ครูเสกสันต์ที่พวกเรานั้นรู้จัก ท่านนั้นรักห่วงใยศิษย์เทียบเทียมกัน จากวันนี้ท่านจะไปตามความฝัน และฝ่าฟันอุปสรรคทางข้างหน้า สมมุติว่าท่านได้อ่านกลอนบทนี้ ที่ศิษย์ได้เขียนกลั่นกรองออกมาให้ ศิษย์เพียงแต่อยากจะบอกความในใจ และอยากให้ครูอภัยที่แล้วมา ครูนำพาสิ่งที่ดีมาให้ศิษย์ จะถูกผิดครูนั้นมีเหตุผลให้ แม้ว่ากล่าวตักเตือนเพราะห่วงใย แต่ในใจล้วนหวังดีต่อศิษย์ตน ศิษย์คนนี้ทำผิดมาตลอด ไม่เคยรอด เข็มขัดต่ำ รองเท้าสี ถูกครูตักครูเตือนแทบทุกที ก็ยังมีมาให้เห็นแทบทุกวัน ความผูกพันที่ผ่านมาศิษย์ยังจำ อีกทั้งคำวาจาที่เอื้อนเอ่ย เปิดเทอมใหม่คงไม่มีคำอย่างเคย โอ้ใจเอยหายพลัน น้ำตามี ศิษย์ไม่ดีคนนี้นั้นรักครู และจะสู้ต่อไปอย่างครูบอก ตั้งใจเรียน มิเล่น มิให้ชอก- ช้ำใจดอก ครูเสกสันต์มิต้องห่วง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งปวงโปรดดลบันดาล พิชิตมารจงคุ้มครองปกป้องภัย ครูเสกสันต์ที่จะต้องอยู่ห่างไกล ให้สำเร็จไปไกลดั่งใจครู .....................................
ปวิตตา 1 มิ.ย. 2550 14:58 น. - ID 103105 
918
1
0
1 มิถุนายน 2550 15:06 น. - comment id 704262
โดนใจ...ชอบๆ
2 มิถุนายน 2550 06:02 น. - comment id 704391
แม่จำปี ของเราก็เป็นแบบนี้อ่ะ ได้ดีเพราะมีครูอย่างแม่จำปีนี้แหล่ะค่ะ
4 มิถุนายน 2550 15:03 น. - comment id 705261
ซึ้งสุดๆ
14 สิงหาคม 2550 17:41 น. - comment id 738121
อืมเศร้าดี แต่งได้เพราะมากๆเลยค่ะคุณน้อง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
