ความเหน็บหนาวคราวก่อนย้อนมาซ้ำ อกยังช้ำความเจ็บยังกลัดหนอง คราวเมื่อเธอจากไปน้ำตานอง เจ็บจนต้องนอนซมจมน้ำตา ทุกทุกครั้งหวนคิดให้อนาถ โอ้ตัวเราช่างไร้วาสนา โดนรังแกตรอมตรมในอุรา เขามองค่ารักเราต่ำเพียงดิน โปรดเถิดน่ะจากไปอย่าหวนกลับ ฉันจะซับแผลเก่าให้ศูนย์สิ้น จะลบเธอออกไปในห้วงจินต์ ไม่ถวิลครวญคร่ำพรำหาเธอ จะลบรอยจากใจไม่อาทร กลบภาพเธอหลอกหลอนทำฉันเพ้อ ต่อแต่นี้ใจฉันไม่มีเธอ ฝากคำวอนขอเถอะอย่าย้อนคืน
ดอกบัว 30 ส.ค. 2550 19:37 น. - ID 106588 
1535
2
0
30 สิงหาคม 2550 19:56 น. - comment id 746639
>>>>สวัสดีครับคุณ ดอกบัว ผมเองเขียนกลอนสารภาพรัก แต่กลับกันกับคุณ ดอกบัว ที่จะลบรอยร้าว แวะมาอ่านครับ ขอบคุณมากครับสำหรับบทกลอนที่เคยให้ไว้
30 สิงหาคม 2550 20:55 น. - comment id 746658
สวัสดีค่ะ..น้องบัว แวะมาอ่านค่ะ..นับวันจะเขียนเก่งขึ้นแล้วนะคะ.. สบายดีนะคะ..
31 สิงหาคม 2550 11:44 น. - comment id 746884
คงจะยากไม่มีหนทางเลือก เคยย่ำเดินเป็นเทือกทางเสือผ่าน ความคุ้นเคยหลอกกินมาเนิ่นนาน รอยร้าวรานไม่กี่รอยยังน้อยไป อิอิ ก็ตกเป็นเหยื่อเขาแล้วนี่ ชาติเสือ มีหรือจะทิ้งเหยื่อของตนง่าย ๆ
31 สิงหาคม 2550 12:23 น. - comment id 746904
ขอลบรอยบาดแผลใจที่ช้ำ โปรดอย่ากลับมาย้ำซ้ำเลยหนอ แผลเก่ายังไม่แห้งสนิทพอ เจ็บนี้ขอจดจำจนวันตาย
31 สิงหาคม 2550 13:42 น. - comment id 746974
อันเส้นทางที่ใช้ในโลกนี้ ล้วนแต่มีหลายหลากมากจุดหมาย แต่มีอยู่เส้นทางหนึ่งถึงสบาย ดับวุ่นวายใจเย็นด้วยเห็นธรรม พระศาสดาชี้กระจ่างทางสายเอก เป็นเช่นเฉกสิ่งประเสริฐสุดเลิศล้ำ มหาสติปัฏฐานทรงแนะนำ ให้จดจำถ้วนทั่วกันทุกชั้นชน
31 สิงหาคม 2550 15:06 น. - comment id 747033
มาช่วยลบจ๊ะ
31 สิงหาคม 2550 16:16 น. - comment id 747079
ขอใช้กระเช้าดอกไม้ลบรอยน้ำตาได้ไหมจ้ะ น้องดอกบัว....
31 สิงหาคม 2550 17:28 น. - comment id 747110
ฝึกหัดเขียนเรียนกลอนอักษรสาสน์ เขียนตำนานรักร้าวคาววิสัย ลำนำหลากร้อยเรื่องความในใจ ทั้งสุขสมร้องให้นัยจินตนา ในความจริงชีวิตยังสดชื่น ยิ้มระรื่นชื่นสุขมากหนักหนา รักสองเราเข้าใจแนบอุรา ทั้งมั่นคงล้ำค่าเกินเกินบรรยาย ลำนำกลอนอกหักความรักร้าว เป็นแค่นำลำเนาเข้าขยาย ฝึกหักคำร้อยถักหลากสตราย ให้ดูคล้ายทุกตรมขมอุรา จะหัดเขียนเรียนกานท์หมั่นฝึกฝน เรียงลำนำคำคนให้มีค่า สานเรื่องราวรอบข้างตามศรัทธา ปรารถนาให้อ่านดูสมจริง สุภาษิตสอนไว้ให้รู้ค่า เกิดเป็นหญิงอยากหนักให้รู้นิ่ง อยู่ในกรอบรักตัวอย่าสุงสิง ความรักจริงพาวิ่งมาหาเรา ในโลกนี้ทุกข์สุขร่วมผสม ทั้งทุกข์ตรมสมหวังเข้าลุมเล้า มีสติตั้งมั่นหมั่นฝึกเอา ความสดใสแพรวพราวอยู่ไม่ไกล สวัสดีค่ะคุณ บินหลาสีน้ำเงิน ขอบคุณนะค่ะที่เข้ามาทักทาย ดอกบัวแค่ฝึกเขียนแค่นั้นแหล่ะ เพราะดอกบัวห่างการเขียนไปตั้งนานค่ะ เรยลองเขียนแนวนี้ดูบ้างค่ะ อิ อิ
31 สิงหาคม 2550 18:26 น. - comment id 747154
สวัสดีค่ะดอกบัว พี่กระต่ายคิดถึงเรามากเลยรู้ไหมมาให้พี่สาวกอดและหอมแก้มหนึ่งฟอด เขียนได้เจพี่กระต่ายจริงๆบทนี้ คิดถึงมากๆๆค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
