ตัวข้าเคยยิ่งใหญ่ หัวใจข้าเคยคำราม หญิงใดมิเคยได้หยาม สาวใดมองข้าม..ข้าไม่เคยสน เคยมอบน้ำตาให้ผู้หญิง เพียงเพราะสิ่งที่ข้าไม่พอใจ ไม่เคยต้องก้มหัวง้อใคร ทำให้ใจลำพองทระนง.. แต่แล้วเมื่อมีเธอ...เข้ามา ชีวิตข้าต้องเปลี่ยนไป ตัวข้าเองไม่รู้ว่าทำไม ที่หัวใจไม่เคยเชื่อฟัง ทั้งที่รู้ว่าเธอเป็นอย่างไร เธอมีใครหลายๆคนอยู่ แต่ยังยอมทำเป็นไม่รู้ ขอเพียงเธออยู่ใกล้ๆข้า เคยต้องเจ็บใจแทบพัง แต่ก็ยังไม่หลาบจำ ยังเพ้อหาทุกเช้าค่ำ แม้ต้องช้ำเพราะรักเธอก็จำยอม ยอมข้ายอมก้มหัวให้แก่เธอ แล้วแต่เธอจะให้ทำอย่างไร ตัวข้ายอมเป็นเสือที่สิ้นลาย ยอมกลับกลายเป็นลูกแมวในมือเธอ ยังคงหวังในสิ่งไม่น่าหวัง สิ่งที่หวังข้าคิดว่ามันยิ่งใหญ่ สักวันหนึ่งคงได้รักจากใจ ที่เหลือไว้...โยนมา..ให้ข้าบ้าง..
คนเลวที่แสนดี 27 ก.ย. 2550 09:22 น. - ID 107721 
1349
0
0
28 กันยายน 2550 10:18 น. - comment id 758165
คุณครูพิม ผมไม่เห็นจริงๆนะครับ หรือว่าใครแอบมาหยิบเอาไปซะแว้ว! ขอบคุณครับที่แวะเข้ามาอ่านคุณไหมไทย สุดท้ายก็ไม่มีอะไรต้านทานรักได้เลย ขอบคุณครับที่แวะมาทักทายกัน
คุณพิมที่รักครับ ขอบคุณครับสำหรับคำชม..(หรือเปล่า) ยินดีมากครับที่แวะมาทักทายกัน. ขอบคุณอีกครั้งครับ.
คุณโคลอน สมัยนี้หรือครับ..เป็นแมวไม่มีลายแล้วครับ ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมเยียน
27 กันยายน 2550 10:50 น. - comment id 760820
พิมเห็นเธอโยนให้คุณตั้งนานแล้วนะ.. หล่นข้างๆๆหรือเปล่าค่ะ
27 กันยายน 2550 11:15 น. - comment id 760835
เรืองความรัก... มักทำให้ใจคนอ่อนได้เสมอ ต้องให้แข็งดั่งเหล้กกล้า.. เมือพบรักก้ออ่อนดั่งขี้ผึ้งรนไฟ
27 กันยายน 2550 11:51 น. - comment id 760846
;วันนี้กลอนเพราะห้าวๆๆ ตัวข้าเคยใสใส มีหัวใจไร้หม่นหมอง พอมีเธอเข้ามาครอง ใยหอห้องกลายหม่นไป
27 กันยายน 2550 16:06 น. - comment id 761062
สมัยหนุ่มเป็นแมวลายเสือ แล้วสมัยนี้ล่ะคะ
28 กันยายน 2550 11:41 น. - comment id 761242
28 กันยายน 2550 11:41 น. - comment id 761243
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
