พายุครวญครางฟ้าคลุ้มคลั่ง เมฆหม่นบังเดือนลับดาวอับแสง ลมฝนกราดเกรี้ยวกระหน่ำแรง แผ่นดินแล้งซึมซับหยาดฝนมา ไม้ใหญ่น้อยโค่นล้มลงสู่พื้น ไร้แรงยืนสุดฝืนความอ่อนล้า แม้แข็งแกร่งเพียงใดในพนา ยังโหยหาร่ำร้องก้องแนวไพร ฟ้าพิโรธขึ้งเครียดเพราะใดเล่า ผู้โง่เขลาวอนเว้าเฝ้าสงสัย จึงกลั่นแกล้งแสร้งซ้ำให้เป็นไป พินาศภัยแปรปรวนทั่วแผ่นดิน ฤาคนใดก่อกรรมธรรมชาติ เพียงเพราะความปรารถนาไม่มีสิ้น ทั้งฉกฉวยลับลอบกอบโกงกิน น้ำตารินโลกเร่าร้อน...เพียงเพราะใคร
ชมพูภูคา J. 29 ส.ค. 2550 22:10 น. - ID 106554 
910
3
0
29 สิงหาคม 2550 22:21 น. - comment id 746133
มนุษย์ทำร้ายธรรมชาติ..แต่ตอนนี้ธรรมชาติกำลังทำร้าย มนุษย์เพื่อแก้แค้นแล้วค่ะ..
30 สิงหาคม 2550 07:41 น. - comment id 746233
,มนุษย์รับผลการกระทำนั้นไป สบายดีนะคะชมภู..
30 สิงหาคม 2550 08:44 น. - comment id 746254
ธรรมชาติสร้างสรรค์..โลก..ให้สวยงาม แต่บางครั้ง..อาจทำลายเหมือนกัน เพราะ...ใคร
30 สิงหาคม 2550 11:27 น. - comment id 746337
เพราะมนุษย์ทำลายธรรมชาติ ธรรมชาติก็เลยทำลายมนุษย์ค่ะ..... หวังว่าคุณคงจะสบายดีนะค่ะ....
30 สิงหาคม 2550 14:04 น. - comment id 746456
เพราะใครใจรู้ดี ใช่ไหมเอ่ย คิดถึงค่ะ
30 สิงหาคม 2550 14:24 น. - comment id 746480
ตอนนี้ถึงเวลาที่ธรรมชาติเอาคืนแล้วหละ... ....สบายดีนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด