บนชาน ณ ลานกลอน ยามร้าวรอนสะท้อนฝัน บทนี้ถึงบทนั้น ตามแต่ฝันที่แตกต่าง บางทีมีเรื่องเล่า แสนปวดร้าวมิอำพราง จากคนที่ผ่านทาง ยามอ้างว้างเดินผ่านมา ได้พบมวลหมู่มิตร ให้พิชิตความแข็งกล้า ยามทุกข์โถมหลั่งมา ล้วนล้นค่าคำปลอบใจ บางคราวยามเราสุข เพื่อนก็สุขและสดใส แบ่งปันรอยยิ้มไป ให้สู่ใจใครหลายคน บางครั้งอาจผิดแผก และแตกแยกเป็นบางหน ตามแต่ใจของตน ที่สับสนปนเปไป แต่สิ่งไม่แตกต่าง ยามอ้างว้างหนทางไหน มุ่งสู่ลานกลอนไทย ฝากกลอนไว้ให้มวลชน
29 สิงหาคม 2550 18:38 น. - comment id 746048
สังคมคนร่วมฝัน มาพบกันต่างแห่งที่ ด้วยรักและหวังดี ขอให้มีกำลังใจ
29 สิงหาคม 2550 20:53 น. - comment id 746099
ชานชลา..แห่งนี้..ยังมีรัก ให้เธอพัก..ยามเหนื่อยล้า..และอ่อนไหว มีผองเพื่อน..มากมาย..ปันน้ำใจ รักมากมาย..มี่แห่งนี้..ที่บ้านกลอน..
30 สิงหาคม 2550 08:38 น. - comment id 746250
แบ่งปันผันความสุข แบ่งเบาทุกข์มิตรพวกพ้อง บางบทต้องคัดกรอง ตอบสนองกับชีวี
30 สิงหาคม 2550 10:14 น. - comment id 746308
ครับเหมือนผมเลยหากไม่ได้ระบายอารมณ์ ป่านฉะนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นฉันท์ใด เพราะ ได้ฝึกสมองเราไว้ด้วยจ้า คิดถึงเสมอแม่มดใจดี แก้วประเสริฐ.
30 สิงหาคม 2550 12:35 น. - comment id 746385
ถูกต้องแล้วค่ะพี่แม่มด ทุกสิ่งทุกอย่างรวมกัน อยู่ที่บ้านกลอน.... ความแตกต่าง ความเหมือน.....
30 สิงหาคม 2550 14:10 น. - comment id 746465
หลากหลาย หลายหลาก มากไมตรี คิดถึงพี่สาวนะคะ
30 สิงหาคม 2550 14:33 น. - comment id 746484
กลอนไพเราะ คนแต่งน่ารัก
30 สิงหาคม 2550 15:04 น. - comment id 746497
บนชาน ณ ลานกลอน ทุกบทตอนสะท้อนค่า ใช่เพียงภาพมายา ถ้อยวาจาที่เอ่ยคำ ชอกช้ำน้ำตาตก ไฟสุมอกแสนชอกชำ อ่านกลอนก้หายพลัน ถ้อยคำนั้นปลอบให้มา ยามล้าพาท้อแท้ เพื่อเหลียวแลส่งใจหา ส่งใจให้กันมา เพื่อพึ่งพาคราทุกข์ตรม สุขใจก็ได้เพื่อน ไม่แชเชือนมีสุขสม สุขใดเล่าเท่าคำชม แม้นก็ขมตามก็คลาย นี่แหละน้ำใจ..บ้านกลอนไทย.. สบายดีนะมล
31 สิงหาคม 2550 12:23 น. - comment id 746905
กลอนกานท์ที่สานฝัน มอบให้กันบนลานกลอน เรื่องราวหนาวยอกย้อน ก็เขียนกลอนมาบรรยาย แฟนทิ้งหญิงโศกเศร้า เอามาเล่าเพื่อทุกข์คลาย จีบกันฝันหญิงชาย ก็เริงร่ายเป็นบทกลอน น่าจะเป็นลานสาวกอดเหมือนหมู่บ้านชาวเขา อิอิ