สมมุติว่า ห้องกลอน ก่อเกิดรัก ชายหญิงทัก ต้องจิต วจีหวาน เรียงร้อยถ้อย สัมผัส กันเบิกบาน ผ่านนานกาล หลงใหล สำนวนคม สมมุติว่า มาวันหนึ่ง เอาล่ะนะ คนนี้แหละ ตกลง ดังใจสม ผูกสัมพันธ์ จริงจัง น่าดูชม ไม่อาจล้ม เลิกรัก ขอแต่งงาน สมมุติว่า เป็นครอบครัว ตัวน้อยน้อย จะกล่าวถ้อย อย่างไร ให้สนาน หรือทั้งสอง กล่าวเป็นกลอน ให้ชื่นบาน เวลาขาน เรียกกัน ท่านกวี สมมุติว่า พรอดรัก เสนาะจิต รำพันคิด อยากรู้ ไม่อยากหนี คงผูกกลอน พูดกัน ต้องฤดี คงเป็นที่ รู้กัน เราสองคน สมมุติว่า อยู่มานาน จนวันหนึ่ง ปัญหาตึง รุมเร้า ให้สับสน เรื่องมากมาย วุ่นวาย ทั้งสองจน เครียดวกวน หงุดหงิด และพาลกัน สมมุติว่า เวลา ที่หงุดหงิด รำพันคิด อยากรู้ ไม่อยากฝัน ว่าทะเลาะ เป็นบทกลอน หรือไงกัน คงจะมันส์ คันพิลึก ในสำนวน
11 สิงหาคม 2550 01:08 น. - comment id 737015
ที่ 1
11 สิงหาคม 2550 01:24 น. - comment id 737021
พี่มณี ยังไม่นอนหรือคะ เอาที่ ๑ ไปเลยค่ะยกให้ พรุ่งนี้ก็วันหยุดแล้ว ดีจริง ๆ เอ๊ะ วันนี้แล้วนี่คะ ลืมไป
11 สิงหาคม 2550 01:33 น. - comment id 737024
ยังไม่นอน..ถ้าเค้าด่าไปกลอนได้คงดีนะ น่าจะฮาดี..
11 สิงหาคม 2550 01:35 น. - comment id 737025
รพีว่าถ้าคนในบ้านกลอนมาแต่งงานกัน คงเลิกแต่งกลอนไปเลยน่ะ... ใหม่ ๆ ก็อาจจะมีแต่งกันบ้าง.. แต่พอนานไปตั้งปณิธานแน่วแน่... ชาตินี้จักไม่แต่งกลอนเป็นเด็ดขาด.. คิดได้ไงน๊ากลอนบทเนี๊ยะ....
11 สิงหาคม 2550 01:47 น. - comment id 737030
จิตรำพันว่า ถ้าด่ากันเป็นกลอน คงต้องขัดสำนวนกันมากแน่ ๆ เลยค่ะ
11 สิงหาคม 2550 02:03 น. - comment id 737036
พี่รพี หนูนะ คิดเล่นเล่น คงเพราะเป็น เข้าอ่าน งานกลอนเขียน พี่มณี สามสาว จริงแท้เชียว จึงผูกเกลียว แต่งถ้อยจาก จินตนาฯ อ่านกลอนพี่มณีจันทร์ก็เลยความสงสัยค่ะพี่ คิดเล่น ๆ ค่ะ คิดเล่น ๆ
11 สิงหาคม 2550 02:11 น. - comment id 737039
ก็สมมุติซิคะ สมมุติว่าให้ทะเลาะกันเป็นกลอนไปเลย ช. โพสต์ บ่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ญ. โพสต์ ฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กองเชียร์ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอ...จะเข้าข้างใครก็แล้วแต่เนอะ....อิอิ เข้าใจคิดเนอะ
