เพราะชีวิตคือการเดินทาง.... การเหินห่างจึงเป็นเรื่องธรรมชาติ แม้บางครั้งต้องเจ็บใจแทบขาด แต่ก็ไม่อาจ.......ฝืนความจริง เช่นดังเธอ....กับฉัน แม้เราจะพยามทำทุกสิ่ง แต่ก็ไม่อาจฝืน-ความจริง ที่สายน้ำไม่เคยหยุดนิ่งสักเวลา วันนี้เราจำต้องเปลี่ยนความสัมพันธ์ จากคำว่าเราที่รักกันหนักหนา....... เหลือเพียงความทรงจำ....ที่จางลงตามกาลเวลา คนดี....โปรดรับรู้ว่าฉัน-ไม่เคยลืม....... ....อาจไม่ใช่คนแรกที่เธอรัก แต่ขอเป็นคนสุดท้ายที่เธอจะลืม.........
28 เมษายน 2550 11:59 น. - comment id 688663
ซึ้งจริงๆเลยค่ะแวะมาเยี่ยม คุณสายน้ำแห่งรัก
28 เมษายน 2550 12:01 น. - comment id 688664
ขอบคุณครับ ทำให้มีกำลังใจที่จะเขียนต่อไปขึ้นเยอะเลย
28 เมษายน 2550 12:15 น. - comment id 688665
ซึ้งจังเลยคะ เหมือนเคยออกหักมาเยอะเลยเน่อะ
28 เมษายน 2550 14:31 น. - comment id 688720
28 เมษายน 2550 15:03 น. - comment id 688752
โลกความจริงต่างจากฝันที่เคยคิด มั่นสถิตเสถียรอยู่ไม่รู้หาย โลกความฝันยากจะอยู่เคียงข้างกาย แต่สุดท้ายมลายสิ้นทั้งดินฟ้า
28 เมษายน 2550 15:23 น. - comment id 688768
..... ใครจะเป็นที่เท่าไหร่ไม่รู้ในใจคุณ แต่ขอเป็นกาแฟแล้วกันคะ .... เบอร์ดี้ หนึ่งในใจคุณ ...55555
28 เมษายน 2550 16:12 น. - comment id 688819
คนได๋น้ออออออ