เกิดมาจน ทุกข์ยาก ลำบากแสน ด้วยขาดแคลน จึงจากนา มาเมืองหลวง งานหนักเบา เอาหมด เรื่องปดลวง ให้เจ็บทรวง ผู้ใด เธอไม่ทำ หลายปีผ่าน นานมา หาช้าไม่ เมื่อความใคร่ เข้าครอง ต้องถลำ ทอดกายใจ ให้คนรัก หัวปักปำ เชื่อน้ำคำ ชายโฉด เหี้ยมโหดเอา เพราะความรัก ลุ่มหลง และตรงซื่อ จึงรั้นดื้อ ทำไป ด้วยใจเขลา พ่อแม่ห้าม มิฟัง หายั้งเบา จิตมัวเมา เขาหนัก ลงปลักตม เมื่อตั้งครรภ์ นั้นเล่า เขาหน่ายแหนง เริ่มเปลี่ยนแปลง ตีจาก พรากสุขสม ทอดทิ้งให้ ชอกช้ำ ร่ำระทม มิปรารมภ์ ดูดี อย่างที่เคย กาลเวลา พาผัน ถึงวันหนึ่ง เป็นวันซึ่ง พบรัก ยิ่งนักเอ๋ย คนที่ดี มีน้ำใจ เธอได้เชย สิบปีเลย ความทุกข์ กลับคุกคาม เธอพลัดพราก จากชาย จิตกายเศร้า ต้องหงอยเหงา อีกครา ดูน่าขาม เวทนา เหลือล้น หนอคนงาม นี่เป็นความ แสนอาภัพ จนจับใจ
31 สิงหาคม 2550 08:04 น. - comment id 746773
แวะมาอ่านบทกลอนครับ
31 สิงหาคม 2550 06:22 น. - comment id 746778
ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารตำนานว่า เมื่อมายาผ่านพ้นทนทุกข์หนอ ชายเริงร่าหาใหม่ไม่รู้พอ หญิงนั่นหนอช้ำทรวงหนักหน่วงจริง เป็นเรื่องเศร้าจริงๆ คุณเบรฟฮาร์ท
31 สิงหาคม 2550 07:41 น. - comment id 746789
บางคนเกิดมาอาภัพอย่างนี้จริงๆค่ะ สวยด้วยก็มี แต่ไม่เจอรักแท้จริงๆซะทีคะ เอ..พูดเหมือนเป็นตัวเองซะงั้น
31 สิงหาคม 2550 08:29 น. - comment id 746797
เศร้าจังค่ะ มีมากนะคะเหตุการณืแบบนี้ เมื่อวานก็มีข่าววัยรุ่นทำแท้งห่อเด็กทิ้งถังขยะ..
31 สิงหาคม 2550 08:42 น. - comment id 746800
แวะมาทักทายจ้า ไม่เป็นไรเนาะ คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกทางเดินของชีวิตได้
31 สิงหาคม 2550 08:46 น. - comment id 746803
...ด้วยเป็นหญิง สิ่งยึดถือ คิอซื่อสัตย์ แม้ใจอาจ หมองไหม้ ด้วยใสซื่อ รักแรกย้ำ ซ้ำรอยไว้ ให้คนลือ ว่าหญิงคือ ผู้รักษ์ ศักดิ์ศรีตน ...แม้พลาดไป ก็ใช่ ว่าเธอผิด ด้วยชายชิด กลายกลับ จนสับสน ประคองตัว เก็บใจ ไม่มืดมน ปลอบใจตน ให้คลายหมอง ครองความดี ...ตะวันใหม่ ใกล้กลับ มาอีกหน ใจน่ามล คงแจ่มจ้า วันใหม่นี้ ฝังอดีต ลบรอยหม่น ปนราคี มีเรื่องดี ให้ใจบ้าง อย่างใครใคร... แวะมาอ่านกลอนพี่ครับ..ให้กำลังใจน้องๆด้วย
31 สิงหาคม 2550 08:57 น. - comment id 746809