11 สิงหาคม 2550 02:23 น. - comment id 737050
ถ้าสมมุติต่อคงต้องขออาศัยตัวช่วยจากทุกคนค่ะ ช่วยกันคิดเล่น ๆ อิอิ จิตรำพันถือว่า พี่ป. ชมนะคะ
11 สิงหาคม 2550 06:05 น. - comment id 737053
หวัดดีครับเจ้าบ้าน จิตรำพัน เห็นด้วยกับคุณรพีครับ เพราะถ้ารู้ว่าต้องเป็นงี้ตั้งแต่แรก สู้ไม่แต่งกลอนดีกว่า ตูไม่น่าเล้ยยยย (สมมตินะ สมมติ อิอิ.) 555555
11 สิงหาคม 2550 10:33 น. - comment id 737101
สวัสดียามเช้าค่ะคุณปลายตะวัน ฮุฮุฮุ แค่สมมุติใช่ไหมคะ คิดเล่นๆนะคะ
11 สิงหาคม 2550 11:10 น. - comment id 737120
จิตรำพัน ตอนนี้ สมมุตไปเรื่อยๆนะคะ พอเค้าคุยกันเป็นกลอน ชีวิตประจำวันเป็นกลอน ไปซ้ือของ ก็เป็นกลอน พูดที่ทำงาน ก็เป็นกลอน ไปหาหมอ ก็เป็นกลอน เอ ไม่ยากคิด แล้วอิๆๆ
11 สิงหาคม 2550 11:13 น. - comment id 737122
เพียงสมมุติ ที่มีเคล้าโคลงเท่านั้น
11 สิงหาคม 2550 11:18 น. - comment id 737125
เข้ามาแจมใหม่นะคะ.. จันทร์ก็ว่าถ้ารักกันกลอนคงหวานแหวว ถ้าเกลียดกันคงดุเดือดน่าดู แต่ก็น่าอ่านทั้งสองแบบนะ ...
11 สิงหาคม 2550 12:47 น. - comment id 737165
สมมุติว่า พี่กับเธอ มาเจอกัน ความสัมพัธ์ ฐานชู้สาว รุมเร้าใจ เกิดรักเธอ ขึ้นมา รักมากมาย ทำยังไง ดีหนอ เจิตรำพัน - คิดเล่น ๆ เรื่องสมมุติ อย่าคิดมาก
11 สิงหาคม 2550 18:52 น. - comment id 737292
ตามท้องเรื่องที่สมมุติดุจมนต์เสก จิตรำพันเป็นนางเอกสุดแสนสวย ฤกษ์ชียพฤกษ์เป็นพระเอกร่างสำรวย สมมุติช่วยว่ารักกันปานจะกลืน อันที่จริงคงไม่ต้องถึงสมมุติ เพราะส่วนลึกรักที่สุดยากจะฝัน ตั้งแต่เห็นรูปถ่ายคล้ายถูกปืน แทบจะล้มทั้งยืนใจเต้นตูม เหมือนศรรักปักทรวงทุกข์หน่วงหนัก อยากจะเอ่ยคำรักที่กองสุม สู้ทนเก็บภายในคล้ายเพลิงรุม เรื่องสมมุติจึงต้องทุ่มจนสุดตัว ดำเนินเรื่องมาถึงได้แต่งงาน รักหวามหวานครองคู่อยู่เมียผัว จิตรำพันอย่าตระหนกหรือตื่นกลัว วันส่งตัวจะไม่เมาเข้าหอนอน อิอิ เรื่องสมมุตินี่สนุกจังเลยนะ อิอิ
11 สิงหาคม 2550 20:45 น. - comment id 737310
