ปราณรวี

8 พฤษภาคม 2550 10:10 น. - comment id 692385

แรกพบเจอเธอว่าฉันนั่นแหละใช่
รูปแบบในหัวใจเธอละเมอฝัน
เฝ้ามองหามานานผ่านเดือนวัน
เมื่อพบกันจึงฝากรักมากไมตรี

เธอว่าฉันนั้นพูดเพราะไพเราะหวาน
พอเนิ่นนานกลับไม่ใช่ไปเสียนี่
มีคนอื่นพูดหวานหว่านไมตรี
ฟังดูดีกว่าฉันทุกวันไป

บอกว่าฉันนั้นต้องเชื่อในทุกสิ่ง
เธออ้างอิงกล่าวมาอย่าสงสัย
แม้บางครั้งสังเกตมีเลศนัย
ไม่เชื่อใจก็ต้องเก็บเหน็บความจำ

เธอให้ฉันทำเพิกเฉยละเลยไว้
ใครกวนใจอย่าโต้ตอบชอบขันขำ
แม้บางคราใจฉันหม่นทนระกำ
ต้องซ่อนงำไว้หรือไรใครตอบที

ฉันต้องนิ่งเข้าไว้ทำไขสือ
เธอไม่ซื่อปันใจให้หมองศรี
แค่คำอ้างพูดไปในวจี
เพราะอยากมีเพื่อนไว้ได้พูดจา

นั่นหรือเพื่อนเตือนใจดูใกล้ชิด
แนบสนิทผูกพันเกินหรรษา
ทำแอบซ่อนร้อนรนปนระอา
เมื่อฉันมารู้เห็นไม่เป็นใจ

ฉันเลยหมดอดทนจนเกินกลั้น
ระบายมันออกมาหาหวั่นไหว
เธอโอนเอนเบนข้างอย่างฉับไว
ฉันนี่ไงจิตตกหกคะเมน

คิดอะไรไม่เข้าท่า..ทำหน้าซื่อ
 คนร่ำลือว่าฉันป่วนกวนเห็นเห็น
ทั้งสองคนต่างแก้ตัวกลัวลำเค็ญ
อ้างว่าเป็นแค่เพื่อนกัน..นั่นยังไง

ผลสุดท้ายใครก็เห็นดั่งเช่นฉัน
ไม่นานวันออกมารับกลับขานไข
รักกันมากยากจะกลับดับความนัย
นี่หรือใจของคนยากค้นดู

ต้องยอมรับกับความจริงยิ่งกว่าใช่
ฉันหรือใครกันหนาน่าอดสู
ปากปราศรัยแต่ใจเชือดเลือดพรั่งพรู
ไม่ขออยู่เป็นแบบอย่างต่างใจเธอ

ฉันเปรียบแค่คนคล้ายในความคิด
ที่เธอชิดติดตามยามพลั้งเผลอ
แล้วมองหาใครใหม่ไว้ปรนเปรอ
เพราะกว่าเจอ..ฉันมิใช่..ดั่งใจปอง


รูป: http://files.myopera.com/
Alicelotus/blog/2430720.jpg 

รัสสะตะ

8 พฤษภาคม 2550 11:20 น. - comment id 692391

อันคำชายลวงล่อให้ช้ำเจ็บ
อย่าไปเก็บเอาไว้ให้รมณ์เสีย
พิษคำลวงล่อใจให้งัวเงีย
ลืมมันเสีย..ไม่ต้องแคร์..ไม่จำเป็น

ภัคสิตาพิชญ์

8 พฤษภาคม 2550 11:40 น. - comment id 692394

 รักที่จรจากไปไม่ย้อนคืน

เสียงสะอื้นกลืนกล้ำจำเก็บไว้

หยาดน้ำตาเปียกหมอนสะท้อนใจ

เค้ามีคู่เคียงใหม่ไม่เหลียวมา

ใจดวงร้าวยังเฝ้ารอเพื่อต่อหวัง

เค้าชิงชังร้างไกลให้ปวดปร่า

อดีตรักสลักลงกลางอุรา

คงไม่หวนคืนมาให้ชื่นเชย....

สิตา มาร่วมเป็นกำลังใจให้ก้าวเดินไปแม้ดวงใจจะระทม ค่ะ.....

บทกลอนไพเราะจังค่ะ พี่ป.ปราณรวี.....