คุณเก็จถะหวา อาจเป็นเรื่อง เวรกรรม เคยทำไว้ แต่ชาติใด ได้ก่อ หนอแม่หญิง มรสุม มากระหน่ำ ให้ช้ำจริง จึงขอติง ท่านชาย ทั้งหลายเอย ขอติงท่านชายทั้งหลายว่า " อย่าคิดทำลายผู้หญิงกันนักเลย แต่ละชีวิตย่อมมีคุณค่าของตัวเองเสมอ ชีวิตคนไม่ใช่ของเล่น " เป็นเรื่องเศร้ามากครับ
31 สิงหาคม 2550 08:59 น. - comment id 746811
น้องมณีจันทร์ พี่สนับสนุนความคิดเห็นนะครับ เพราะฉะนั้น บทกลอนนี้น่าจะเป็นคติเตือนใจได้ ทั้งผู้หญิง และผู้ชายนะครับ อย่าได้ก่อกรรมทำเข็ญ กันเลย
31 สิงหาคม 2550 09:02 น. - comment id 746812
น้องปลายตะวัน สวัสดีครับ วันนี้เป็นกลอนเศร้าที่เป็นเรื่อง จริงที่ได้เกิดขึ้นมาแล้วจริงๆน่ะครับ
31 สิงหาคม 2550 09:04 น. - comment id 746815
คุณครูพิม ใช่จ๊ะ เป็นเรื่องเศร้าสำหรับคนที่เกิดมา อาภัพ จริงๆ มีชีวิตที่ลำบาก มีคู่ครองก็อยู่กัน ไม่ยืนยาวซักที เฮ้อ......
31 สิงหาคม 2550 09:05 น. - comment id 746816
สวัสดีพี่เบรฟ.....พี่ชายจ๋า... เหมือนเวรกรรม กระหน่ำลง ตรงที่เก่า ความหมองเศร้า เข้าคืบคลาน ป่านใจสลาย เหมือนชะตา ฟ้าสั่ง ให้เดี่ยวดาย คนเคียงกาย อันต้องจบ ตรงจากลา...........
31 สิงหาคม 2550 09:07 น. - comment id 746820
คุณไหมไทย คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกทางเดินของชีวิตได้ อันนี้เป็นจริงครึ่งหนึ่งครับ แต่สำหรับชีวิต ของเธอๆเลือกทางดีที่สุดแต่ก็ไม่วาย ต้องพบ กับความผิดหวังอยู่ร่ำไป ผมว่าอาจจะเป็นเวรกรรมที่ทำไว้ในชาติใดก็ได้ ที่ย้อนมาให้โทษ ในชาตินี้ คติเตือนใจคือ.... อย่าสร้างกรรมกันเลยนะครับ ไม่ว่าหญิงหรือชาย
31 สิงหาคม 2550 09:09 น. - comment id 746822
คุณไผ่ดำ ขอบใจครับที่แวะมา แล้วนำบทกลอนดีๆมาสอน หรือเตือนใจกันนะครับ
31 สิงหาคม 2550 09:17 น. - comment id 746829
สวัสดีพี่เบรฟ.....พี่ชายจ๋า... เหมือนเวรกรรม กระหน่ำลง ตรงที่เก่า ความหมองเศร้า เข้าคืบคลาน ป่านใจสลาย เหมือนชะตา ฟ้าสั่ง ให้เดี่ยวดาย คนเคียงกาย อันต้องจบ ตรงจากลา........... สวัสดีจ้าน้องศรรก ได้ข่าวว่าไม่สบายหายดีแล้วหรือจ๊ะ ขอชาตินี้ เวรกรรม เธอทำไว้ ขอจงให้ สิ้นสุด หยุดเถอะหนา ขอภพใหม่ ใสสุข ทุกทิวา ขอแก้วตา สมหวัง ที่ตั้งใจ
31 สิงหาคม 2550 09:19 น. - comment id 746831
ยังค่ะ...ยังเป็นหวัดไม่หายเลยค่ะ.... ขอบคุณค่ะที่เป็นห่วง
31 สิงหาคม 2550 09:41 น. - comment id 746835
ชีวิตอาภัพมีมากมายในสังคมไทยค่ะแบบนี้ น่าสงสารลูกตาดำๆ
31 สิงหาคม 2550 10:42 น. - comment id 746853
