ชื่อเรื่องริมสระกว้างกลางไพรห่างไกลโพ้น แลลิบโทนเขียวชะอุ่มพุ่มไสว ดอกบัวขาวพราวเด่นเห็นชื่นใจ ท่ามหมู่ไม้กลางน้ำชุ่มฉ่ำตา เสียงกบเขียดงึมงำทำนองเสนาะ เพลงไพเราะรำไรดังใฝ่หา แทรกประสานขานรับตอบกลับมา หมู่นกกาน้อยใหญ่ใกล้ใกล้กัน แลดอกอ้อล้อลมพรมพลิ้วผ่าน คล้ายดั่งม่านแพรพฤกษ์เคยนึกฝัน เพียงสัมผัสด้วยตายังลาวัณย์ อยากเก็บฟั่นถักทอขอหนุนนอน น้ำใสเย็นเห็นเงาต้นไม้น้ำ ทั้งสูงต่ำคู่เคียงเรียงสลอน ฝูงปลาเล็กหลบหลอกเข้าซอกซอน เพื่อซุกซ่อนปลาใหญ่เจ้าไล่มา ไกลลิบลิ่วทิวเขาทอดเงากว้าง อาจเวิ้งว้างเงียบงันขวัญผวา แต่สงบร่มเย็นเช่นพงพนา ที่มีค่าเทียบทันอัญมณี เมื่อเพลาสายัณห์ตะวันคล้อย หมู่เมฆลอยเลื่อนลับจับแสงสี นกบินร่อนกลับรังริมฝั่งนที ป่าเขามีชีวิตชีวาอีกคราครั้ง กระท่อมน้อยริมฝั่ง..ตั้งวิเวก สงัดเงียบดังเสกด้วยมนต์ขลัง หลบชีวิตวุ่นวายแมกไม้บัง เติมพลังจากธรรมชาติที่วาดรอ
อันคำเปรยเอ่ยเตือนคงเลือนราง เหมือนเปล่าว่างวางไว้ใกล้ๆ ศูนย์ คึกคะนองลำพองใจในเนื้อมูล หวังเพิ่มพูนน้ำคำ..ลำนำคน อันโจรป่ามิคณาภาษากฎ กลับเลี้ยวลดคดไปให้ฉงน แล้วแก้เกี้ยวเกี่ยวกัดตระบัดกล ร่ายเวทมนต์ดลมารมารานลอน สมันน้อยมิรู้ถ้อยกลับถอยถิ่น เกือบด่าวดิ้นเดียวดายยากไถ่ถอน ด้วยเห็นพจน์รจนาภาษากลอน ก็ร้าวรอนร้อนรนจนเจียนตาย เจ้าหลงมนต์โจรป่าน่าสงสาร จิตแตกซ่านซานซมล่มสลาย ไม่รู้ตัวปิดตาเพราะล้ากาย จึงง่ายดายถูกดึงมาขึงแทน ปล่อยโจรร้ายร่ายเวทย์กับเศษซาก ฉุดกระชากลากไปใช้เป็นแผน ให้ฮึกเหิมยิ้มหัวทั่วดงแดน เพราะขาดแคลน..คนกล้า..มาต่อกร
ปราณรวี 30 มิ.ย. 2550 13:16 น. - ID 104291 
2777
11
0
30 มิถุนายน 2550 13:19 น. - comment id 717915
ฮูเรรรรรรรรรรรร ที่1จ้า ฝนเป็นที่1สำหรับกลอนวันนี้ รีบต้องโพสก่อนเด๋วถูกแซงโค้งอีก คิกๆๆๆ
30 มิถุนายน 2550 13:25 น. - comment id 717916
ยอดเยี่ยมครับ..... ยอดเยี่ยมทั้งเนื้อหากลอน และภาพประกอบ....สุดยอดจริงๆครับชื่นชมๆ
30 มิถุนายน 2550 13:25 น. - comment id 717917
ค่ะคนจิตใจอ่อนแอ ย่อมเป็นเหยื่อของคนที่จิตใจเข็มแข็งกว่าเสมอ ดังน้น การฝึกจิตให้เข็มแข็ง จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้มนุษย์ อยู่รอด และไม่ตกเป็นเหยื่อ ของทรชน แต่..... แงงงแล้วการฝึกจิตนี้ทำไงค่ะปราณรวี จิบแฟรอแก้วตาและฉางน้อย
30 มิถุนายน 2550 13:28 น. - comment id 717918
ตะวันก็คิดว่าอย่างนั้นเช่นกัน ถ้าไม่ติดตรงที่ว่า ทำไมโจรป่าถึงทำแบบนั้น คนทุกคนมีเหตุผลเหมือนกัน โจรป่าก็มีแค่และผลเป็นของเขาเอง
30 มิถุนายน 2550 13:35 น. - comment id 717923
คิกๆๆๆแวะเวียนมาอีกที ... ฝนดีใจที่สุดเลยได้ตำแหน่างท๊อป10ตั้ง3ตำแหน่ง .....คิกๆๆๆ กลอนดีมีควมาหมายสอนใจอีกบทหนึ่งค่ะท่านปรมาจารย์.....คิกๆๆๆ ไปล่ะค่ะฝนขอเตรียมตัวไปทำงานก่อน รักษาสุขภาพนะค่ะปราณวี
30 มิถุนายน 2550 13:49 น. - comment id 717926
กลอนบทนี้มีนัยให้สอดแทรก ความแตกแยก..แตกประเด็นเป็นปุจฉา หลากหลายความเห็นเช่นวิสัชนา ต่างถกเถียงไปมาพาให้เอือม ขอนิ่งดูดายดีกว่า อิอิ สงบ วยบความเคลื่อนไหวค่ะ ต่างคนต่างมีเหตุผลค่ะ แต่มีสิ่งที่เหมือนกันอย่างนึงคือรักการเขียนปล.ชอบกลอนบทนี้ของคุณ ป มากๆแต่งได้เฉียบสุดๆเลยค่ะ
30 มิถุนายน 2550 14:00 น. - comment id 717933
สวัสดีค่ะ.คุณป...สบายดีนะคะ..ไม่ดูดายจ้ะ..แวะมาหาแล้วจ้า บทนี้เพราะจังค่ะ..
30 มิถุนายน 2550 15:09 น. - comment id 717971
นู๋เอมก็ไม่รู้จะพูดว่าไง นู๋ให้แทนแล้วกันค่ะพี่ปอ
30 มิถุนายน 2550 15:14 น. - comment id 717976
เห็นด้วยค่ะ สร้างกำลังใจให้เข้มแข็งไว้ จะดีที่สุดค่ะ ...
30 มิถุนายน 2550 15:28 น. - comment id 717995
ม่วยเล็ก..เก่งมากๆเลยยกนิวให้ 2 นิ้วนะ..เถ้าแก่เหนื่อยมากๆไม่มีแรงจะยกมากไปกว่านี้
30 มิถุนายน 2550 15:32 น. - comment id 717996
เป็นกลอนที่ไพเราะมากค่ะ... ได้อรรถรสเมื่ออ่าน.. แฝงด้วยความนัย....ที่สอนใจ ใช้ถ้อยคำบรรยายที่สวยงามฝันว่าสักวันจะแต่งได้อย่างนี้แหละค่ะ...ปราณรวี ขออนุญาตเก็บไว้นะคะ..
30 มิถุนายน 2550 16:12 น. - comment id 718026
จุดยอดดดดด พี่สาวนี่เฉียบไปเลย หลายคนหลงกลโจรป่าค่ะ ไม่รู้จะว่าไง ปวดหัวเหมือนกัน เอาเป็นว่าต่างคนต่างใจ ยังไงก็สู้ๆกันทุกคนนะ แพรวเอาทหารสาวสวยมาปราบโจรป่าดีกว่า (สู้ว้อยยย อิอิ)
30 มิถุนายน 2550 23:35 น. - comment id 718109
จ๊ากกกกก....ไม่ยอมนะ ไม่ยอม....... คุณตั๊กโพสต์คอมเม้นท์มาแล้วต่อจากคอมเม้นท์ของคุณธนา ( ประทานโทษที่เอ่ยนาม อิอิ ) มาเปิดดูอีกทีหายไปไหนแล้วอ่ะ แง แง.....คุณปอปลาตากลมบ๊อก ลบทิ้งไปป่าว มีข้อความอะไรพิกลพิการเยี่ยงนั้นหรือ??? หรือว่าระบบรวน..แง แง ( ลงไปนอนชักดิ้นชักงอ ขยี้เท้าไปมาแหยงๆ ) อิอิ........ตอนโพสต์เสร็จก็เปิดดูนี่นา...เห็นทีต้องนอน ประท้วงไม่หายใจดีกว่าคืนนี้.....ถ้าคุณปอเต็กตึ๊ง เอ้ยคุณปอปลาไม่มาปลอบ พรุ่งนี้ไม่ตื่น เอาดิ๊...( ล้อเล่นนะคะ เข้าใจว่าคุณตั๊กคงทำอะไรผิดพลาดเองล่ะค่ะ....)
30 มิถุนายน 2550 23:40 น. - comment id 718110
หน้าส่วนตัว
ฝากข้อความถึงเปียงแปรวววว...........
ทหารหญิงของนู๋อ่ะ....ตาเซ็กซี่นะจ๊ะ
จะไปทำอะไรใครด๊ายยยย?.........
ขืนมาบ้านกลอนไทย มีหวังเสร็จลุงก่องกิก อิอิ
( ถ้าลุงก่องกิกมาอ่าน โปรดบอกว่า....
ทหารหญิงคนนี้ล่ะที่จะเรียกลุงว่า " พี่ " ) โปรดติดตามตอนต่อไป.......( ล้อเล่นจ๊ะ )
1 กรกฎาคม 2550 00:32 น. - comment id 718121
คุณตั๊ก
1 กรกฎาคม 2550 08:31 น. - comment id 718135
ชาติโจรป่า ยังไงก็คงเป็นโจรป่าอยู่วันยังค่ำกระมังครับ คนคิดดี ทำยังไงก็คงจะคิดดี นอกเสียจากเจอพวกโจรป่าอย่างนี้บ่อย ๆ ชอบครับ แต่ปัญหาอยู่ที่โจรป่าจะรู้ไหมว่า กำลังทำตัวเป็น โจรป่า ที่ไม่อาจดีขึ้นได้เลย
1 กรกฎาคม 2550 09:28 น. - comment id 718150
นางฟ้าป่าวดูดายนะจ๊ะป.จ๋า...แต่ช่วงนี้งานรัดตัว.....จนล้าแรงกายและแรงใจ...เฮ้อ...ขอเวลาทำใจสักกะนิดนะจ๊ะป...แล้วจะเข้ามาต่อกลอนของเพื่อนๆพี่ๆน้องๆเหมือนเดิม
1 กรกฎาคม 2550 10:47 น. - comment id 718179
เรนไม่ได้ดูดาย..
ก็แค่กลัวว่าเรนวุ่นวาย..นะดิคะ.. อิอิอิ
ต่อไป.เรนจะวาดลวดลาย..
จะไม่ตื่นสาย..อีกแล้วววว..
..
เรนแวะมาขอบคุณนะคะ..
1 กรกฎาคม 2550 12:59 น. - comment id 718232
I would like to read but I can't write it. เจอแล้วครับในที่สุดผมก็หาเจอจนได้ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ วันหลัง ผมจะพยามเขียนสักกลอนแต่ขอร้องอย่าหัวเราะกันนะ
1 กรกฎาคม 2550 18:13 น. - comment id 718289
เฮ้..หวัดดี กลอนชุดนี้มีที่มาที่ไปหรือเปล่า เริ่มได้เหมือนเขียนเรื่อยเปื่อย แต่หักกลับมาเข้าประเด็นได้ เหมือน concept จะมาทีหลังหรือเปล่า...สรุปคือได้อรรถรส ขอบคุณสำหรับงานดีๆนะครับ...แม่สาวน้อย...
2 กรกฎาคม 2550 19:31 น. - comment id 718840
สวัสดีครับ ป. เหมือนจะไม่มีประเด็นนะครับกวีบทนี้ แต่อ่านอ่านไป หาเป็นเช่นนั้นไม่ เป็นเพียงแค่...เหมือนจะไม่มี...เหมือนจะ...แค่นั้น เพราะเมื่ออ่านจบแล้วยังคงเป็นกวีที่มีอรรถรสครบถ้วนครับ ช่อไมตรีบานที่ลานใจครับ
3 กรกฎาคม 2550 00:08 น. - comment id 718935
สวัสดีค่ะ
28 มิถุนายน 2552 22:02 น. - comment id 1007284
tes
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
