนนนไม่มีคนมีแต่มนุษย์ต่างดาวอ่ะ เฮ้อ.......... ตัวไกล ใจเลยไกลตาม
8 ตุลาคม 2550 10:05 น. - comment id 767011
8 ตุลาคม 2550 11:52 น. - comment id 767074
กลับบ้านก่อนนะครับ คงอีกหลายวันที่จะได้มาลงกลอนอีก อย่าลืมคิดถึงนายธนาคนนี้กันบ้างนะครับ.. คิดถึงแย่เลย...แงแงงๆ
8 ตุลาคม 2550 13:17 น. - comment id 767163
8 ตุลาคม 2550 13:31 น. - comment id 767174
โห...เศร้าซะไม่มีเลย
8 ตุลาคม 2550 16:41 น. - comment id 767352
คนจริงใจก็มีนะคะแต่เขาคงยังไม่เจอกะเราแค่นั้นเอง เป็นกำลังใจให้คะ
8 ตุลาคม 2550 16:43 น. - comment id 767353
แวะมาดูมุมมองของ คุณธนาค่ะ.....
8 ตุลาคม 2550 18:43 น. - comment id 767466
20 พฤษภาคม 2551 23:34 น. - comment id 851902
คนที่หลงเข้ามาก็โทรมนัส เช่นกัน