ผู้หญิงบางคนเกิดมาสวย พร้อมทุกอย่างแต่เรื่องรัก เหมือนฟ้าสาปอะคะ..น่าสงสาร กี่คนก็เจอแต่คนรักไม่จริง ก็คนก็ทิ้งเธอไป..พี่เบรฟคะ ขอบคุณที่เข้าใจผู้หญิงนะคะ ระลึกถึงพี่ชายคะ..แต่วันนี้เปงหวัด งานกอง..แต่แอบมองบ้านกลอนอยู่อ่าคะ
31 สิงหาคม 2550 10:42 น. - comment id 746855
31 สิงหาคม 2550 12:55 น. - comment id 746927
นิโรธา นำมา พาแจ่มแจ้ง มรรคดั่งแสง ส่องทาง ปัญญาศร มุ่งเจริญ ขัดเกลาจิต ตัดอาทร ไม่หันย้อน ละโลกสู่ โลกุตระธรรม ชวนหมู่มิตร สงบ หยุด อยู่ที่จิต น้อมบูชิต พิจารณา มาทางสัมฯ นิ่ง สงบ ระงับ อารมณ์ธรรม มิไกลกัน ทำทางธรรม อยู่ใจเอย
31 สิงหาคม 2550 13:00 น. - comment id 746931
ว้าว !! ยอดมากเลยคะ อาภัพรัก. . อ่านแล้วเหว่ว้าหัวใจดีจัง. ... กำลังเศร้าพอดีเลย.. สบายดีนะคะ
31 สิงหาคม 2550 13:21 น. - comment id 746947
น้องพิมจัง ผู้หญิงหรือชาย ก็มีชีวิตจิตใจเหมือนกัน มีความทุกข์ สุข โศก เศร้า เหมือนกันหมด แต่แตกต่างที่เพศเท่านั้นเองนะ ถ้าคนเรา มีเมตตาต่อกัน โลกนี้ก็จะสงบ จริงไหมจ๊ะ วันนี้พี่ออกจะพูดสำนวนเป็น เทศก์ไปเลยนิ อิอิ....
31 สิงหาคม 2550 13:15 น. - comment id 746950
น้องศรรก(คห.15) ทานข้าว ทานยา หลับพักผ่อนให้มากๆ ถ้าให้ดี ควรงดอาบน้ำก่อน ใช้วิธีซักแห้งแทนจนกว่า จะหายจ้า พี่เคยเป็นหวัด ซักแห้งซะหลายวัน เลย พออาบน้ำอีกทีรู้สึกว่าสบายขึ้นเยอะเลย อิอิ....
31 สิงหาคม 2550 13:17 น. - comment id 746953
น้องกานต์ จริงจ๊ะในสังคมมีมากนะ อย่าว่าแต่สังคมไทย ในสังคมของชาวต่างชาติยิ่งมีปัญหามากกว่า คนไทยเยอะจ๊ะ
31 สิงหาคม 2550 13:23 น. - comment id 746958
คุณSilver Snitch ขอบใจครับสำหรับการมาทักทาย เยี่ยมเยือน กันนะครับ
31 สิงหาคม 2550 13:30 น. - comment id 746962
คุณกวีธรรม/สายธารธรรม พระธรรมนำชีวิต บำเพ็ญจิต พิจารณา รู้แจ้งแทงเห็นนา จะสุขา กว่าอื่นใด
31 สิงหาคม 2550 13:33 น. - comment id 746966
คุณผู้หญิงมือสอง อ้าว..เป็นงั้นไปอีกเหรอครับ นี่เป็นเรื่องจริง ที่เกิดขึ้นจริงน่ะครับ เอาเรื่องราวของเขา นำมาแต่ง เพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนใจน่ะครับ กลับไปโดนใจนิ
31 สิงหาคม 2550 14:02 น. - comment id 746989
ใช่ว่าความรักจะมีแต่สิ่งสวยงามเสมอเนาะ.........อ่านแล้วเศร้าใจจัง
31 สิงหาคม 2550 15:13 น. - comment id 747041
คุณโคลอน จริงครับ ความรักเป็นทุกข์โดยเนื้อแท้ แต่ ทุกคนก็อยากแสวงหามันเสมอน่ะครับ แม้แต่ ตัวผมเองก็เหมือนกัน เฮ้อ...
