ศรรกรา

24 สิงหาคม 2550 14:19 น. - comment id 743529

ลุงแก้วฯ...
        ถะ..ถูกต้องเลยค่า...คนเราบางทีการกระทำ
เหมือนจะไม่ถูกต้อง  แต่นั่นอาจจะมีเหตุผลที่เค้า
จำเป็นต้องทำ   จิตใจเค้าอาจจะไม่ได้เลวร้าย
อย่างที่เราคิดก็เป็นได้ค่ะ...ข้อนี้ขอเห็นด้วย
อย่างแรงนิ   

 (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)   

พิมญดา

24 สิงหาคม 2550 14:27 น. - comment id 743534

นางโลมก็คือผู้หญิง
อย่าดูหมิ่นและเหยียดหยาม
กลิ่นคาวโลกีย์ที่ประจาน
ใช่นางอยากเป็นนางโลม

เพราะคะคุงลุงแก้วทงเหนือฝนตกอะคะ

ก่องกิก

24 สิงหาคม 2550 14:37 น. - comment id 743542

นางโลม.........
โลมเล้าเอาเรือนร่างพลี
ขายศักดิ์ศรี ขายความดี ขายเวลา

สิ่งที่ต้องการ................
สิ่งนั้นหรือ.............คือเงินตรา
เพื่อจะได้มา. เยียวยาความจนเบื้องหลัง

มณีจันทร์

24 สิงหาคม 2550 15:08 น. - comment id 743566

เพราะค่ะ..
สุดท้ายยังมพระธรรมนำทางคะ

เพียงพลิ้ว

24 สิงหาคม 2550 15:23 น. - comment id 743576

คงเป็นเช่นนั้ค่ะคุณลุง

ผู้หญิงมือสอง

24 สิงหาคม 2550 15:52 น. - comment id 743588

สวัสดีค่ะลุงแก้วประเสริฐ..

นางโลมอ่านแล้วก็ปลงนะคะชีวิตมนุษย์

จริงแท้คืออะไร?  สิ่งที่สังคมไม่ต้องการ

แต่สังคมขาดไม่ได้..เป็นกำลังใจให้ทุก

คุณค่าของสังคมนะคะ...

จิตรำพัน

24 สิงหาคม 2550 16:32 น. - comment id 743599

สวัสดีค่ะครูแก้ว

ไพเราะเสนาะจิตเหมือนเคยค่ะ

จิตรำพันเคยได้ยินพระท่านว่า
คนที่เกิดเป็นชายชาติที่แล้วทำบุญมากกว่าคนที่เกิดเป็นหญิงค่ะ

คนเราเลือกเกิดไม่ได้แล้วแต่กรรมเก่า  
แต่คนเราเลือกทำได้ใช่ไหมคะ ครู

จิตรำพันยุ่งมากค่ะช่วงนี้ไม่สามารถแต่งกลอนได้เลยค่ะ

ครูดูแลตัวเองด้วยนะคะ 
คิดถึงค่ะ

รักและเคารพครูเสมอ
จิตรำพัน

white rose.

24 สิงหาคม 2550 16:50 น. - comment id 743610

ใครกำหนด..ลืขิต..ชีวิตฉัน
ต้องมีอัน..ใช้ชีวิต..ผิดวิถี
ทุกคืนวัน..เมามัว..มั่วโลกีย์
จะหลบหนี..อย่างไร..ไม่พ้นเลย..

ชีวิตคนเราเลือกเกิดไม่ได้ค่ะ..

อารีณา

24 สิงหาคม 2550 17:20 น. - comment id 743638

ทั่วเรือนร่าง เนื้อนวล ยวนสวาท
จุติชาติ ฤาจากฟ้า จากชั้นใหน
ยะยวนยั่ว  พลีร่างกาย ทุกชายไป
โออ้ฉันใด นี่ฤากรรม   ซ้ำผจญ



สวัสดีค่ะ คุณครู  กลอนเพราะเช่นเคยค่ะ
น่าสงสาร ชีวิตของนางโลมค่ะ  ก็คงเป็นกรรมลิขิตรอย่างที่ว่าจริงๆ
เพราะตัวตนจริงๆ เค้าเป็นผู้หญิงที่ดี...

