กวีรัก หักฤทัย พ่ายแพ้รัก จมใจปลัก รักร้าง ห่างเลือนหาย เขาสิ้นรัก หักสัมพันธ์ พลันเดียวดาย เหลือเพียงกาย ภายนอก บอกตัวตน แต่ภายใน ใจที่เหลือ คือความช้ำ สุดระกำ ช้ำแล้วช้ำ ซ้ำร้อยหน ยิ้มสู้ฟ้า ล้าเท่าใด ใจต้องทน เกิดเป็นคน ต้องทนได้ เรื่องแค่นี้ ยิ้มรับมัน ความเจ็บปวด ที่ได้รับ จงซึมซับ รับเอาไว้ อย่าหลีกหนี ยิ้มรับมัน แล้วขอบคุณ ที่เคยมี ความเจ็บปวด ที่แสนดี ที่ได้เจอ ถ้าไม่เคย เจ็บปวดใจ คงไม่รู้ รักเป็นครู สอนให้เรา แกร่งเสมอ กว่าจะผ่าน การทดสอบ ต้องทนเจอ ขอบคุณเธอ ทุกคน ที่ทิ้งกัน **** เคยทิ้งให้คนร้องไห้มาหลายคน พอถึงวันนี้ ก็เลยมีแต่โดนทิ้ง อกหักจนชินซะแล้ว**** **** ต่อไปไม่อยากอกหักแล้วค่า เจ็บปวดค่ะ จ-เอะ-บ = เจ็บ
11 มิถุนายน 2550 16:22 น. - comment id 708654
**** เคยทิ้งให้คนร้องไห้มาหลายคน พอถึงวันนี้ ก็เลยมีแต่โดนทิ้ง อกหักจนชินซะแล้ว**** ชายเจ้าชู้หญิงเจ้าชู้ ย่อมอยู่ด้วยกันยาก ไม่เจ้าชู้คงอยู่ด้วยกันนาน คงมีหวังถ้าไม่เจ้าชู้
11 มิถุนายน 2550 16:30 น. - comment id 708661
ไม่ได้เจ้าชู้นะคะ ไม่ใช่คนเจ้าชู้ด้วย ที่ทิ้งเขาเพราะเขาไม่ได้รักเรา จะทนฝืนใจเขาไปทำไม ก็เลยทิ้งเขา แล้วเขากลับมาง้อ แต่ไม่เป็นผลค่ะ พอมาวันนี้โดนทิ้งบ้าง ก็เลยต้องขอบคุณเวรกรรม
11 มิถุนายน 2550 16:53 น. - comment id 708672
ขอโทษที ที่แสดงความคิดเห็นที่ไม่ต้องกลับความเป็นจิง ของใจเธอ แม่สาวน้อย ที่ใดมีรักที่นั้นมีทุกข์ ใจขื่นขมระทมทุกข์ ชั่วนิดนิรันด์
11 มิถุนายน 2550 16:56 น. - comment id 708674
รูปถ่ายเธอคุ้นๆๆน่ะ เหมือนเคยเห็นที่ใดมาก่อน
11 มิถุนายน 2550 16:56 น. - comment id 708675
ความเจ็บ ที่เราสร้าง ขอให้มันผ่านไปเร็ว ๆ นะคะ เพราะไม่มีใครที่ไม่เคยเจ็บแน่นอนคะ เป็นแรงใจให้เด้อ
11 มิถุนายน 2550 18:01 น. - comment id 708708
กรรมติดจรวจจริงๆๆหรอคะ
11 มิถุนายน 2550 22:40 น. - comment id 708794
แวะเวียนมาเยี่ยมชมค่ะ เคยหักอก เขาเหมือนกัน แต่คิดว่าทำดีแล้วนะ เพราะถ้าเราไม่ได้รักใคร ก็บอกเขาไปตรง ๆ แต่ไม่เคยหลอกใครเล่นนะ แต่ก็ไม่คิดว่าใครจะมาหรอกเหมือนกัน นึกว่ามีแต่ในนิยายอ่ะ ต้องเจอถึงรู้ อิ ๆ
13 มิถุนายน 2550 20:19 น. - comment id 709898
ประสบการณ์สร้างเกราะกันภัยให้เราเองค่ะ ความเจ็บปวดก็สร้างภูมิคุ้มกันให้เราเช่นกัน
15 มิถุนายน 2550 09:20 น. - comment id 710544
สวัสดีค่ะ ความขื่นขมสะสมเก็บเจ็บไว้ อยู่ลึกใน...รู้สึกส่วนลึกนั้น เพื่อเป็นประสบการณ์ผ่านชีวัน เมื่อถึงวันต้องใช้บ่มอบรมจิตตน... ส่งกำลังใจที่เหมือนเพื่อนคนหนึ่ง แม้นไม่ซึ่งคุณค่าว่ามากล้น แต่มอบให้ด้วยใจจริงจากหนึ่งคน เคยสับสน...ก่อนนั้น...จึงเข้าใจ... *ขอบคุณนะคะ ที่แวะทักทายกัน ขอให้เจ็บหาย... โดยเร็ววันนะคะ รอวันคุณยิ้ม... ที่มีความสุข... รักษาสุขภาพนะคะ