31 สิงหาคม 2550 16:00 น. - comment id 747066
ชีวิตจริง ๆ บางทีก็เศร้ามาก ๆ สำหรับบางคน ทั้งที่เขาเลือกตัดสินใจเลือกสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว แต่สุดท้ายมันก็ไม่เป็นอย่างที่คิด.....เฮ้อ.... คิดแล้วกลุ้มค่ะเรื่องความรัก..... (คิดว่ากลุ้มแต่ก็ขาดความรักไม่ได้อยู่ดีค่ะคนเรา)....
31 สิงหาคม 2550 16:32 น. - comment id 747088
น้องรี จริงจ๊ะ ความรักก็เป็นอย่างนี้แหละเนาะ มีสุขและทุกข์คละเคล้ากันเสมอ
31 สิงหาคม 2550 18:14 น. - comment id 747145
อานุภาพแห่งรักเป็นแบบนี้หนอน้องเอ๋ย แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2550 20:03 น. - comment id 747221
อาภัพ....จังครับ
31 สิงหาคม 2550 20:09 น. - comment id 747224
พิษแห่งรัก..หักสลาย..กลายเป็นขม จึงตรอมตรม..กล้ำกลืน..สุดฝืนได้ น่ากลัวนัก..หัวใจ..ของผู้ชาย รักแล้วหน่าย..ทอดทิ้ง..ให้หญิงตรม..
1 กันยายน 2550 04:53 น. - comment id 747340
นี่หรือความรัก... เศร้าจัง..
1 กันยายน 2550 09:03 น. - comment id 747371
พี่แก้วประเสริฐ สำหรับชีวิตน้องคนนี้ ที่ผมแต่งกลอนให้ มีแต่ความทุกข์จริงๆ เฮ้อ....เวรกรรม
1 กันยายน 2550 09:05 น. - comment id 747374
คุณก่องกิก ใช่แล้วครับ น่าสงสารจริงๆนะครับ คงจะมีอีก หลายๆคน ที่เป็นเช่นนี้น่ะครับ
1 กันยายน 2550 09:11 น. - comment id 747376
น้องกุหลาบขาว ในชีวิต มีมาก หลายหลากเรื่อง บ้างฟูเฟื่อง บ้างอับเฉา เศร้าขื่นขม ทั้งผู้หญิง แหละชาย หากงายงม จะระทม ตราบสิ้น ชีวินเอย
1 กันยายน 2550 09:14 น. - comment id 747378
หลานใบตอง นี่แหละจ๊ะความรัก และชีวิตจริงของฅน ลุงว่า ชีวิตนี้มีความทุกข์มากกว่าความสุข ดังที่พระ ท่านเคยสอนนะจ๊ะ
2 กันยายน 2550 01:24 น. - comment id 747640
ทุกชีวิตที่เกิดมา..ย่อมมีคุณค่าของ...ความเป็นคน...เท่าเทียมกัน... หากมีความรัก..ความเมตตา..การให้อภัย..แก่กันและกัน..ลดละความเห็นแก่ได้..เห็นแก่ตัว..ออกไป..และเอี้ออาทรซึ่งกันและกัน...ก็อาจจะไม่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้..ซ้ำแล้ว..ซ้ำเล่า...ในสังคมปัจจุบัน.... แวะมาทักทายกันค่ะ..
3 กันยายน 2550 08:57 น. - comment id 748213
คุณราชิกา ขอบคุณครับที่แวะมาทักทายกันนะครับ ผมขอ สนับสนุนความคิดของคุณนะครับ