จากคนหนึ่งซึ่งห่างไกลกับฉันแล้ว จึงไม่แคล้วต้องอยู่อ้างว้างเหงา ไม่มีมาเป็นห่วงแม้นแต่เงา ไม่มาบรรเทาความทุกข์ที่ฉันมี แต่พอถึงเวลาที่ฉันฮึดขึ้นสู้ มีเธออยู่ข้างข้างอีกคนอยู่สุขี เพราะเธอนั้นให้ฉันมีความสุขทุกว้นมี ความสำคัญ ที่วันที่ ตื่นขึ้นมา รู้ไหมทำไมแนจึงรักเขา เอรุ้ตัวรึป่าวว่าเธอเองก็ห่างเหิน มันไม่อาจอดทนเป็นได้ให้มาเกิน ปีครึ่งกว่าเธอทิ้งแนกับลูกอยู่ลำพัง แต่พอมาเธอรู้ว่าฉันมีเขา เธอกลับมาเฝ้าจับผิดฉันตรงไหน เขาคนนั้น พรรณาว่าให้ทำบุญไป ทั้สิ่งที่เขาให้ฉันไม่อาจลืม.... แต่เธอ ...คนดีที่โทรมาวันนี้ ใยฤดีอย่าเข้าใจฉันผิดคิดสงสัย อย่าให้อะไรน้ำผึ้งเพียงหยดเดียวให้มาซึม แตกเป็นตึมกว้างขวางเป็นคาใจ อย่าทิ้งกันนะ....คนดี เราเคยมีสัญยาที่ให้กันเอาไว้ ต่อแต่นี้ต่อไป ไม่หวันไหว เพียงแค่เหงาในใจ แต่ไม่ผิดสัญญา
10 กันยายน 2550 00:45 น. - comment id 751827
รู้ไหมทำไมใจแสนเหงา แม้เพียงเงาเธอกับไม่แม้ให้กำลังฉัน เวลาทุกข์ขอเพียงเข้าใจบ้างเท่านั้น เธอกับทอดทิ้งให้ฉันอยู่ในโลกนี้อย่างเดียว เหงา... ฉันเหงา ฉันโหยหา รอคอยเวลาที่แสนสับสน ไม่มีเข้าใจแม้สักคน มืดมนคือทางที่เดิน เมื่อมีแสงสว่างเพียงน้อยนิดฉันยินดี.. ในความเป็นจริงแล้ว....ฉันผิดมากมาย แค่ไหน.....ฉันก็ยังเป็นฉันอยู่ได้จนทุกวันนี้ ข้าพเจ้าคน......ส่งกำลังให้เสมอ
10 กันยายน 2550 01:11 น. - comment id 751831
เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 ดวงเลยนะค่ะ สู้ๆนะ กำลังใจมีให้เสมอค่ะ
10 กันยายน 2550 12:36 น. - comment id 751944
ดีคะ พระจันทร์ ฯ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ เรายังดูแลและห่วงใยกันเสมอนะ
11 กันยายน 2550 11:21 น. - comment id 752320