ปลายตะวัน

18 พฤษภาคม 2550 12:12 น. - comment id 697736

ช่างเป็นความรัก ที่อบอุ่น น่ารัก และเสียสละอะไรเช่นนี้

แมวคราว

18 พฤษภาคม 2550 12:23 น. - comment id 697740

กับบางสิ่งบางอย่าง..
ที่มิได้มีไว้แบ่งปัน
ยอมเจ็บครั้งเดียวเสียดีกว่าครับ..
ผมเองก็เป็นเช่นนั้น..

พิณวรา

18 พฤษภาคม 2550 12:45 น. - comment id 697769

ให้มันเป็นฉันคนเดียว
ที่ต้องเหงา..เศร้าเปลี่ยว ..เหว่ว้า
จะมอบคำลาเป็นของขวัญ .. แทนความรู้สึกก่อนนั้นที่มีมา
ขอละทิ้งความปรารถนา .. มอบพันธะสัญญาของเธอคืน

อย่ากลัว .. ว่าฉันจะเสียใจ
เพราะการคบกันต่อไป ..มันได้กลายเป็นอะไรที่ทนฝืน
ให้เราจบกันเพียงเท่านี้ .. ในเมื่อหัวใจที่เธอมีไม่ยั่งยืน
แม้วันนี้จะน้ำตารื้น .. ก็ขอให้เธออย่าคิดเป็นอื่น .. นอกจากเป็นเรื่องธรรมดา 



แวะมาเอาใจช่วยค่ะ   เป็นกำลังใจให้นะคะ 

o...ple...

18 พฤษภาคม 2550 12:48 น. - comment id 697771

OK.ค่ะ...สู้...สู้...นะค่ะ...

น้ำผึ้งเดือนห้า

18 พฤษภาคม 2550 13:07 น. - comment id 697788

ใจดีจัง....

magic

18 พฤษภาคม 2550 13:14 น. - comment id 697793

แค่หลงทาง  บางช่วง  ของชีวิต
แค่มีจิต รวนเร  หันเหหา
แค่ต้องพบ  ตามทาง  แห่งเวลา
มิมีค่า จะจองจำ  ใจของใคร

จงกลับคืน  สู่ทาง  ต้องย่างก้าว
ทิ้งให้ฉัน  รวดร้าว  หนาวอ่อนไหว
ทิ้งให้ฉัน  โหยหา  เมื่อลาไกล
ขอเธอไป  พบรักแท้  อย่าแค่ลวง

...................................................
เศร้าจัง
กอดหมีพู ดีกว่า
อ่ะ หอมแก้มหมีพู อีกทีก็ได้
...................................................

ไรไก่

18 พฤษภาคม 2550 13:18 น. - comment id 697796

เสียใจ.นะ..บอกไม่ถูก

.ที่กลายเป็นคนที่ถุกมองข้ามเป็นคนแรก

เฌอมาลย์

18 พฤษภาคม 2550 13:19 น. - comment id 697798

ตัดสินใจมาเลยดีกว่า
ถ่วงเวลายิ่งทำให้เศร้า
เลือกมาเลยระหว่างสองเรา
ฉันหรือเขาที่เธอรักปักใจปอง

ทินกร

18 พฤษภาคม 2550 13:24 น. - comment id 697803

ถ้าเรารู้ว่าเขาไปรักเรา
ก็ยังดีกว่า เขาหลอกเรานะครับ
จะได้คิดตัดใจก่อนที่จะสายเกินไป

ก่องกิก

18 พฤษภาคม 2550 13:40 น. - comment id 697825

ถ้าพี่มีความรักแบบนี้
พี่คงจะต้องไม่ทำให้เธอเสีใจเด็ดขาด
ถึงจะอย่างไรก็ช่าง
ขอพี่มีเพียงเธอ
รักเธอเสมอ

เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

18 พฤษภาคม 2550 13:45 น. - comment id 697832

แทนคุณแทนไท

18 พฤษภาคม 2550 13:59 น. - comment id 697862

หนอรัก

แอ็ปเปิ้ล

18 พฤษภาคม 2550 14:19 น. - comment id 697881

หยุดซะเถอะหากทุกอย่างไม่เป็นเหมือนเก่า
ในคำว่า "เรา" หากเกินสามคน  มันดูสับสน
และคำว่า "รัก" จะลงเอยด้วยความหมองหม่น
เธอไม่ต้องเลือกใครสักคน เพราะฉันไม่อยู่ทนเพื่อเป็นตัวเลือกของใคร