   คุณครูรักษาสุขภาพนะคะ 
ด้วยความเป็นห่วงค่ะ  จากรีณา

อารีณา

24 สิงหาคม 2550 17:24 น. - comment id 743641

ต้องขอโพสต์อิกทีค่ะ  ภาพไม่ขึ้นได้ไง
 อิๆๆ

บินเดี่ยวหมื่นลี้

24 สิงหาคม 2550 18:02 น. - comment id 743670

แวะเวียนมาเยี่ยมนะท่านท้าวฯ...

ทิพย์โนราห์ พันดาว

24 สิงหาคม 2550 18:36 น. - comment id 743688

อยากเป็นนางโลม จะได้มีคนเห็นคุณค่า ถึงแม้ชั่วคราวก็ตาม  ไพเราะคะ

bananaleaf

24 สิงหาคม 2550 19:34 น. - comment id 743706

 สวัสดีค่ะลุงแก้ว..เพราะอีกแล้ว
เดี๋ยวมาขโมยคำลุงไปหัดแต่งกลอนบ้างดีกว่า
ชักจะใช้คำเดิม ๆ ซะแล้วค่ะรพีน่ะ...
แต่ตอนนี้มึนตึ๊บยังไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อคืน
แต่งกลอนไม่ออกเนาะ...
เดี๋ยวมาอีกรอบค่ะแต่งกลอนให้ลุงตรวจ...

เท้าหายรึยังคะลุงแก้ว..

rain..

24 สิงหาคม 2550 23:27 น. - comment id 743782

คุณลุงแก้วไม่สบายหรอคะ..
ดูแลตัวเองด้วยนะคะ..  ที่บ้านเรนตอนนี้ฝนตก..
   เรนเป็นหวัดด้วยดิคะ....
บทกลอนของคุณลุง..ยังสื่อได้ไพเราะด้วยนะคะ..

Darkness_Hero

24 สิงหาคม 2550 23:49 น. - comment id 743795

บางนางโลมเพื่อเอาตัวรอด
แต่บางนางโลมเพื่อกระเป๋าหรู

บางนางโลมเพื่อเสื้อผ้าธรรมดา
แต่บางนางโลมเพื่อ Brand Name

บางนางโลมเพื่อให้มีที่ซุกหัวนอน
บางนางโลมเพื่อTV LCD 47" ในห้องนอน

ใช่ว่านางโลมทุกคนจะทำเพราะจำเป็น

Silver Snitch

25 สิงหาคม 2550 03:53 น. - comment id 743878

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 08:09 น. - comment id 743897

คุณ ศรรกรา

          ที่ผมเขียนเรื่องนี้เพราะเคยเห็นมาแล้ว
เพราะความจำเป็นจริงๆตอนนี้ยังบวชชีอยู่เลยครับ
ขอบคุณครับ
         
                   แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 08:11 น. - comment id 743899

คุณ  พิมญดา

             ครับผมไม่เคยดูถูกเพราะบางคนเขาจำเป็น
จริงๆเพราะเคยคุยกันมาแล้ว แต่เขาเป็นคนดีคน
หนึ่งทำเพื่อครอบครัวครับ แต่บางคนนั้นผมสมเพช
จริงๆครับด้วยความสนุกมากกว่าความจำเป็นครับ
เงินหาง่ายโดยไม่คำนึงถึงโรคภัยทั้งสิ้นครับ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 08:13 น. - comment id 743900

คุณ ก่องกิก

           ผมคิดว่าคุณต้องเป็นคนร้องเพลงเก่ง เพราะ
เท่าที่สังเกตุมาคุณมักจะนำเนื้อร้องของเพลงเก่าๆ
มามอบให้เสมอๆครับ ขอบคุณ

                  แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 08:16 น. - comment id 743901

คุณ มณีจันทร์

        ผมเองมักจะสอดแทรกไว้เสมอๆในกลอนส่วน
ใหญ่ของผมนะครับ มักจะให้ข้อคิดเสมอๆครับ
ขอบคุณครับ

