มองกิ่งไม้ที่ลู่ไหวด้วยลมลูบ เอนกายจูบพสุธาดังรักใคร่ เจ้าโอนอ่อนอย่างอ่อนโยนทั้งก้านใบ โดนลมไหวจึงไหวลงโค้งสู่ดิน มองขึ้นฟ้าเมฆาเจ้าเคลื่อนคล้อย ลอยล่องลอยแข่งวิหคที่ผกผิน ยังเปลี่ยนร่างสร้างภาพให้ยลยิน ดังภาพศิลป์บนผืนผ้านภาดล หากมีปีกคงตีปีกร่อนเหนือเมฆ ไปปั้นเสกรูปเมฆกลางเวหน ใช้อิสระโบยบินไปดังใจตน หลบให้พ้นจากทุกข์ทนคนธรรมดา นั่งรับลมกลางชานบ้านหลังน้อย ปล่อยความคิดล่องลอยหลุดเวหา บรรจงสร้างภาพศิลป์จินตนา มองด้วยตาแต้มให้งามด้วยหัวใจ สูดกลิ่นหอมมวลไม้ที่ขจร เอนกายนอนแนบลงตรงแคร่ไผ่ ภาพซ้อนภาพจินตนายังวาดไป ความงดงามแต่งแต้มใจจนอิ่มเอม (ภาพซ้อนภาพจินตนายังวาดไป ลืมทันใดข่าวภาคใต้ ข่าวการเมือง 555)
16 กรกฎาคม 2550 11:42 น. - comment id 476601
มาอิกละ พี่ท่าน แต่งได้ทุกแนวเจงๆพี่เรา ยิ่งแนวแกล้งน้องนี่คงถนัดที่สุด รอพี่ชายเปิดบ้านคราวหน้าเถ้อะ เจอน้องตัวดีแน่ 5555 แบบว่าเคียดแค้น ๆ อิอิ
14 กรกฎาคม 2550 08:22 น. - comment id 724708
จันทร์ได้ที่1 คนเราต้องมีทั้งจิตนาการและความฝัน ความสุขเล็กๆเท่าที่คนเราจะทำได้คะ
14 กรกฎาคม 2550 09:14 น. - comment id 724729
รพีจะจินตนาการอะไรดีล่ะ.. เพราะตอนนี้พาบคานทองมันซ้อนอยู่ในสมอง จนซับซ้อนซ่อนเงื่อนไปหมดแล้ว... ไพเราะมากค่ะ..
14 กรกฎาคม 2550 10:44 น. - comment id 724759
พี่จันทร์ทำได้ไงค่ะที่หนึ่ง เก่งมาก โลกนี้น่าอยู่เพราะ..หัวใจเราเริ่มต้นดีดีได้ทุกวัน ถ้าเราจิตใจดี...การกระทำย่อมออกมาดีเสมอ ขอให้โลกสงบสุขจร้า......
14 กรกฎาคม 2550 12:03 น. - comment id 724811
จินตนาการได้ไพเราะค่ะ
14 กรกฎาคม 2550 12:17 น. - comment id 724816
ไพเราะ และประทับใจครับ
14 กรกฎาคม 2550 13:09 น. - comment id 724827
แวะมาอ่านกลอนเพราะๆ ครับ
14 กรกฎาคม 2550 14:01 น. - comment id 724848
ความฝัน คือ จิตนาการแห่งรอยยิ้มค่ะ.......
14 กรกฎาคม 2550 14:43 น. - comment id 724871
เป็นจินตนาการที่สวยงามมากครับ
14 กรกฎาคม 2550 15:45 น. - comment id 724890
บ้านหลังน้อย เฝ้าคอย..ความรัก ก้าวผ่านอุปสรรค สร้างรังรัก.....รอ
14 กรกฎาคม 2550 16:46 น. - comment id 724915
เอาภาพซ้อนมาฝากจ้า...
14 กรกฎาคม 2550 18:43 น. - comment id 724935
เพราะจางคุงเพียวเจ้าขา... เออ..พิมจังนั่งอ่านกลอนไปดูภาพซ้อนของคุณกุหลาบขาวเย็นตาดีจริงๆๆคะ
14 กรกฎาคม 2550 21:16 น. - comment id 724970
ฮ่าๆๆๆ คุณช่างเหมือนผมครับคือมักจะใช้ จินตนาการณ์ทำให้อารมณ์เบิกบานเสมอๆครับ ดีครับพวกเดียวกัน เน๊อะ อิอิ แก้วประเสริฐ.
14 กรกฎาคม 2550 21:18 น. - comment id 724972
ไพเราะมากด้วยดิคะ.... พี่เพียงแพรวเก่งจัง..
14 กรกฎาคม 2550 21:52 น. - comment id 724987
ชอบกลอนแบบนี้จังเลยแพรว รักแพรวที่สุดเลย
14 กรกฎาคม 2550 23:47 น. - comment id 725011
เพราะจังเลยค่ะ
15 กรกฎาคม 2550 07:33 น. - comment id 725053
15 กรกฎาคม 2550 13:19 น. - comment id 725152
มองเมฆฝอยปล่อยใจรับสายลม เห็นวัตถุทรงกลมอยู่กลางฟ้า แล้วจึงลอยใกล้เข้ามาใกล้เข้ามา เหนือหลังคาจอดยานบ้านเพียงแพรว เธอลุกขึ้นฉับไวใจระทึก เพราะรู้สึกหน้าชาเสียท่าแล้ว จานบินจอดหน้าบันไดไฟแววแวว เปิดครอบแก้วเลื่อนไหลปล่อยไอเย็น แพรวกระโดดหลบนั่งหลังต้นถั่ว เพราะหวาดกลัวตัวเขียวจะเหลียวเห็น อาจถูกทำให้หลับแล้วจับเป็น รีบเปิดเลนโฟนโมบายถ่ายวีดีโอ มีแสงควันจากรูดังฟู่ใหญ่ คนข้างในขาลอยค่อยค่อยโผล่ มายืนใกล้ต้นถั่วชายตัวโต หน้าโหลโหลขาวตี๋เกาหลีแมน แล้วหันมามองหน้าตาชะม้าย แพรวเอียงอายนั่งไม่ติดยืนบิดแขน พระเจ้าคงสงสารประทานแฟน แกล้งวางแผนเล่นสนุกคงสุขใจ เขาเอ่ยถ้อยวาจาส่งตาหวาน "ที่จอดยานแวะลงคงสงสัย เพราะปวดท้องนั่งยานนานเกินไป จวนจะไหลขอน้อง...ใช้ห้องน้ำ" วันนี้เล่นเบาะๆนะน้องรัก...แกล้งน้องสนุกที่สุด..มณีจันทร์ยังเล่นด้วยไม่ได้ยังไม่ซี้...55555 .