เวณรักษาการณ์

ปาย เลนส์ตา

ยืนเข้าเวรสุดแสนจะปวดขา
                       เมื่อใดหนาเวลาจะก้าวผ่าน
                       มองดูแล้วมองดูอีกจนตาลาน
                       ชีวิตเวณรักษาการณ์แสนเศร้าใจ
                                        ยืนคนเดียวรอคอยเวลาหมด
                       ยืนแล้วอดหลับตาเป็นไม่ได้
                       ยืนทีไรปล่อยใจให้ลอยไป
                       แล้วเมื่อไรจะตามหาหัวใจเจอ
				
comments powered by Disqus
  • ปราณรวี

    24 เมษายน 2550 04:51 น. - comment id 686790

    Fritillaria_bucharica_IMGP2760x.jpg
    อย่าหลับเวร เอ๊ยยามล่ะ..อิอิ
    
    36.gif11.gif16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน