วานเวลาที่พาให้ใจ เปลี่ยนผัน นานนับวันคำรำพัน อยู่ได้ สายลมกับเวลาพาสองเรานั้น ลืมเลือน ช่องว่างที่เกิด สลาย ดับลง * เอาเป็นว่าแต่งมั่ว ไม่รู้ไง เม้นได้ตลอดจ้า*
1 กันยายน 2550 19:27 น. - comment id 747560
แต่งมั่วจริง ๆ ด้วย อิอิ ตั้งใจเยอะ ๆ เด๋วก็แต่งได้นะโตแมง เราว่าไม่ยากเกินความสามารถของเราทุกคนหรอก
1 กันยายน 2550 19:54 น. - comment id 747564
สนใจอยากแต่งได้ คำโคลง เลียนแบบเรื่องผูกโยง สัมผัส เขาว่าหลายชั่วโมง บินได้ ดีนา อาจมั่วก่อนจะชัด-- เจนได้แต่งกัน ลองมั่วๆดู ไม่รู้นะพอกล้มแกล้มก็รออยู่
1 กันยายน 2550 20:43 น. - comment id 747567
เป็นบทกลอนที่บริสุทธิ์มากขอรับ อิอิ... ก้าวที่สองต่อไปครับ....