หน้าส่วนตัว
ลูกเอ๋ยลูกจงจำฟังคำพ่อ
ลูกจะไปเรียนต่อพ่อไม่ว่า
ถึงพ่อจะขัดสนจนเงินตรา
พ่อพร้อมหาเพื่อเจ้าได้เล่าเรียน
ขอเพียงลูกขยันหมั่นศึกษา
จุดมุ่งหมายแรงกล้าอย่าแปรเปลี่ยน
ก้าวสู่ฝันแม้นยากจงพากเพียร
อย่าวนเวียนทางชั่วกลั้วอบาย
แต่เมื่อลูกจากลามาเรียนต่อ
คำของพ่อเคยสดับกลับเลือนหาย
ทุกวันพ่อเหนื่อยยากลำบากกาย
ลูกสบายพรั่งพร้อมสิ่งมอมเมา
ข้าวที่กินของพ่อพออิ่มท้อง
ของลูกต้องเลือกสรรล้วนชั้นเหลา
น้ำดื่มพ่อในโอ่งดินตักกินเอา
ของลูกเล่าต้องน้ำใส่กลิ่นใบชา
วันเกิดพ่ออ้างว้างกลางท้องทุ่ง
ทั้งวันยุ่งเหนื่อยยากถากถางหญ้า
วันเกิดลูกเมาพับเที่ยวคลับบาร์
มั่วกามายาเสพติดอนิจจัง
พ่อตื่นมาสะสางงานค้างเก่า
ลูกหนีเรียนตั้งแต่เช้าเข้าโรงหนัง
อนาคตจบเห่ถึงเอวัง
ทิ้งความหวังไกลลับไปกับกาล
พ่อจ๋าพ่อลูกลืมคำพ่อพร่ำสอน
เมื่อวันก่อนจากลามาห่างบ้าน
รู้สำนึกเมื่อสายแทบวายปราณ
มีเพียงหลานไปฝากพ่อ....พร้อมขออภัย
**************************
กุ้งก้ามกราม 3 ต.ค. 2550 22:37 น. - ID 108008 
1146
6
0
3 ตุลาคม 2550 22:49 น. - comment id 764526
กำไลดีครับได้อีกหนึ่งชีวิต
3 ตุลาคม 2550 23:07 น. - comment id 764536
น่าสงสารพ่อกับแม่จัง..แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ...
3 ตุลาคม 2550 23:35 น. - comment id 764541
ผมเคยทำบุญกฐินที่อุบลฯและที่จันทบุรี แล้วกล่าวคำอธิษฐานต่อหน้าภิกษุสงฆ์กว่า 300 รูป โดยนัยนี้ว่า 1 ขอให้รับรู้คุณของพ่อแม่ตั้งแต่อยู่ในครรภ์ 2เมื่อรู้ความ ขอให้ได้ ฟัง /อ่าน กถา ที่ว่าด้วยคุณของพ่อแม่ ที่บัณฑิตทั้งหลายสอนไว้ 3.ขอให้ผมเป็นผู้เฉลียวฉลาดในการอุปัฏฐาก ดูแล บำรุงพ่อแม่ ตั้งแต่ปฐมวัย และขอให้ได้เป็นผู้บำรุงท่านทั้งสองด้วยตัวเองจนตลอดชีวิต 4.อย่าได้ขัดสนทรัพย์ที่จะใช้ในการดูแลท่าน และพึงตั้งฐานะได้ตั้งแต่ปฐมวัย ผมเชื่อในอานุภาพแห่ง บุญ จึงได้ตั้งจิตมุ่งหวังเช่นนั้น เห็นพ่อแม่หลายคนถูกทิ้งแล้ว สงสารมากครับ ผมเองก็ไม่มีโอกาสดูแลบีบนวด ให้พ่อแม่เลย... เศร้าจริง ๆ ครับ
4 ตุลาคม 2550 05:49 น. - comment id 764577
แวะมาอ่านกลอนดี ๆ ในตอนเริ่มต้นเช้าวันใหม่ เพื่อเป็นสิริมงคลจ้า..