                   แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 08:17 น. - comment id 743904

คุณ เพียงพลิ้ว

        หลานรักนี่แหละคือชีวิตที่สับสนของคนเรา
บางคนจ๊ะ รักเสมอ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 08:21 น. - comment id 743907

คุณ ผู้หญิงมือสอง

         ชีวิตที่เกิดมาเพื่อชดใช้กรรมหรือเพื่อที่จะ
สร้างกุศลผลบุญ เมื่อหมดบุญที่สร้างสมไว้ก็ต้องลงมา
หากกรรมน้อยก็เกิดเป็นมนุษย์และชดใช้กรรมเก่า
ของเขาแต่ละบุคคล  ฉะนั้นจึงแตกต่างไม่ทัดเทียม
กัน คุณสังเกตุซิครับคนมีเงินแต่ลูกเขาตั้นแตกต่าง
กันโดยสิ้นเชิงทั้งๆที่มีวาสนาเหมือนกัน  คงเป็น
เพราะกรรมของเขาที่ติดมาในจิตเจตสิก จึงมัก
ชอบลักเล็กขโมยน้อยตามห้างตามข่าวหนังสือ
ทั้งๆที่มีเงินพอที่จะซื้อได้ครับ ขอบคุณ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 08:29 น. - comment id 743913

คุณ จิตรำพัน

          สวัสดีจ้า  ไม่จริงหรอกจ๊ะหากลองอ่านใน
พระไตรปิฏกก็จะทราบได้ว่า การสร้างกุศลนั้นหา
ใช่เป็นเหตุให้เกิดเป็นหญิงหรือชาย อยู่ที่ว่าเรา
จะตั้งจิตอธิษฐานไว้เท่านั้นเอง  คือการจะไปกำเนิด
ยังภพใดนั้น อาศัยปัจจัยกรรมเป็นเครื่องกำหนด
ก่อนจะสิ้นลมหายใจตอนนั้นแหละสำคัญมากเพราะ
กรรมที่สร้างไว้จะมาคอยกีดกั้นทางบุญของเราเอง
หากจิตก่อนจะสิ้นลมไปนั้นกำหนดวางลงตรงไหน
จิตพอจุติดับไปก็จะเกิดใหม่ทันทีก็จะไปบังเกิด
ยังจิตที่รับรู้ก่อนดับไปจ๊ะ นี่คือหนทางหนึ่ง จะยก
ตัวอย่างดังพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเรา ในอดีตชาติ
ก็เคยเกิดเป็นหญิงมาหลายต่อหลายภพชาติ
แต่ทำไมล่ะถึงได้เกิดเป็นชาย ฌานสมาบัติ
ก็ตามหญิงมักจะสู้ชายไม่ได้เหตุด้วยความหนัก
แน่นในจิตใจแตกต่างกันจ๊ะ รักเสมอ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 08:35 น. - comment id 743916

คุณ white rose

        ครับชีวิตคนเราเลือกเกิดได้ครับ หากเรามี
ศีลสมาธิปัญญาโดยมีฌานย่อมกำหนดจิตเราให้
เลือกเกิดได้โดยการอธิษฐานจิตก่อนจะดับไปครับ
หากพ้นจากสิ่งเหล่านี้แล้ว ย่อมอาศัยกรรมเป็น
ปัจจัยนำไปสู่ภพ ดั่งปัจจุบันจิตเจตสิกเราเกิดดับ
เกิดดับตลอดเวลาแต่เราไม่รู้เพราะความละเอียด
อ่อนของจิตเจตสิกเรา  จิตกับเจิตสิกไม่ใช่ตัวเดียว
กันนะครับเมื่อ คนกับเงาเรานั่นแหละครับ พอ
จิตเกิดปุ๊บเจตสิกเกิดปั๊บทันที่คู่กันครับ เพียง
แต่ว่า จิตนั้นจะสอดส่ายไปๆมาๆตลอดเจตสิก
ก็ตามไปตลอดเหมือนกันแต่ทำหน้าที่จำไว้แล้ว
ส่งต่อไปให้ใจซึ้งเป็นผู้รู้ส่งต่อไปยังสังขารเพื่อ
ปรุงแต่งอารมณ์เราครับ  ภาพคุณผมขอเก็บ
ทุกๆครั้งนะครับขอบคุณครับ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 08:44 น. - comment id 743920

