คุณครูคะวันนี้จะอยู่ไหม เสียงใสใสของลูกศิษย์กล่าวเอ่ยเอื้อน หนูเตรียมของที่ครูสั่งไม่แชเชือน ไม่ลืมเลือนจัดเตรียมท่านั่งรอครู คุณครูครับประชุมหรืออบรม แล้วพวกผมได้เรียนหรือครูไม่อยู่ ลืมตาแพรวด้วยเดียงสาชำแลดู แสนอดสูด้วยสงสารลูกศิษย์ตน ครูเพียงหกโรงเรียนน้อยคอยสั่งสอน พอถึงตอนรับคำสั่งแสนสับสน รักลูกศิษย์อยากอยู่สอนสร้างเป็นคน แต่กายพ้นนอกรั้วหน้าที่มี หน้าที่ครูใช่มีเพียงการสอน ต้องแบกคอนงานนอกเหนือใช่หลีกหนี โรงเรียนน้อยครูน้อยไร้โชคดี มีหน้าที่ทั่วถ้วนทุกโรงเรียน ประชุมงานเตรียมเรื่องใหญ่ไปแล้วหนึ่ง อบรมตรึงครูอีกสองงดอ่านเขียน เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เพื่อพากเพียรพัฒนาศึกษาไทย เหลือครูสามอนุบาลไปอีกหนึ่ง เหลือที่พึ่งเพียงครูสองใยผ่องใส สอนหกชั้นเพียงพอได้อย่างไร จะสอนให้เจ้าได้รู้ฤาพอเพียง
1 สิงหาคม 2550 22:19 น. - comment id 732569
เห็นภาพเลยค่ะ..น่าเห็นใจจัง..
1 สิงหาคม 2550 23:29 น. - comment id 732588
ดูข่าวต่างประเทศเมื่อวาน ไม่รู้ประเทศอะไร เขา แจกลา ให้เด็กขี่มาโรงเรียน เพราะไกลเด็กเดินไม่ไหว เมืองไทยกลับกัน เด็กมาเรียน แต่ครู กลับมีปัญหา มากำนตำแหน่ง แต่ขอตัวช่วยราชการ มีแต่ชื่อ ตัวไม่อยู่ ถ้าอยู่ก็กำลังวิ่งเต้นย้ายไปโรงเรียนที่ดีกว่า ไม่ได้ทุ่มเทให้เด็กเพราะไหน ๆ ก็จะไปแล้ว เหลือที่ติดพื้นที่บ้านอยู่ข้างโรงเรียนบ้าง ก็หาร่ำไพ่ค้าขายของในโรงเรียนไปด้วย ขายหวยบ้าง อิอิ
3 สิงหาคม 2550 15:57 น. - comment id 733405
สวัสดีค่ะหญิงระพี ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ โรงเรียนแบบนี้ในประเทศยังมีอีกมากค่ะ ปกติจิตรำพันเห็นก็แต่นักเรียนดีใจที่ไม่ได้เรียน แต่นี่กลับนักเรียนดีใจเวลาครูอยู่สอนค่ะ น่าสงสารเด็ก ๆ
3 สิงหาคม 2550 16:15 น. - comment id 733427
สวัสดีค่ะ คุณฤกษ์ จากที่คุณฤกษ์พูด ก็มีเป็นบางส่วนนะคะ ไม่ว่าจะอาชีพไหนๆ ไม่ว่าอยู่วงการใด จิตรำพันว่ามันอยู่ที่สำนึกของบุคคลนะคะ แต่ที่บอกว่า ใช้พื้นที่ขายหวยไม่น่าจะเป็นไปได้นะคะ เพราะคงมีปัญหาแน่ ๆ เลยค่ะ และใหญ่ด้วย ส่วนการเลื่อนตำแหน่ง ทำผลงานนั้น คิดว่าเป็นเรื่องส่วนตัวต้องทำนอกเวลานะคะ แต่ก็นั่นแหละ มันอยู่ที่จิตสำนึกของคนค่ะ สิ่งที่ครูหลีกเลี่ยงไม่ได้ก็คืองานระบบในโรงเรียน ซึ่งถ้าเป็นโรงเรียนใหญ่ วางระบบดี ๆ ก็คงไม่มีปัญหา แต่เมื่อไรที่เป็นโรงเรียนเล็กนะสิคะ ยุ่งแน่ แล้วเป็นไงคะคุณฤกษ์ ใกล้ได้ข่าวดีรึยังเอ่ย