ดูแลรักษาสุขภาพมากๆๆด้วยนะคะ ^-^ 

**ฝนเองจ้า**

8 พฤษภาคม 2550 12:08 น. - comment id 692400

เฮฮฮฮฮ.......วันนี้โชคดี ติดอันดับท๊อปเทนแล้วคิกๆๆๆๆ 
สวัสดีค่ะปรารวีแวะมาทักทายและอ่านกลอนยามเช้าก่อนไปทำงานค่ะ

nidhi

8 พฤษภาคม 2550 12:10 น. - comment id 692401

รักที่จรจากไปไม่ย้อนกลับ
จะไปกลับหันหาเข้าปราศรัย
ทำด้วยดีต่อไปกันทำไม
หาเอาใหม่ที่ดีดียังมีเยอะ

ไรไก่

8 พฤษภาคม 2550 12:33 น. - comment id 692409

เศร้าอีกแล้ว
ฝนตกพรำ
น้ำตาหยดไหลริน
คิดถึง....คนที่ไกลห่าง

ครูพิม

8 พฤษภาคม 2550 13:45 น. - comment id 692444

รักที่จรจากไกลไม่หวนกลับ
รักลาลับจากไปมองไม่เห็น
น้ำตารินรดเราเศร้าเช้าเย็น
เขาไม่เห็นเขาไม่รู้....อดสูใจ

จำใจเจ็บอาวรณ์จึงอ่อนจิต
เจ้ามิ่งมิตรลืมเสียทีจะได้ไหม
หยุดคร่ำครวญโหยหาหยุดอาลัย
คนอยู่ไกลเป็นห่วง..เจ้าดวงใจ

สวัสดีค่ะน้อง ป.ที่รัก
สบายดีนะ..อย่าคิดมาก
อะไรที่เปลี่ยนไปแล้วยากนักจักได้คืน
ใจเราเองก็ไม่แตกต่างค่ะ
ถ้าความมั่นคง..
ไม่คงมั่น
ใยต้องหวั่นไหวและอาวรณ์เล่า.
คิดถึงและห่วงใยน้องเสมอนะคะ

สิริน

8 พฤษภาคม 2550 13:56 น. - comment id 692452

รักที่จร จากไป ไม่อาจย้อน
ไม่อาจจร กลับหวน คืนมาได้
เมื่อไปแล้ว ไปลับ ให้ไกลไกล
จะหาใหม่ ให้ดี กว่านี้เอย

ตะวันจะลับขอบฟ้า

8 พฤษภาคม 2550 14:00 น. - comment id 692457

รักไม่ดีๆทิ้งไปเสียสิ้นเรื่องเนอะ

ไปตายเอาดาบหน้า คริคริ

เพียงแพรว

8 พฤษภาคม 2550 14:51 น. - comment id 692513

ช่วงนี้แพรวก็น้ำเน่าค่ะเน่าสนิทเลย คิคิ

คิดถึงจังเยย กลับบ้านแล้วก้เหงา อยากให้เปิดเทอมเร้วๆจัง

แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เฌอมาลย์

8 พฤษภาคม 2550 18:07 น. - comment id 692631

ชอบอ่ะ ชอบแนวดราม่า คริ คริ

ฟ้าลั่นครับผม

8 พฤษภาคม 2550 19:11 น. - comment id 692648

อืมมม ยิ้มครับยิ้ม...รักเก่าทิ้งไปครับ ยิ้มรับความรักที่สดใสครั้งใหม่ครับผม ....

ฤทธิ์ ศรีดวง

8 พฤษภาคม 2550 21:18 น. - comment id 692677

ขอแนวให้กำลังใจชุดใหญ่สักชุดได้ไหมครับ เดือนกว่าๆมานี่ ใช้สมองด้านจินตนาการมากไปหน่อย ด้านเหตุผลเริ่มฝ่อ สงสัยผมต้องเลิกเล่นแล้วมั้งครับ

แก้วประเสริฐ

8 พฤษภาคม 2550 21:24 น. - comment id 692682

        เขียนได้งดงามครับ ใครเขาคิดอย่างไรช่าง
เขา แต่เราสบายใจถือว่าใช้ได้ครับ อิอิ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

8 พฤษภาคม 2550 21:29 น. - comment id 692685

          อ้อลืมบอกภาพหญิงสาวซึ้งครับขอเก็บไว้
นะครับ กลอนงามจังครับ

              แก้วประเสริฐ.