คุณ อารีณา

      สวัสดีครับ ใช่ครับบางคนก็น่าสงสารดังที่ผม
เขียนไว้บางคนก็น่าสมเพชเวทนาเพราะไม่ได้
เกิดเพราะความจำเป็นแต่ด้วยใจรักสนุกมากกว่า
          แหมน่าตีจังเลยที่แนะนำไว้ไม่ทำตามเลย
เรื่องกลอนผมบอกแล้วว่าหากเป็นกลอนแปดก็
เป็นแปดคำเสมอยกเว้นคำกล้ำที่ต้องอาศัยคำ
แปลถึงได้ใจความ เช่นคำว่า อาศัย เป็นต้น
หากอ่านออกเสียงจะได้สองคำแต่เขาอนุโลมถือ
เป็นคำๆเดียวกันครับ ของคุณ เช่นฤาจากฟ้า
เป็นคำเกินไป เพียงใช้ คำว่าจากฟ้าก็พอครับ
การใช้ภาษาสลับกันไปๆมาๆแปดบ้างเก้าบ้าง
ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นกลอนชนิดไหน  หากทำไป
เรื่อยๆจะเกิดความเคยชินแก้ไขยาก พยายาม
ฝึกฝนไว้ เวลาเขียนกลอนจงหมั่นทบทวนด้วย
หากคนเป็นกลอนเขาจะหัวเราะเอาครับ 
รักเสมอจึงเตือนมาด้วยใจรักครับ ขอบคุณ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 08:49 น. - comment id 743922

คุณ อารีณา

         ผมเองเมื่อก่อนทำได้แต่เดี๋ยวนี้ทำไม่ได้
แล้วครับ  ที่เขียนไว้ข้างบนนั้น เข้าใจว่าจะเขียน
เป็นกลอนเก้า  แต่ว่าเกิดการผสมกันไม่รู้ตัว  
คำบางคำหากอยู่ข้างหน้าอ่านออกเสียงได้เป็น
สองคำ หากอยู่ท้ายประโยคจะอ่านได้เพียงคำเดียว
โดยอนุโลม แต่จะอ่านเป็นสองคำก็ได้เช่นกันอยู่
ที่ตัวอักษร ผมย้อนไปอ่านอีกที เห็นว่าคงตั้งใจ
เขียนเป็นกลอนเก้าเสียมากกว่า  แต่ผิดที่คำว่า
เนื้อนวล นั้นแค่สองคำครับ รักเสมอ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 08:51 น. - comment id 743923

คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้

            ขอบคุณนะท่านพระยาฯ ขอบคุณ

                  แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 08:53 น. - comment id 743924

คุณ ทิพย์โนราห์ พันดาว

           แหมชื่อยาวจังครับ  คำว่าคุณค่าของคนนั้น
ย่อมแลเห็นเสมอๆเพียงแต่ว่าเขาจะนำมาแสดงไว้
หรือไม่เท่านั้นเองครับ อย่าคิดดีกว่าครับ ทำดีไว้
มากกว่าไม่ดี ดีกว่านะครับขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 08:58 น. - comment id 743925

คุณ bananaleaf

         ผมว่ากลอนคุณนั้นใช่ได้แล้วครับไม่ต้องตรวจ
หรอกครับ ผมเฝ้ามองอยู่เสมอๆแหละครับเพียง
แต่เข้าไปอ่านแต่ไม่ได้คอมเม้นท์เท่านั้นเองแหละ
คุณเก่งไปได้รวดเร็วมาก  เท้าค่อยยังชั่วมากแล้วครับ
เมื่อวานตอนกลางคืน เพื่อนมาลากตัวไปเล่นเปตอง
เพราะห่างเหินมาเป็นเดือนๆแล้ว ได้ไปออก
กำลังกายบ้างค่อยยังชั่วหน่อยแต่ ผมเป็นโรค
แพ้อากาศก็แย่เหมือนกันน้ำค้างมาก เพราะ
เล่นกลางลานตากน้ำค้างต้องกลับมาทานยา
อีก  เฮ่อๆๆแย่เสียจริงๆครับ ขอบคุณ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 09:08 น. - comment id 743928