สวัสดีค่ะอารีณา สมมุติไป เรื่อยเรื่อย อีกสักนิด ก็แทบปิด เลิกล้ม ตั้งใจสอง เพราะนึกกลัว อนาคต ในจิตลอง แค่คิดต้อง เป็นต้องเบรค ในเรื่องจริง แต่ที่อารีณาคิด นั้นไม่ใช่คนปกติแน่ๆ นี้ดนึง เอาแค่คนสองคน อย่าต่อกลอนกับคนอื่นเลยนะ จิตรำพันสยองค่ะ
11 สิงหาคม 2550 20:57 น. - comment id 737314
สวัสดีค่ะ คุณด้า แค่สมมุติค่ะ อย่าคิดมาก
11 สิงหาคม 2550 21:31 น. - comment id 737321
จะลองแต่งเล่น ๆ ดูบ้างค่ะพี่มณี แต่งเสร็จเมื่อไรจะส่งข่าวนะคะ ถ้ารักกัน น้ำผึ้ง ยังหวานน้อย ดาวเดือนคล้อย เปลี่ยนผัน ยังสงสัย ว่าระเบิด ลงบ้าน หรืออย่างไร สำนวนไทย ผูกเป็นกลอน ต่อว่ากัน
11 สิงหาคม 2550 21:38 น. - comment id 737323
สวัสดีค่ะคุณก่องกิก แค่สมมุติ ยังนึกกลัว ให้ขยาด ขอขี้ขลาด ไม่สานต่อ จะได้ไหม ด้วยตัวพี่ เจ้าชู้ กลัวเหลือใจ กลัวจะได้ เป็นไข้โป้ง จากสาวคุณ แค่สมมุติค่ะ แค่สมมุติ อย่าคิดมาก
11 สิงหาคม 2550 22:35 น. - comment id 737338
พออ่านกลอนพี่ฤกษ์ท่านสมมุติ ชักอยากหยุดบทกลอนแล้วตัวฉัน กลัวจะเป็นตามพี่หญิงรพีหวั่น เริ่มจะครั่นเนื้อตัวด้วยสั่นเทา โอ้ละหนอแค่สมมุติไว้เล่นเล่น พ่อทะเล้นส่งเข้าตัวกว่าใครเขา ต่อมาถึงเข้าห้องหอด้วยสองเรา ใยพี่เจ้าไม่ต่อไปจนจบกลอน ที่เริ่มต้นเอาไว้ตามกลอนห้อง ถึงวันต้องทะเลาะกันให้จิตหลอน อาจชะงักหยุดคิดให้ถึงตอน อาจจะถอนคำพูดให้หยุดลง จ้า แค่สมมุตินะคะ แค่สมมุติ
13 สิงหาคม 2550 15:26 น. - comment id 737606
แวะมาเยี่ยมจ้า กลอนแปดนั้นควรจะแปดคำ เสมอเว้นแต่เป็นคำเฉพาะเจาะจง พยายามให้ ครบแปดคำนะจ๊ะ วรรคแรกคำสุดท้ายเสียงสามัญ วรรคที่สอง คำสุดท้ายเสียงสูง วรรคที่สามคำสุดท้าย เสียงกลางหรือต่ำ วรรคที่สี่คำสุดท้ายเสียงต่ำจ๊ะแต่ห้ามใช้คำตายเอา เท่านี้ก่อนนะจ๊ะ พยายามอย่าให้ปะปนกัน จะเป็น กลอนแปดก็ควรจะแปด กลอนเก้าก็ควรจะเก้าคำ จ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
14 สิงหาคม 2550 18:42 น. - comment id 738155
สวัสดีค่ะคุณครูแก้ว จิตรำพันขอบคุณค่ะที่ครูแก้วแวะมาเยี่ยมชมและให้คำแนะนำอันมีค่ายิ่ง แล้วกลอนต่อ ๆ ไปจิตรำพันจะปรับปรุงให้มากขึ้นค่ะ แต่ครูแก้วอาจต้องปวดหัวกับจิตรำพันมากหน่อยนะคะ ลูกศิษย์สอนยากเล็กน้อย จะพยายามค่ะ
14 ธันวาคม 2550 13:38 น. - comment id 799878
จะลองเเต่งเล่นมั้ง