ปราณรวี

8 พฤษภาคม 2550 21:43 น. - comment id 692691

อันคำคนวนเวียนหมุนเปลี่ยนไป
ไม่ทันไรก็แปรผันทุกวันหนอ
ตลกเล่นเป็นไปด้วยใจคอ
ไม่รู้พอเพียงนับกับสัญญา

สวัสดีค่ะคุณรัสสะตะ..จริงๆ ด้วยเนาะ
ไม่ต้องแคร์ ขว้างทิ้งไป...งิงิ..ขอบคุณ
มากค่ะที่แวะมาทักทายกัน

ปราณรวี

8 พฤษภาคม 2550 22:16 น. - comment id 692700

จากไปแล้วไปลับไม่กลับมา
เสียน้ำตาโศกศัลย์ทุกวันหนอ
โอ้กระไรใจคนทุกข์ทนรอ
ไม่ร้องขอรักคืน..เพราะขื่นใจ

ดีจ้าสิตา..ก็กำลังจะแห้ง จะหายแล้วล่ะจ้ะ
กลายเป็นว่าตอนนี้มี"คน"มาก่อกวนลม
ให้เริ่มกรุ่นๆ อีกล่ะ..อิอิ..ว่าจะเลิกแล้วเชียว
เลยยังหยุดไม่ได้..งิงิ

ปราณรวี

8 พฤษภาคม 2550 22:16 น. - comment id 692701

ดีจ้าฝน..ดีใจด้วยนะจ๊ะที่มาทันเวลาติดหนึ่งในสิบ
ทำงานมีความสุขทั้งวันนะคะ

ปราณรวี

8 พฤษภาคม 2550 22:23 น. - comment id 692703

รักที่จรรอนร้างไปห่างแล้ว
หมดวี่แววหวนกลับมาจับต้อง
หยุดทุกอย่างเอาไว้ใจประคอง
เพียงจ้องมองทางข้างหน้า..อย่าหันคืน

ขอบคุณมากค่ะคุณลุงนิธิ..ป.ว่าจะหยุดแล้วเชียวค่ะ
หุหุ

ปราณรวี

8 พฤษภาคม 2550 22:24 น. - comment id 692704

ทุเลาลงเยอะแล้วค่ะพี่ไรไก่..ยกเว้นมีคนมากวนใจ
นี่ซิคะ จากเศร้าเลยกลายเป็นเดือดขึ้นมาอีก..เดี๋ยว
สวยๆๆๆ..งิงิ

ปราณรวี

8 พฤษภาคม 2550 22:39 น. - comment id 692716

กลอนเก่าน่ะค่ะพี่ครูพิม ตอนแรก ป.ว่าจะเอากลอน
ใหม่ๆ ที่ ป.แต่งมาลงสักระยะ แล้วเอากลอนที่ค้างอยู่
มาสลับลงภายหลัง..แต่แหมมันน่า...จริงๆ ค่ะ เลย
เอามาลงเล่นซะตอนนี้เลยให้สะใจไป จะได้หมดๆ ไป
ซะทีจริงๆ น่ะค่ะ รร. เปิดแล้วใช่ไหมคะ พี่ครูพิมคงยุ่ง
แล้วล่ะค่ะต้นๆ เทอม สู้สู้ นะคะ

ปราณรวี

8 พฤษภาคม 2550 22:40 น. - comment id 692718

หยุดเรื่องรักหนักอุราให้ล้าจิต
ไม่ต้องคิดถึงอีกหลีกหนีหาย
ลบอดีตติดตาเพราะล้ากาย
หมดแรงใจเสาะหามาต่อเติม

แงแง..หยุดแล้วค่ะคุณสิริน ไม่ต้องมีน่าจะอยู่ดี
มีความสุขมากกว่าเนาะๆๆ..

ปราณรวี

8 พฤษภาคม 2550 22:46 น. - comment id 692726

อิอิ..ตะวันฯ ถึงไปตายเลยเหรอ..ยังค่ะยัง ป.ยังต้องอยู่
อีกนาน..อิอิ..แต่ขว้างทิ้งน่ะขว้างแน่ค่ะ..อันนี้เป็นกลอน
เก่าแล้วค่ะ พยายามเอามาลงให้หมด

ปราณรวี

8 พฤษภาคม 2550 22:47 น. - comment id 692728

โอ่ๆๆๆเพียงแพรว...อย่าร้องๆๆ น้ำยิ่งกำลังไหลบ่า
อิอิ...ไม่เป็นไรเนาะ..เศร้าก็ระบายมันออกไปใน
หนทางที่เราทำได้ อย่าเก็บไว้ให้หนักอก จะยิ่งเป็น
การทับถมใจให้ล้ามากขึ้น..เปิดเทอมอาจรู้สึกดีขึ้น
เพราะมีอะไรทำ มีเพื่อนมากมายห้อมล้อม คงช่วย
ให้หายเหงาได้มากเนาะ สู สู้ จ้าา

