ณ ราตรีกาล... ค่ำคืนเหงาแต่หัวใจแสนอบอุ่น ด้วยแสงแห่งจันทร์ ... ที่ทอทาบขอบหน้าต่าง สัมผัสลงบนผิวกาย..... ประหนึ่ง...ความรักจากคนไกล ณ ราตรีกานต์... อีกไม่นานเราจะพบกัน ในวันที่หัวใจเราต่างเพรียกหา ซึ่งกัน...และกัน นะ....ราตรีกานต์ ...วาเลนไทน์-เจ้าชายแห่งราตรีกาล...
29 มีนาคม 2550 18:06 น. - comment id 678149
แวะมาทักทาย ยามเย็นครับผม
29 มีนาคม 2550 20:13 น. - comment id 678188
นะราตรีกานต์ ที่น่าจะร้าวรานการร้าวไหว แต่สิ่งที่อยู่และเป็นไป กลับทำให้อุ่นไอสุขใจจัง นะราตรีกานต์ เพราะมีเธอยาวนาน..ในใจมั้ง เลยทำให้วันนี้ในภวังค์ สุขใจจัง...ทั้งนี้ราตรีกาล ไม่ว่าค่ำคืนไหน ๆ หัวใจก็สุขใจเหลือเกินค่ะ
29 มีนาคม 2550 23:49 น. - comment id 678237
มาอยู่นี่กันหมดเลยเหรอพี่น้ำ พี่แพรวด้วย แล้วก็ หลิวอีกคน งงป่ะว่าใคร เอาเป็นว่ามะบอกดีกว่า อิอิ ^ ^
30 มีนาคม 2550 14:06 น. - comment id 678466
ณ...ราตรีกาล ฉันจับเจ่านั่งคิดถึงใครบางคน คนที่มีอิทธิพลต่อทุกการเคลื่อนไหวของความรู้สึก ทุกการเดินทางของเวลา และทุกน้ำตาที่ใหลริน ณ..ที่ตรงนี้ ณ..ราตรีกาล