แด่คนเมืองคร

สายรุ้ง

อยู่นิ่งนิ่งนั่งพิงกับเก้าอี้
อยู่กับที่นานนานพานคิดถึง
คนเมืองครคนนั้นมาทันที
หยิบปากด้ามที่แสนถูกใจ
มาขีดเขียนบรรยาถึงความคิด
ที่หงุดหงิดวุ่นวายและสับสน
กับความคิดที่เกิดกับใจตน
ไปถึงคนเมืองครที่แสนไกล
ความว่องไวอะไรไหนจะเท่า
จิตของเราถูกเผาอย่างยิ่งใหญ่
ที่เป็นทาสความคิดถึงอย่างสบาย
ไม่เคยหน่ายและคลายคิดถึงเธอ
ใจเอยใจชอบไหลตามความคิด
จิตเอยจิตเคยคิดกลับบ้างไหม
กลับมาดูตัวเองบ้างเป็นไร
คงสดใสกว่าใจคิดถึงเธอ				
comments powered by Disqus
  • ปุหลั๋น

    11 กรกฎาคม 2550 13:28 น. - comment id 722907

    คนเมืองคร คือเมืองไรคะ เราอยากแต่งให้คนเมืองลิงบ้าง แต่สมัครสมาชิกตั้งนานไม่ได้รหัสซะที จะไปตั้งกะทู้ก้อตั้งไม่ได้ ฮือๆ สงสัยชาตินี้คงไม่ได้แต่ง 10.gifแต่อย่างน้อยก้อยังได้อ่านอะนะ73.gif41.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน