เมื่อเกิดมาใช้ชีวิตขึ้นในโลก อุปโลกให้เป็นทหารใหญ่ แต่พอสถานการณ์เปลี่ยนไป ก็กลับได้รับการเปลี่ยนแปลง... ความแตกต่างในการงานมีเล็กน้อย ต้องละห้อยหวลหาคะนึงถึง เรื่องเก่าเก่าเก็บเอามาคำนึง ระลึกถึงสะบัดหัวทั้งชั่วดี... ระลึกได้ถึงคำครูอาจารย์ ขอให้ท่านได้ขึ้นเป็นใหญ่ เป็นเจ้าคนนายคนมีคนใช้ และให้ได้นั่งกินและนอนกิน... คิดไปแล้วเห็นจริงดังคำท่าน ไม่มีการมีแต่กินนอนนั่ง ทำดีแล้วได้ดีแล้วไม่ผิดพลั้ง เป็นดังอย่างที่ท่านตั้งใจ...