ปราณรวี

8 พฤษภาคม 2550 23:50 น. - comment id 692748

ขอบคุณค่ะเฌอมาลย์ (ที่ยังชอบแนวนี้..อิอิ)
ป.กลัวผู้ชมเลี่ยนจะแย่แล้วค่ะ แต่เสียดายกลอน
น่ะค่ะ เลยเอามาลงแกล้งคนเล่น..งิงิ

ปราณรวี

8 พฤษภาคม 2550 23:52 น. - comment id 692750

จ้าฟ้าลั่น...ทิ้งน่ะทิ้งแน่แล้วค่ะ แต่ยิ้มนี่ซิ ยังยิ้มไม่ออก
เลยค่ะ (เพิ่งตื่น ยังมะด้ายแปรงฟัน)..งิงิงิ..

ปราณรวี

8 พฤษภาคม 2550 23:54 น. - comment id 692753

5555555 คุณฤทธิ์...แหมมมม เปรียบซะ
โอเคค่ะ ก็ป.เสียดาย เอาเป็นว่าอันต่อไปเป็น
กำลังใจต่อละกันนะคะ...55555555 ยังขำ
ไม่หาย ..โปรดคอยติดตามชมนะคะ..งิงิงิงิ

ปราณรวี

8 พฤษภาคม 2550 23:55 น. - comment id 692755

ด้วยความยินดีค่ะคุณลุงแก้วประเสริฐ ป.ใส่ลิ้งค์
ไว้ด้วยนะคะด้านล่าง ส่วนรูปดอกไม้ทั้งหมดนี่ 
ป.ถ่ายเองค่ะ ช่วงนี้รอบๆ บ้านดอกไม้กำลังบานค่ะ
อิอิ

ผู้หญิงไร้เงา

9 พฤษภาคม 2550 01:49 น. - comment id 692792

รักที่จรจากไปไม่ย้อนคืน
ให้ใจฝืนหม่นหมองเฝ้าร้องร่ำ
ว่าเธอนั้นจากลาพาระกำ
ทำฉันช้ำน้ำตาด้วยอาลัย

กลอนเศร้าจัง  แต่ก็เพราะนะค่ะ   ภาพก็สวย

ปราณรวี

9 พฤษภาคม 2550 02:54 น. - comment id 692799

ขอบคุณค่ะผู้หญิงไร้เงาที่ชอบกลอน..สะอื้นๆๆ
มันเน่ามากจนเพื่อนเบื่อกันแล้วน่ะค่ะ ทนๆๆๆ
อีกหน่อยนะคะ..

ritided

10 พฤษภาคม 2550 01:23 น. - comment id 693364

ยืนมองฟ้า..ขมขื่นคืนดาวเด่น
ดาวยังเป็น..ดวงเก่าไม่เศร้าหมอง
แต่ตัวเราชอกช้ำน้ำตานอง
เฝ้ายืนมองดาวอยู่ไร้คู่ใจ
เคยมีเธอมองดาวคราวก่อนเก่า
คืนนี้เศร้ากมลสุดหม่นไหม้
เธอทอดทิ้งฉันนี้หลีกลี้ไกล
จึงร่ำไห้กับดาวคราวร้าวราญ

ปราณรวี

14 พฤษภาคม 2550 00:08 น. - comment id 695172

เพราะฟ้าครึ้มเมฆบังแสงดาวเด่น
จึงหนาวเย็นเข็ญใจไม่สุขศรี
ทั้งแสงจันทร์อันอำไพก็ไม่มี
เศร้าฤดีใจมืดดับกับฟ้าเอย

สวัสดีค่ะคุณ ritided แอบมาเยี่ยมหลังบ้าน เลยมา
ตอบช้าเลยค่ะ..อิอิ

ป ปลา

16 พฤษภาคม 2550 03:55 น. - comment id 696368

ไม้เมือง

p

16 พฤษภาคม 2550 04:14 น. - comment id 696370

น้ำตาลเมา

18 ตุลาคม 2552 21:44 น. - comment id 1053010

อย่าเศร้านักเลยน้องเอ๋ย.....
โลกนี้ไม่ได้มีเขาคนเดียว  พี่เคยเจอแบบนี้
มาแล้ว ทุกวันนี้...พี่มีเพียงอะไรก็ได้  ที่ทำให้
พี่เมาได้ทุกวัน ...