คุณ rain

       ขอบใจหลานรักมากจ้า  เชียงใหม่ฝนตก
ทางนี้ก็ฝนตกเหมือนกันเขาว่ามรสุมเข้าจ้า ตอนนี้
เพียงภาวนาว่าวันที่ 27 เดือนนี้ตอนเที่ยงคืนครึ่ง
ฟ้าคงแจ่มใส จะได้เห็นดวงจันทร์สองดวงบ้างเพราะ
มิฉะนั้นแล้วต้องคอยไปอีก 280กว่าปีถึงจะมีสักครั้ง
หนึ่ง มองเห็นกันได้ทั่วโลกจ้า แต่ของเราวันที่ 27
จะเห็นเด่นชัดมาก คอยดูนะจ๊ะ 
ทางนี้จะได้ดูหรือเปล่าก็ไม่รู้เพราะฟ้าปิดเสมอ
รักเสมอจ้า

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 09:09 น. - comment id 743930

คุณ darkness hero

             ครับคุณกล่าวมาก็ถูกต้องครับต้องแล้วแต่
ว่าความจำเป็นหรือนิสัยของคนครับ ขอบคุณครับ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 09:11 น. - comment id 743931

คุณ silver snitch

          ครับขอบคุณมากครับ ด้วยน้ำใสใจจริงครับ

                      แก้วประเสริฐ.

ดิออร่า

25 สิงหาคม 2550 12:37 น. - comment id 744000

สวัสดีค่ะ

บางครั้งชีวิตคนเราก็เลือกเส้นทางไม่ได้ แต่ก็เลือกที่จะเป็นคนดีของสังคมได้นะค่ะ

แวะมาทักทายค่ะ

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 12:45 น. - comment id 744001

คุณ  ดิออร่า

        ครับนั่นซิผมถึงว่าชีวิตคนเราสับสนยิ่งนัก
บางครั้งเราเลือกแต่ไม่ได้ บางครั้งไม่เลือกแต่กับ
ได้มา แปลกจริงๆครับ ขอบคุณมากครับ

                แก้วประเสริฐ.

อารีณา

25 สิงหาคม 2550 17:10 น. - comment id 744086

รีณา ขอบคุณ ค่ะ ที่คุณครูได้ตักเตือน แก้ไข สิ่งที่ถูกต้องให้รีณา ดีใจจังรีณาจะปรับปรุง และระวัง คอยตรวจตราค่ะ อิๆๆ..รับรอง กลอนหน้า จะพัฒนาขึ้นค่ะ

รีณา ขอให้คุณครูหายเร้วๆนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

กชมนวรรณ

25 สิงหาคม 2550 17:46 น. - comment id 744090

 ถ้าผู้หญิงคนนั้น เหมือนที่คุณแก้วประเสริฐบอกตอนนี้บวชอยู่ เธอคงมีเหตุผลในการทำงานนั้นนะค่ะ แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ อ่านของน้องๆเห็นว่าสุขภาพไม่ค่อยดี ขอให้หายเร็วๆ นะค่ะ กำลังใจจากศิษย์ ก้อเป็นยาได้นะค่ะ นับถือค่ะ

ราชิกา

25 สิงหาคม 2550 18:43 น. - comment id 744120

......ทุกชีวิตนั้น..มีค่า...
คุณค่าของคน....เท่าเทียมกัน....
...ให้กำลังใจแก่กันและกัน...อย่าซ้ำเติม..และให้อภัย...ทุกชีวิต..ต้องการเป็นคนดี...แต่หากวิถีชีวิต...ย่อมเป็นไปตามกรรม....