เค้าว่ากันว่า หากคิดจะรักต้องไม่กลัวคำว่าเสียใจ  อิอิ
สวัสดีคะพี่ตูน  พี่สาวคนดี วันนี้กลอนเศร้าจัง
ไม่เสียใจที่ได้รู้จักพี่คนนี้ สบายดีป่าวค๊า อยากบอกว่า คิดถึงจัง  

เพียงแพรว

18 พฤษภาคม 2550 15:00 น. - comment id 697910

เศร้าเลยค่ะ  ไม่เป็นไรนะคะ ยิ้มนะคะ

สู้ๆ

whitelily

18 พฤษภาคม 2550 15:05 น. - comment id 697914

มามอบกำลังใจค่ะ....

คนไม่มีค่า

18 พฤษภาคม 2550 16:55 น. - comment id 697966

 สู้ๆครับ 

ชมพูภูคา J.

18 พฤษภาคม 2550 23:19 น. - comment id 698072

เรื่องมันเศร้า
ชมพูภูคา น่ะปลงซะแล้ว
อะไรจะเกิดก้อต้องเกิด เฮ้อ...

lสลักพิณ

18 พฤษภาคม 2550 23:21 น. - comment id 698073

ได้ไงคะ?นางฟ้ากลัวทุกๆคนเสียใจ..ไม่อยากเห็นใครๆเศร้าค่ะ

ปราณรวี

18 พฤษภาคม 2550 23:59 น. - comment id 698110

ใครนะทำผู้หญิงไร้เงาเสียใจ บอก ป.มาเลยค่ะ
เดี๋ยวไปจัดการให้..หุหุ ไม่รู้ซะแล้วใครเป็นใคร

เรนเอง..

19 พฤษภาคม 2550 07:19 น. - comment id 698139

เรนรู้นะคะว่า..  ใครคนนั้นต้องไม่ทำให้พี่หญิงฯของเรน..ร้องไห้....

   เรนแวะมาทักทายอรุณสวัสดิ์พี่หญิงฯนะคะ..
เรนคิดถึง..
  ...

แก้วรัดเกล้า

19 พฤษภาคม 2550 07:06 น. - comment id 698140

มักจะมา แอบอ่านงานของผู้หญิงไร้เงาบ่อยๆ
เรียบง่าย แต่อบอุ่นดีค่ะ ...แวะมานิยม

ครูพิม

19 พฤษภาคม 2550 16:21 น. - comment id 698277

เข้มแข็งดีค่ะ
ถ้าเขาไม่รักตัดใจเสียก่อนที่จะต้องเจ็บ
ไม่เจ็บก้ไม่จบ

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

20 พฤษภาคม 2550 10:03 น. - comment id 698512

รู้อยู่แล้วไม่เสียใจได้สมหวัง
สงสารอกเรามั่งบ้างสิหนอ
ข่าวว่าเขาเคียงเคล้าเฝ้าพนอ
จึงพาลท้อวาสนาน่าน้อยใจ

อิอิเย้าเล่นนะ

เพรง.พเยีย

21 พฤษภาคม 2550 05:02 น. - comment id 698890

ไม่ค่อยเห็นคุณหญิงเลย  สบายดีนะคะ

ชอบประโยคนี้มากค่ะ  "ฉันยินดีจะยิ้มทั้งน้ำตา"

ผู้หญิงมือสอง

21 พฤษภาคม 2550 09:53 น. - comment id 698965

 ไม่ต้องเสียใจนะคะ ความสุขที่ได้
รักคือความสุขที่สุขที่สุดแล้วคะ เขาไม่รัก แต่
เรารักเขามันคือ ความสุขอะนะคะ เป็นกำลัง
ใจให้คะ

