ฤๅ...รักคือความโศก ปกคลุมโลกทั้งใบอย่างไร้เสียง แตกกิ่งก้านเดียวดายอยู่รายเรียง และมีเพียงรูปเงาความเปล่าดาย โหยหา เรี่ยวแรงปรารถนาอ่อนล้า-หน่าย จมจ่อมจินตนาการบนลานทราย ซึมทราบระเหิดหายในสายกาล บ่มร่ำ เจ็บจองจำย้ำจด-ยิ่งรสหวาน ยิ่งกลับย้อนขมปร่าเพลาจาร นานนับนานซอนทรวงเป็นบ่วงร้อย ฤๅ...รักคือความเศร้า ครอบงำเจ้าแล้วอย่างแผ่วค่อย ทุกขณะใจเต้นใครเร้นรอย ใครรอคอยใครอยู่ไม่รู้แล้ว
31 สิงหาคม 2550 16:21 น. - comment id 747084
มาฟังคำบอกรักจากพี่สาวจ้า......
31 สิงหาคม 2550 16:59 น. - comment id 747096
พุทธองค์ ทรงกล่าวถึง อคติ ทรงดำริ แยกให้เห็น เป็นสี่อย่าง หนึ่งฉันทา คือความรัก พาตาฟาง ความกระจ่าง ถูกบังมิด จิตเอนเอีย
31 สิงหาคม 2550 17:15 น. - comment id 747103
สวัสดีค่ะ พี่สาวคนดี.... ฤา...รักคือความทุกข์ ไร้ความสุข...ระทมจิตขมขืน ทุกเวลาผ่านไป...ใจสะอื้น มิเคยชืน...ชั่วชีวิต...จิตระทม.... ความรักคือความโง่เขลา ? ความรักคือความไว้วางใจ ? ความรักคืออะไร ? ไม่อยากโหยหา และ ไม่ต้องการมันอีกแล้ว บางทีมองข้าม "รัก" เลือกความเข้าใจ แต่ความเป็นไปกลับยิ่งแย่ลง.... เหนื่อยจัง.... คิดถึง...พี่สาวคนดี...
31 สิงหาคม 2550 18:15 น. - comment id 747147
รักร้อยทุกข์ร้อย รักน้อยๆดีกว่าหวัง รักให้แรงพลัง รักพังแรงหมดหดหู่ใจ
1 กันยายน 2550 13:44 น. - comment id 747453
ฉันรู้นะ ว่าฉันคอยใครอยู่ แล้วยังรู้อีกนะว่าเธอคอยใครอยู่ อิอิ
2 กันยายน 2550 01:16 น. - comment id 747639
ฤารัก..คือความเศร้า แม้นเงียบเหงายังเฝ้าหา คิดถึง...ทุกเวลา จะกลับมา...หานวลนาง........ฯ พี่กลับมาแล้วจ๊ะ..คิดถึงน้องหยี..นะคะ..ข่วงนี้งานเยอะมาก..ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่ค่ะ..ดูแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะ...
2 กันยายน 2550 10:41 น. - comment id 747703
ฉันน้อยเนื้อต่ำใจในชีวิต ถูกลิขิตขีดใจให้ไร้ค่า มีเพียงเพื่อนเป็นสีร้าวของน้ำตา ไม่มีค่าใดใดให้ผูกพัน ... ไขว่คว้าหาเศษเลยความอบอุ่น ไว้ห่อหุ้มในคืนวันอันหนาวร้าย กลบน้ำตาที่ท่วมท้นล้นหัวใจ แต่สุดท้ายคือผ่านไปในเส้นทาง ... เหมือนทุกครั้งทุกคนที่พ้นผ่าน ทิ้งเพียงรอยร้าวรานความหวานไหว - บาดแผล- - ริ้วรอย- - ฝันร้าย - เฝ้าทุบตี เฆี่ยนใจให้ยับเยิน ... กอบเก็บชิ้นส่วนใจที่ไร้ค่า รินน้ำตารดลงในหัวใจฉัน คนไร้ค่าที่ตามหาความผูกพัน มีเพียงฝันที่มืดบอดตลอดกาล... .... นอนซมเพราะพิษไข้มาหลายวัน.. คุณส่งใจมาให้บ้างรึเปล่า... ..
2 กันยายน 2550 10:50 น. - comment id 747704
ลืมบอกไปว่างานคุณสวย อ่านแล้วมีความสุข.. ไม่โศกเลยสักนิด.. ร้าวหนาวราวหนามใช่ ...ความเศร้า เร้น ฉาย และคืนเข้าซ่อนเงาสงบ วูบวับจับใจไหวกระทบ ผ่านยิ้มอันบรรจบ สบแววตา เธอรักงามเศร้านั้น ฉันก็รัก พิเศษเฉพาะนัก ตระหนักว่า ยิ่งปีติยินดีกว่ามีมา เมื่อถึงกาลพบหน้า อีกคราครั้ง ...ประกาย ปรัชญา.. /
4 กันยายน 2550 10:54 น. - comment id 748857
น้องรี ขอบคุณนะที่มารับฟัง ดีจัง คุณกวีธรรม/สายธารธรรม หากมองให้ถึงความโศกเศร้านั้น ความรู้สึกมันดื่มด่ำลุ่มลึกกว่าความสุขเป็นไหน ๆ ...กอบเก็บฉันทาคติไว้เต็มเหนี่ยวแล้ว น้องสาวคนดี ความรักเหนือคำบรรยาย เนาะ ...ดูแลตัวเองด้วยนะ คุณเก็จถะหวา บางครั้งความโหยหาก็เป็นแรงในการขับเคลื่อนชีวิตนะ น้องกานต์ ใจดวงนั้นเป็นใครกันรู้แล้วหรือ?? บอกพี่บ้างสิ ฉันคอยเธออยู่ไม่รู้แล้ว ..ว่าไปก็น้อยใจเหมือนกันนะ พี่ตุ้มจ๋า คิดถึงค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ห่วงใย ผู้หญิงช่างฝัน ไม่สบายหายแล้วหรือยัง ดูแลสุขภาพด้วยเป็นห่วงนะ ...ส่งใจไปอยู่เคียงคุณนานแล้ว เอ! หรือว่าแรงใจที่ส่งไปจะมากเกินจึงทำให้คุณเป็นไข้ .. .. .. .. .. ขณะเขียนบทนี้ก้ำกึ่งระหว่างความโศกเศร้าความเข้าใจและการรอคอย ดีใจที่คุณอ่านแล้วมีความสุข อยากให้เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ^ ขอบคุณ ^
17 กันยายน 2550 09:34 น. - comment id 754791
คิดถึงคุณจัง..
18 กันยายน 2550 12:05 น. - comment id 755447
ผู้หญิงช่างฝัน ที่ใดมีดอกไม้ฉันไม่รู้ ที่ใดมีรักอยู่ไม่รู้ได้ แต่ที่นี่..ตรงนี้..ตรงที่ใจ มีเธออยู่ข้างในเต็มใจแล้ว แทนคำ ...คิดถึง