แวะมาดูแลสุขภาพค่ะ...สบายดีมั้ยคะ...แฝดเพื่อน...ราชิกา..หายไปนานเพราะงานมากเหลือเกิน...แต่ก็พยายามแวะมาทักทายค่ะ...

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 21:20 น. - comment id 744169

คุณ อารีณา

        ไม่เป็นไรหรอกในเมื่อเรียกผมว่าครู ก็ต้องทำ
หน้าที่ตามสภาวะเท่าที่สามารถรู้ได้ครับ  ผมพร้อม
เสมอจะแนะนำตามความรู้ที่ผมพึงจะทราบได้ถึง
แม้ว่าจะถูกต้องหรือไม่ก็ตาม แต่ในความรู้สึกผม
เองว่าทำได้เพียงเท่านี้เองครับ ขอบคุณที่ให้เกียรติ
ผมไว้  การฝึกฝนคือสิ่งที่ควรยิ่ง แต่การจะดีหรือไม่
นั้นอยู่ที่ตัวเราเองว่าสามารถทำตัวอักษรนั้นเต้นได้
หรือไม่นี่แหละคือความสำคัญ เมื่อคนอ่านก็จะ
บังเกิดความรู้สึกในอารมณ์ที่เราถ่ายทอดออก
มาเป็นตัวหนังสือพร้อมทั้งคล้อยเกิดจินตนาการ
ตามไปด้วย ถือได้ว่าเราประสบความสำเร็จขั้น
หนึ่งแล้วจะเก่งหรือไม่ต้องพยายามดัดแปลงสิ่ง
ที่จำเจแต่มักจะทำไม่ได้เช่นผมเองเป็นต้น
กลอนผมมักจะวนเวียนไปมาเช่นนี้เสมอ เพราะ
ชอบในลักษณะนี้ ผมขอให้คุณจงผันแปรไปต้อง
ให้เก่งกว่าผมนะครับ ผมขออวยพรครับ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 21:28 น. - comment id 744173

คุณ กชมนวรรณ

           ครับเมื่อครั้งที่ผมไปเที่ยวยังวัดหนึ่งแต่
อย่าให้เอ่ยนามวัดเลยครับ เจอแม่ชีสาวสวยด้วย
ไม่รู้ถูกชะตากันอย่างไร ผมได้สอบถามท่านก็ไม่
ปิดบังเล่าเหตุการณ์เบื้องหลังให้ผมฟังหมด ที่ถาม
คือว่าเป็นแม่ชีรูปสวยงดงามมากแต่มาโกนศีรษะ
นุ่งขาวห่มขาวทั้งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ ซึ่งแปลกจริงๆ
จึงทำให้ผมเกิดความสนใจแต่ไม่ใช่ตัณหานะครับ
เพราะความอยากรู้อยากเห็นนั่นเอง ท่านก็ใจดี
ไม่ปิดบังหรือจะถูกชะตากันก็ไม่อาจทราบได้
ผมเชื่อครับท่านบอกว่าจะไม่ยอมสึกจนกว่าจะ
สิ้นลมหายใจ เพราะว่าอดีตนั้นสอนท่านมามาก
แต่รู้สึกว่าท่านจะเคร่งครัดเสียด้วยครับ
        เรื่องศิษย์นั้นผมไม่เคยรับใครเป็นศิษย์
ไว้สักคนเดียวเพราะว่า ผมรู้ตัวผมดีว่ายังอ่อน
ด้อยมากนักต่อความรอบรู้ในทางเชิงกลอนนี้
แต่เมื่อเขาเพียรเรียกผมเสมอให้ช่วยเหลือ
ผมก็ทำตามโดยการให้การแนะนำเท่าที่ผมจะ
รู้ไว้ก็เท่านั้นเอง บอกตรงๆผมเขินจริงๆครับ
เพราะคนเก่งกว่าผมมีตั้งแยะแต่เมื่อเขาให้
ความไว้วางใจผม ผมก็ต้องทำหน้าที่อย่าง
จำยอมครับ ขอบคุณคุณมากนะครับที่กรุณา
ห่วงใย  ผมเองค่อยยังชั่วมากเรียกว่าเกือบ
จะหายดีแล้วครับ เพียงนิดๆหน่อยๆเท่านั้น
เองครับ ขอบคุณยิ่งครับ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 สิงหาคม 2550 21:33 น. - comment id 744175