สายน้ำแห่งความคิดถึง

27 พฤษภาคม 2550 11:21 น. - comment id 702068

เสร้าจังค่ะเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

ผู้หญิงไร้เงา

28 พฤษภาคม 2550 14:17 น. - comment id 702487

ถึง        คุณปลายตะวัน

           สละได้ในรักสลักจิต
            เพราะหมั่นคิดรักนี้ที่ห่วงหา
            เป็นรักที่ไม่หวังครองคล้องชีวา
            แค่เห็นเขาสุขอุราก็พอใจ

*-*ความรักไม่จำเป็นต้องสมหวัง  ฉะนั้น  แค่ได้รักก็สุขใจแล้วค่ะ*-*

ถึง   คุณแมวคราว

        ยอมเจ็บเพียงครั้งเดียว
         ให้ใจเปลี่ยวต้องเจ็บเหงา
         ดีกว่าทั้งใครเขา
         ต้องปวดร้าวเฝ้าปวดใจ

*-*เจ็บเพียงเรา  ดีกว่าให้ใครเขาจะมาเศร้าใจ  ฉะนั้น  ไม่รัก  ไม่มีใจ  ก็คงต้องทำใจเรา  ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้วค่ะ*-*

ถึง      คุณพิณวรา

          ให้เจ็บเพียงแค่ฉัน..ดีกว่า
          ที่ใครใครจะต้องมา..เหงาเศร้า
          หากวันนี้ไม่สามารถเป็นได้ดั่งเงา
          ก็พร้อมจะยอมจากคำว่าเราด้วยดี

         ดีกว่าจะต้องมีใครมาทุกข์ระทม
          หรือต้องมาจ่อจมกับเรื่องปวดร้าวเหล่านี้
          ฉะนั้นอย่ากลัว...ฉันจะเสียใจ..กับเรื่องที่มี
           บอกลากันสักที...เพราะแค่นี้...ฉันก็เข้าใจ

*-*ขอบคุณสำหรับใจ  อุ๊ย  ไม่ใช่ค่ะ  กำลังใจ  ที่มอบให้กันนะค่ะ*-*

ถึง      คุณ o...ple

         สู้ตาย..นะได้อยู่
           แต่ไม่รู้...ว่าใจฉัน
           จะพร้อมยอมเจ็บนั่น
            เพียงใดกัน...เท่านั้นเอง

*-*ให้สู้ตายก็ได้ค่ะ  แต่ถ้าตายยังไงอย่าลืมไว้อาลัยให้บ้างนะค่ะ อิอิ*-*

ถึง      คุณน้ำผึ้งเดือนห้า

          เพราะรู้อยู่ใจนี้ไม่มีสิทธิ์
          จะใกล้ชิดกับเขาเท่าใครอื่น
          จึงไม่อาจรั้งไว้ให้หยัดยืน
           พร้อมยอมคืนให้เขาเท่านั้นเอง

*-*ใจไม่ดีค่ะ  เพราะกำลังจะสลายอยู่แล้ว  อิอิ*-*

ถึง        คุณmagic

           คงเป็นเพียง  เวลา  พาเธอพบ
           ได้ประสบ  กับฉัน  ในวันเหงา
            พอวันนี้  รักที่มี  ที่บรรเทา
            เธอเริ่มรู้  คำว่าเรา  คือเขาเธอ

           หาใช่ฉัน  เหมือนก่อน ตอนแรกเริ่ม
           จึงต่อเติม รักเขา  เฝ้าเสนอ
            สำหรับฉัน เวลา ที่มาเจอ
เธอแค่เผลอ รักเล่น  ใช่เป็นจริง

*-*กอดหมูพีนะได้อยู่  แต่อยากกอดพี่หยกนะ  จะได้ไหมค่ะ  อิอิ  คิดถึงนะค่ะ  สบายดีไหม*-*

ถึง       คุณไรไก่

            แม้นคนแรกคนสุดท้ายไม่แตกต่าง
            หากทุกอย่างจะสลายไม่มีอยู่
             ก็เหมือนกันหละหนาคราแลดู
            เมื่อหัวใจเปิดประตูสู่ระทม

*-*บางคนเวลาที่เสียใจ  มักพูดอะไรได้มากมาย แต่บางคน  ไม่ได้แสดงออกอะไรเลย  แต่เสียใจยิ่งกว่า  (ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้ค่ะ)*-*

