หน้าร้อนดินแล้งแห้งเหือด น้ำเลือดเดือดแดงแทบแห้งหาย น้ำฝนเหือดฟ้าป่าตาย ชีวิตวอดวายหายสิ้น น้ำบ่อเหือดแห้งทุกแห่งหน น้ำฝนขาดฟ้าประชาถวิล น้ำเหงื่ออาบร่างกลางดิน น้ำแรงไม่สิ้นดิ้นไป น้ำเงินหายากอยากได้ น้ำใจหาง่ายไม่อยากให้ น้ำแรงลำบากบุกบั่นไป น้ำเหงื่ออาบกายแทบตายแล้ว ขุดดินเผาหญ้าถางป่าสิ้น เพื่อทำกินกันมั่นแน่ว ? ท้องฟ้าเคยพร่างพราวแพรว ขุ่นมัวลงแล้วเหนือแนวไพร วิถีชุมชนคนป่า หาทำดังว่าไปได้ แท้จริงเป็นฝีมือใคร ทำร้ายพงไพรไม่กลัว คนเมืองผู้เรืองปัญญา ออกหน้าออกทุนไปทั่ว ให้เพาะปลูกไว้ส่งตัว ทั้งถั่วข้าวอ้อยสารพัน ถึงหน้าเก็บเกี่ยวไปขาย ได้เงินรีบจ่ายให้ฉัน ค่าปุ๋ยและดอกเบี้ยพลัน ยาฆ่าหญ้านั้นหมดพอดี เมื่อลุฤดูกาลใหม่ เอาไปใช้ก่อนได้พี่ สิ้นหน้าเก็บเกี่ยวอีกที ใช้หนี้ ใช้กรรม..ลำเค็ญ
นาวา วังสถาพร 8 เม.ย. 2550 09:00 น. - ID 100909 
1554
1
0
8 เมษายน 2550 10:24 น. - comment id 681525
แวะมาอ่านกลอนเพราะๆ ให้สบายใจ....สบายใจขึ้นละครับ
7 กันยายน 2551 13:09 น. - comment id 893431
บทที่สี่ วรรคที่สอง น่าจะแก้เป็น "บุกป่าเพื่อทำกินเผาแผ้ว"
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
