แม่จ๋าแม่ แม่แม่ แม่รู้ไหม ว่าหัวใจลูกน้อยแสนรักแม่ ตั้งแต่เด็กจนโตแม่ดูแล ลูกอ่อนแอแม่ปลอบโยนลูกทุกที ยามลูกป่วยแม่คอยเช็ดตัวให้ เฝ้าห่วงใยป้อนยาไม่หลีกหนี ของอร่อยแม่เก็บไว้ให้คนดี เสื้อหลากสีแม่ซื้อให้แม้ขาดเงิน อยู่สองคนตามลำพังกับคุณแม่ ไม่อ่อนแอให้ลูกเห็นแม้ขาดเขิน แม้นไร้พ่อแต่มีแม่หนูสุขเกิน คนอื่นเมินเห็นเราจนแม่ปลอบใจ คนอื่นไม่รักเราแต่แม่รัก คนใหนจักรังแกแม่คอยไล่ เป็นที่พึ่งของลูกยามทุกข์ใจ ไม่มีใครยังมีแม่คอยแคร์กัน ลูกจากแม่มาเรียนเพียรศึกษา หวังปริญญาให้แม่เหมือนดั่งฝัน เป็นสิ่งหนึ่งตอบแทนทุกคืนวัน ที่แม่นั้นให้ลูกเติบโตมา
10 กรกฎาคม 2550 06:35 น. - comment id 722062
หวัดดีค่ะคุณรัสสะตะ อ่านแล้วคิดถึงแม่..คิดถึงบ้านจังเลยค่ะ สบายดีนะคะ ไม่ค่อยได้ยินเสียงเลยค่ะ
10 กรกฎาคม 2550 09:01 น. - comment id 722098
คิดถึงแม่ อยากกลับบ้าน อยากกอดแม่ รักแม่ครับ ลูกจะเอาปริญญาไปฝากแม่ให้ได้
10 กรกฎาคม 2550 22:57 น. - comment id 722598
หวัดดีค่ะ คุณปราณรวี สบายดีค่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ ขอบคุณ คุณเด็กนิติศาสตร์ด้วยค่ะ
11 กรกฎาคม 2550 07:45 น. - comment id 722693
รักที่ยิ่งใหญ่และบริสุทธิ์ คือความรักของแม่ค่ะ
11 กรกฎาคม 2550 10:49 น. - comment id 722791
น้องคนดี.. พี่พุด ซาบซึ้งใจนะคะ ที่ไปให้กำลังใจพี่พุดในงาน พี่พุดคลิ๊กมาอ่านงานน้องในหน้าส่วนตัว แล้วพบว่า.. น้องนั้นงามมากค่ะ คงพอกับหัวใจน้องที่เปรียบประดุจดั่ง อัญมณีเฉกกัน พี่พุด..พลีกำนัลรับขวัญน้อง สู่ร่มรักเรือนไทยเรือนทองแห่งผองเรา ด้วยบทความเรียงจากใจรักรจนาของพี่พุด เรื่องนี้นะคะ ธรณีกรรแสง ที่ณ..บัดนี้ มีท่านผู้อ่านเมตตาเข้ามาอ่าน 2383ท่านแล้วค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem78270.html ด้วยรักน้องยิ่งนักค่ะ พี่พุดไพร สาวบ้านนา อีกนามปากกา..ค่ะ
11 กรกฎาคม 2550 13:42 น. - comment id 722920
เข้าไปอ่าน ธรณีกรรแสงของพี่พุด แล้วนะคะ น้องคิดว่า คนยังไม่ตื่นตัวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่ ทั้งๆที่มันเป็นปัญหาที่สำคัญ ที่เราทุกคนควรจะช่วยกันแก้ปัญหา อย่างไรก็ตามก็ต้องขอบคุณพี่พุดนะคะที่เข้ามาทักทายกัน
11 กรกฎาคม 2550 13:44 น. - comment id 722922
ขอบคุณ คุณอารีณา ด้วยค่ะ ที่แวะมาอ่านงานกลอนของ กวีมือใหม่