4 ตุลาคม 2550 07:46 น. - comment id 764604
4 ตุลาคม 2550 08:05 น. - comment id 764613
พ่อจะได้ไม่เหงาไงคะ อิอิ สิ่งที่พ่อภูมิใจมากที่สุดคือประสบความสำเร็จในการศึกษาค่ะ ดีใจที่ทำให้ท่านได้ แม้จะไม่ดีมากนัก
4 ตุลาคม 2550 08:23 น. - comment id 764629
ดีคะ พระจันทร์ ฯ แวะมาทักทายค่ะ
4 ตุลาคม 2550 09:26 น. - comment id 764662
สวัสดีค่ะ มันเป็นชะตากรรม ร่วมกันค่ะ เพราะถ้าไม่มาเล่าเรียนก็จะไม่ได้กำไลมาอีกหนึ่งชีวิต สาธุ สาธุ เขาให้เรียนรู้ในสิ่งที่เราได้กระทำกับผู้อุปการะ ก็ต้องเลี้ยงเจ้าตัวเล็กต่อไปให้พ้นจากเวรกรรมที่เราเคยทำไว้ เอะพูดเรื่องไรเนี๊ย
4 ตุลาคม 2550 10:57 น. - comment id 764735
เราเห็นปัญหาเหล่านี้มานาน พอควรนะคะ ไม่ใช่ไม่มีตัวอย่าง ให้เห็น แต่มีมากจนสร้างความ เคยชินให้กับสังคม ปัญหาการมี เพศสัมพันธ์ในวัยรุ่น การตั้งครรภ์ การทำแท้ง การมีลูกในสภาวะที่ยัง ไม่พร้อม..เฮ้อ...บ่นไปถึงพรุ่งนี้ ก็ไม่จบค่ะ มันเป็นปัญหาของชาติ ไปแล้วค่ะ
4 ตุลาคม 2550 11:04 น. - comment id 764744
อ่านแล้วคิดถึง หัวอกของคนเป็นพ่อแม่เลยค่ะ... เพราะเดี๋ยวนี้อนาคตของชาติเริ่มจะมีทางเบี่ยงเยอะขึ้นในชีวิตที่ก้าวเดิน... จะมีสักกี่คนหนอที่คิดถึงแม่พ่อก่อนจะเดินทางผิด
กุ้งก้ามกราม
สื่อออกมาได้ถึงอารมณ์คนอ่านเลยค่ะ
4 ตุลาคม 2550 11:29 น. - comment id 764768
เศร้าจังเลยคะพี่กุ้งฯ
4 ตุลาคม 2550 12:51 น. - comment id 764856
ปริญญาผ้าอ้อมพ่อยอมช้ำ สิ่งลุกทำอภัยไม่อาจฝืน แม้นพ่อต้องหมองตรมล้มทั้งยืน กลั้นสะอื้นเลี้ยงหลานงานพิเศษ... จะทำอย่างได้เนาะ... การศึกษาไม่ช่วยอะไรเลย...
4 ตุลาคม 2550 16:53 น. - comment id 765104
อยากให้ทุกคนมีจิตสำนึกในสิ่งที่ตนทำ และเป็นอยู่
คิดถึงคนที่รักเราให้มากๆ .. ทำหน้าที่ตนให้สำเร็จก่อน เรื่องอื่น..ให้เป็นเรื่องรองดีกว่าคะ แวะมาอ่านกลอนความหมายดีดีคะ
4 ตุลาคม 2550 19:57 น. - comment id 765200
บางครอบครัวมีลูกอยู่แค่คนเดียว เป็นความหวังเดียว พอมาเป็นแบบนี้แล้วเสียใจเกินคำว่าเสียใจซะอีกค่ะ วันนี้นอกจากข่าวของน้ำพริกเผาแล้ว มีอีกข่าวที่เอมอ่านแล้วมันคนละอารมณ์เลย คือบทรักนักศึกษา ในมหาวิทยาลัย เฮ่อ... ถอนใจเฮือกใหญ่ ๆ เชียวค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