ถึง        คุณเฌอมาลย์

             บอกกันมาเลยดีกว่า
          รักเขาปักอุราใช่ไหม
          หรือเป็นฉัน...ที่เธอมีใจ
          อย่าปล่อยให้อะไรอะไร...ค้างคาใจเลยคนดี

*-*การเลือกใครสักคน  สงสัยเขาจะทำยากมั้ง  จึงไม่ยอมเอ่ยปากสักที  เฮ้ย  คนรอฟังเลยเหนื่อยเลย อิอิ*-*

ถึง         คุณทินกร

            หากรู้...เขาไม่รัก
           แม้เจ็บนักขนาดไหน
           ก็ดี..กว่าที่ใจ
           คิดเขาใช่...เขารักเรา

*-*ความรักเป็นเรื่องละเอียดอ่อน  บางครั้งรู้ทั้งรู้เขาไม่รัก   ใจก็ยังรักเขาอยู่ดี  เฮ้ย  เนี่ยหละใจ*-*

ถึง        คุณก่องกิก

            หัวใจช่างมั่นคง
            และซื่อตรงจริงพี่จ๋า
           หากใครในโลกา
           ได้อุรา(พี่)คงดีใจ

*-*พี่ชายเราใจดีใจ  แหมแบบนี้  ใครที่ได้ความรักพี่ไปคงดีใจมากเลยนะค่ะ*-*

ถึง        คุณเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

            ร้องไห้กันมานานแล้ว  มาหาอะไรกินดีกว่าค่ะ    เอ  กินอะไรดีหละค่ะ  ช่วยคิดหน่อยซิ  อิอิ

ถึง      คุณแทนคุณแทนไท

         รักหนอชอบล้อเล่น
         เห็นเราเป็นคนแบบไหน
         รักแล้วไม่ห่วงใย
         ทำให้ใจเราระทม

*-*สวัสดีค่ะคุณแทนฯ  เป็นไงบ้างค่ะ  สบายดีไหม*-*

ถึง        คุณแอ็ปเปิ้ล

            พอแล้ว...พอแล้วคนดี
           หากรักในวันนี้...จะไม่ใช่ฉัน
           ไม่ต้องมาบอก..ไม่ต้องมายืนยันความสัมพันธ์
           เมื่อมองตากัน...ฉันรู้ว่าเธอนั้นเปลี่ยนไป

           ฉะนั้น...ฉันพร้อมที่จะจากลา
           แม้นจะห่วงหา...แม้นจะเสียน้ำตาสักเพียงไหน
            ก็ยังดีกว่า...ต้องอยู่...ต้องรู้ว่าเธอลำบากใจ
           และสุดท้ายขออวยพรให้...เธอรักใครเขารักเธอ

*-*สวัสดีจ้าน้องแอ็ปเปิ้ล  คิดถึงจังเลย  ช่วงนี้พี่ไม่ได้ออนไลน์เลยนะ  เลยไม่ได้เจอกัน  เพราะต้องรีบเคลียงานให้จบ  สิ้นเดือนนี้  พี่ก็ได้ออกจากงานจริง ๆ เสียที  ว่าง ๆ เราคงมีโอกาสได้คุยเอ็มกันอีก  อ้อ  พี่ก็ยินดีมากรู้ไหมที่ได้มีโอกาสคุยและรู้จักกับน้องสาวที่น่ารักอย่างน้องแอ็ปเปิ้ล*-*

ถึง       คุณเพียงแพรว

            ยิ้มได้อยู่เสมอ
            เมื่อพบเธอคนห่วงหา
            ยิ้มได้ทุกเวลา
            หากเธอมาคอยปลอบใจ

*-*แม้นจะต้องยิ้มทั้งน้ำตา  ก็ดีกว่าไม่ยิ้ม  ฉะนั้น  ยิ้มสู้ตายแล้วกันค่ะ อิอิ*-*

ถึง       คุณ whitelily

          กำลังใจที่ได้มา
          ช่างมีค่ามากรู้ไหม
          จึงขอบคุณคนไกล
           ที่มอบให้...ใจขอบคุณ

*-*เย้  ดีใจจัง  ได้ใจทั้งดวงเลย  ไงจะดูแลให้อย่างดีเลยนะค่ะ  อิอิ*-*

ถึง          คุณคนไม่มีค่า

              สู้ตายไว้ลายค่ะ
              ขอบคุณนะ...ที่มอบให้
               กับกำ กำลังใจ
              ยิ้มสดใส..ให้ตอบแทน

*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ แบบนี้ยิ้มได้อยู่แล้วค่ะ  อิอิ*-*

ถึง       คุณชมพูภูคา J. 