คุณ ราชิกา

        แฝดเพื่อนที่รักยิ่ง ใข่แล้วทุกชีวิตย่อมมีค่า
เสมออย่างที่เพื่อนรักกล่าวไว้ไม่มีผิดหรอก ผมรู้ตัว
เสมอว่าสุขภาพนั้นไม่ดีนัก แต่ช่างเถอะคนเราเกิด
มาย่อม เกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไปเป็นสัจจะธรรม
อันแท้จริง  เพื่อนเองหมั่นดูและสุขภาพด้วยยิ่งเป็น
หญิงและใช้สมองด้วย ยังไงห่วงตัวเองบ้างนะ เป็น
ห่วงอย่างยิ่ง หากเป็นผมคงจะล้มไปนานแล้ว ต้อง
เดินทางไปต่างจังหวัดบ่อยๆด้วย เป็นพิธีกรบรรยาย
ต้องหมั่นหาความรู้เพิ่มเติม ยังไงๆถึงจะเป็น
พยาบาลก็เถอะ  รักด้วยน้ำใจเสมอมาและ
คิดถึงเสมอ 

             แก้วประเสริฐ.

เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

26 สิงหาคม 2550 00:22 น. - comment id 744223

ขอเป็นกำลังใจอีกคนนะเจ้าคะ

แก้วประเสริฐ

26 สิงหาคม 2550 07:21 น. - comment id 744266

คุณ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

         ขอบคุณไม่ได้เจอกันเสียนานแสนนานเชียว
นะครับ หวังว่าคงสบายดีครับ คิดถึงเสมอ

                 แก้วประเสริฐ.

ปราณรวี

26 สิงหาคม 2550 08:08 น. - comment id 744281

สวัสดีค่ะคุณลุงแก้วประเสริฐ
กลอนงามอีกแล้วค่ะ ช่วงนี้ 
ป.กำลังเห่อแต่งโคลงค่ะ แต่
มีกลอนเรื่องนึงแต่งค้างไว้
แต่งชมโฉมนางละคร แต่งๆ
ไปก็หยุดเขียนไม่ออกค่ะ
จะเขียนแต่งชมโฉมหนุ่ม
ก็ไม่ได้ความเลยค่ะ แอบมา
อ่านของลุงแก้วเพราะกว่ากัน
เยอะค่ะ อิอิ

แก้วประเสริฐ

26 สิงหาคม 2550 09:05 น. - comment id 744306

คุณ ปราณรวี

          บทแต่งโคลงผมเคยลงไว้ให้แล้วไปค้นหา
เอาเองนะครับ ทำตามนั้นแหละครับ ส่วนการแต่ง
กลอนชมนางละครนั้น  ให้คุณทำใจให้ว่างๆและ
แจ่มใสไม่ต้องคิดอะไรมาก เพียงแค่นึกถึงนางละคร
ที่กำลังร่ายรำอยู่ แล้วเอาใจใส่ในอารมณ์ พักเดียว
ก็จะแต่งได้ครับ  ทดลองดูนะครับ ต้องอย่าให้ใจเรา
คิดมากวุ่นวายมากปล่อยไปตามใจเราเองครับ
ส่วนการจะให้พลิ้วอยู่ที่คุณเองแหละอย่าได้ขาด
สัมผัสนอกและในการใช้อักษรสัมพันธ์กันก็มี
ส่วนหนึ่ง  ที่สำคัญอย่าลืมแบบแผนเป็นอันขาด
มิฉะนั้นจะเป็นกลอนอะไรก็ไม่รู้ ทำใจและอารมณ์
เราให้ผ่องใสก่อนจะแต่งนะครับ ขอบคุณที่
มาเยี่ยมครับ รักเสมอ

               แก้วประเสริฐ.