            แม้นเรื่องมันจะเศร้า
            แม้นใครเขาไม่ห่วงหา
            แม้นเรามีน้ำตา
            ให้ถือว่า  ประสบการณ์

*-*คนเราไม่มีใครผิดหวังตลอดชีวิต  และไม่มีใครสมหวังตลอดชีวิต  ฉะนั้น  วันนี้แม้นเราจะผิดหวัง  แต่เชื่อซิค่ะ  วันหน้า  คนสมหวังต้องเป็นเราค่ะ*-*

ถึง        คุณสลักพิณ

             เศร้าสุขหรือทุกข์เข็ญ
             ทั้งเช้าเย็นเน้นมีแน่
             แต่เชื่อเถอะดวงแด
            มีทางแก้แน่แน่นอน

*-*ไม่มีใครไม่เคยเศร้า  เหงา หรือเสียน้ำตา  แต่เชื่อซิค่ะ  มีได้ก็ไม่มีได้เหมือนกัน  อิอิ*-*

ถึง        คุณปราณรวี

              ด้วยพิษรักหนักจิตอนิจจัง
             ในทุกครั้งพบเจอคล้ายเผลอไผล
             ต้องเจ็บนักรักชังทุกครั้งไป
             แถมปวดใจเกือบกล่าวเฝ้าระทม

*-*สวัสดีค่ะคุณ ป.ปลา  ผู้หญิงไร้เงาไม่เศร้าแล้วค่ะ  สำหรับเรื่องนี้  เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องราวความรักในครั้งเก่าก่อนนานมาแล้วค่ะ  ขอบคุณสำหรับความห่วงใย  ตอนนี้ผู้หญิงไร้เงาสุขสบายดีทั้งกายและใจค่ะ*-*

ถึง       คุณแก้วรัดเกล้า

            ดีใจรู้ไหมค่ะ
           ทุกขณะที่รับรู้
           ว่ามีเพื่อนพ้องอยู่
            คอยแลดูห่วงใยกัน

*-*ขอบคุณสำหรับการติดตามอ่านผลงานผู้หญิงไร้เงาค่ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้ด้วยนะค่ะ*-* 

ถึง          คุณเรน

               คิดถึงเจ้าทุกวัน
               รู้ไหมนั่นรู้บ้างไหม
               ว่าพี่แสนห่วงใย
                ส่งดวงใจคอยอาทร

*-*คิดถึงเรนจัง  จังเลย  พี่หญิงฯ  ไม่เจอน้องเรนจังนานแล้ว  เป็นไงบ้างจ๊ะ  สบายดีไหม*-*

ถึง      คุณครูพิม

           ตัดใจไม่ค่อยขาด
           ด้วยโดยบาดใจขาดแล้ว
           เหลือไว้ให้เหลือแวว
           แค่คลาดแคล้วรักที่มี

*-*คุณคงพูดถูกค่ะ   ไม่เจ็บก็ไม่จบ  แถมไม่จบ  ก็พบแต่ความเจ็บค่ะ*-*

ถึง       คุณฤกษ์   ชัยพฤกษ์

            เห็นพาลท้อวาสนาเหมือนพาเศร้า
            แต่ยังเฝ้าสุขสันต์เฝ้าหรรษา
            ยิ้มระรื่นชื่นจิตอนิจจา
            นี่หละนาพอเจ้าชู้..รู้แก่ใจ   อิอิ

*-*หยอกเล่นเช่นกันค่ะ  อิอิ*-*  

ถึง        คุณเพรง.พเยีย

           ชอบเหมือนกันประโยคนี้
           เพราะมากมีในความหมาย
           แถมชอบเกินบรรยาย
           แถมเคยได้...แต่งกลอนนี้

*-*สำหรับยิ้มทั้งน้ำตา  ผู้หญิงไร้เงาเคยเขียน  ซึ่งนานมากแล้ว  โดยเนื้อหาที่เขียนเป็นเรื่องจริงในชีวิตอีกตั้งหากค่ะ  ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค่ะ*-*

ถึง       คุณผู้หญิงมือสอง

            ความสุขที่ได้ให้
            คือสุขใจที่สุขยิ่ง
            เป็นสุขในความจริง
            เหนือทุกสิ่งหญิงยืนยัน

*-*บางครั้งการเสียสิ่งหนึ่งไป  อาจได้สิ่งหนึ่งมาทดแทน  ฉะนั้นเลิกเสียใจแล้วค่ะ  กับความรักที่มาเพียงเพื่อผ่านเลย*-*

ถึง     คุณสายน้ำแห่งความคิดถึง

         ขอบคุณกำลังใจ
         ที่มอบให้แด่ตัวฉัน
         ขอบคุณด้วยแล้วกัน
         ที่เธอนั้นแวะทักทาย

*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้แก่กัน  (กลอนเศร้า   คนไม่แต่งกลอนเศร้าค่ะ อิอิ)*-*

ไวยากรณ์

29 พฤษภาคม 2550 00:19 น. - comment id 702827

ใช่กลัว..เธอเสียใจ

ตลอดเวลาที่ผ่านมาของความผูกพัน
เธอยังคงเห็นฉันเป็นเพียง...ของตายอยู่เสมอ
ไม่เคยมีเวลา  ไม่เคยจะมาให้เจอะเจอ
ไม่ว่าฉันจะน้ำตาเอ่อ  .. เพราะเรื่องใดนะเออ ..เธอคงไม่สนใจ

แต่กับใครอีกคนที่เหมือนเพื่อนสนิท
ที่ยังคงแนบชิด ติดตาม  ..ไถ่ถามไม่ว่าเป็นเรื่องไหน ไหน
แถมยังคอยทุกข์ร้อน  เฝ้าถาม..แสดงความห่วงใย
จนฉันเริ่มไม่แน่ใจ .. ว่าคนที่ฉันรักเป็นใคร .. เขาหรือเธอ

ไม่รู้จะบอกกับเธอได้ยังไง..
จะทำตัวผิดมากไหม ..หากเป็นไปได้ อยากเจอะเจอเธอเสมอ
และยังอยากมีเขาเคียงข้าง.. เป็นเหมือนฝันละเมอ
จะโลภมากไปไหมเอออ... ถ้าอยากเก็บไว้ทั้งสองคน

ผู้หญิงไร้เงา

3 มิถุนายน 2550 20:50 น. - comment id 704974

ถึง        คุณไวยากรณ์

            ตลอดเวลาที่ผ่านมาของความรู้สึก
            ฉันยังห่วง...ฉันยังนึก...และระลึกถึงเธออยู่เสมอ
             แต่ไม่ค่อยจะว่างมาหา...หรือว่ามาดูแลเธอ
              จึงเหมือนคนที่ไม่เคยเสนอ...ความห่วงหาอาทร

              ผิดกับเขา...คนที่ตามเป็นเงาเธอไม่ห่าง
              ในทุกระยะทางเขาไม่เคยถ่ายถอน
               อยู่เคียงชิดใกล้...ห่วงใย...และอาวรณ์
               ดูแลไม่จากจร...และแน่นอนเขารักเธอ

                ฉะนั้น...อย่าเก็บฉันไว้ต่อไปจากนี้
                ยอมรับความจริงเสียดี...ดีกว่าจะอยู่อย่างนี้ต่อไปเสมอ
                เลือกเขาเถอะนะ...เลิกสละฉันเถิดเธอ
               แล้วหันกลับมาเป็นเพื่อนเกลอ...กันและกัน

*-*สวัสดีค่ะคุณไวยากรณ์  ตูนขอโทษนะค่ะที่มาตอบช้า   แบบว่าเพิ่งเคลียเรื่องลาออกเสร็จสิ้นเสียที  ตอนนี้ตูนไม่ไปทำงานแล้วนะค่ะ  แบบหันมาทำงานบ้านแทนนะค่ะ  อิอิ*-*