หากชีวิตขีดเขียนให้เวียนว่าย ต้องขวนขวายสิ่งมากมายให้สับสน ต้องต่อสู้อยู่รอดอย่างดิ้นรน ท่ามหมู่คนดั่งวังวนของกลลวง ................. ก่อนจะผ่านเวลานาทีนี้ ไม่อยากมีอะไรให้คิดห่วง ไม่ต้องยึดสิ่งใดในทั้งปวง ปล่อยผ่านล่วงด้วยหน่ายหน่วงทุกสิ่งอัน ................. ทั้งความรักความแค้นที่แน่นจิต ทั้งความถูกและความผิดที่คิดฝัน ทั้งเรื่องดีเรื่องร้ายในรายวัน ช่างหัวมัน !...ก็แค่นั้นผ่านมา-ผ่านไป ................. ปิดประตูหัวใจที่ว่างเปล่า ปล่อยร้อยพันเรื่องราวให้เลื่อนไหล ตามเวลาที่ผ่าน...หยุดพันธนาการหัวใจ สุขแค่ไหน...บนทางไท...ไร้ทุกข์ทน ................. แม้เพียงหนึ่งนาทีที่ว้าวุ่น แต่มีทุนหัวใจ...ก็หลุดพ้น แม้เพียงหนึ่งนาทีที่ร้อนรน แต่หยุดหัวใจไม่ให้สนก็เบาบาง .................. บนเส้นทางนี้มีใครบ้างที่จริงใจ ค้นหาทำไม...ให้ใจเคว้งคว้าง บนเส้นทางที่คิดไว้ว่าเลือนลาง ยังมีตัวเองเป็นศูนย์กลางกำลังใจ ...................
เจน_จัดให้ 28 มี.ค. 2550 13:21 น. - ID 100466 
1036
11
0
28 มีนาคม 2550 13:30 น. - comment id 677524
คนรอบข้างมากมาย แต่ข้างกายของหัวใจไม่มีเลยสักคน อะไรประมาณนี้หรือเปล่าคะ
28 มีนาคม 2550 14:07 น. - comment id 677543
บนเส้นทางเส้นนี้มีชีวิต หลากลิขิตทางเดินเพลินหนักหนา มีทุกข์บ้างสุขบ้างบางเวลา มีน้าตา..มีหัวร่อ..พอพอกัน แบบนี้แหละคะ..ชีวิต
28 มีนาคม 2550 14:13 น. - comment id 677548
ผุ้คนมากมายผ่านมาในสายตา แต่ก้อรู้สึกเหมือนว่าไม่มีใคร เหม่อมองออกไปสุดสายตาแสนไกล หรือมองใกล้ใกล้เหลี่ยวหาใครไม่พบในสายตา
28 มีนาคม 2550 14:42 น. - comment id 677556
คิดแล้วกลุ้ม มีมากมาย แต่ทำไมต้องไร้ตัวตน คิดจนสับสน หาตัวตนไม่เจอ
28 มีนาคม 2550 15:55 น. - comment id 677579
แม้มีใครรายล้อมอยู่รอบข้าง แต่ใจว้างร้างคนเป็นคู่หู ถึงมีคนรายล้อมเป็นพันตู ก็เหมือนอยู่บนโลกเพียงลำพัง
28 มีนาคม 2550 15:58 น. - comment id 677584
มีที่ว่างตรงไหนบ้างครับ ขอพักหน่อยสิ อยู่ห้องร้อนมากกกกก ทำไงดี อยากเย้น ๆ ๆๆ แวะมาชมชีวิตคัรบ
28 มีนาคม 2550 16:08 น. - comment id 677605
ความจริงใจเนี่ยหายากนะครับ น้องเจนฯ ยิ่งยุคนี้ลำบากจริงๆเลย
28 มีนาคม 2550 16:43 น. - comment id 677623
ก๊อก ๆๆๆ เปิดประตู เปิดออกดู อ๋อเป็นเธอ อยู่ข้างใน ใจเสมอ เพราะรักเธอ จึงเปิดออกมา
28 มีนาคม 2550 16:48 น. - comment id 677629
มากมานไร้ตัวตน แสดงว่าคนที่ใช่ไม่มี ที่มีน่ะไม่ช่าย
28 มีนาคม 2550 16:52 น. - comment id 677630
คล้ายๆจะมีนะคะแต่จริงๆไม่มี แค่คิดก็สุขใจนะคะน้องสาว คิดว่ามี
28 มีนาคม 2550 16:55 น. - comment id 677631
ความสับสนวุ่นวายเกิดจากใจครับที่พอก สะสมไปด้วยกิเลสน้อยใหญ่ หากมีมากกรรมเก่าดี ก็จะเหลิงซึ่งมีกันทุกๆคนแหละครับน้อยบ้างมากบ้าง
แก้วประเสริฐ.
28 มีนาคม 2550 17:00 น. - comment id 677634
ดีจ้าทะเลใจ...มาคนแรกเลยน๊ะ หุหุ จะว่างั้นมันก้อไม่ผิดหรอกน๊ะ.................................
ดีจ้าคุณครูพิม..... ผ่านมา 25 ฝนแล้วว่าไปยังมะค่อยเข้าใจชีวิตเลยอ่ะจ้า.... มันหลากหลายเรื่องราวจริงๆ ทั้งเรื่องจริงเรื่องหลอก....บางทีก้อแยกแยะไม่ได้เลย....
.............................
28 มีนาคม 2550 17:48 น. - comment id 677651
ตัวเราคือศูนย์กลางทุกสิ่งค่ะ จะสุขหรือทุกข์ก็อยู่ที่เรา ยิ้มนะคะ
28 มีนาคม 2550 19:00 น. - comment id 677708
คนที่จริงใจช่างหายากจริงๆค่ะ..
28 มีนาคม 2550 19:36 น. - comment id 677724
ดีจ้าพี่ไรไก่..... ยามเหนื่อยล้ามีไหมหนาใครสักคน เข้าใจในห้วงหนของปัญหา ยามเหนื่อยใจมีใครไหมในสายตา ใครจะพาให้ใจสุขไร้ทุกข์ทน ........................ มันก้อยากที่จะหาคนที่จะร่วมทุกข์ร่วมสุขน๊ะ ในความเป็นจริงทุกคนก้อสนใจแต่เรื่องของตัวเองกันทั้งนั้นนนน..................................
ดีจ้าพี่แม่มด........ ไม่อยากคิดอยากจำย้ำทุกสิ่ง โลกความจริงโหดร้ายเป็นหนักหนา หากเลือกได้ขออยู่ในฝันสักครั้งครา พอให้หัวใจเหว่ว้าได้มีเวลาชื่นบาน ...................................
ดีจ้าพี่สาวศรรกรา ผู้คนมากมายที่รายรอบ ล้วนหวังกอบโกยกันไม่ไว้หน้า ไม่รู้จะอยากมีอะไรกันกะนักกะหนา ตายไปก็ไม่อาจนำพาติดกายาได้สักอัน ...................................
...................................
...................................
28 มีนาคม 2550 22:11 น. - comment id 677751
... เข้มแข็งไว้น้อง ใครไม่รัก รักตัวเองก็ได้ เนอะ
29 มีนาคม 2550 03:52 น. - comment id 677804
ปิดประตู หัวใจ ใส่กลอนแน่น ไม่มีแฟน หรือใคร เข้าไปถึง หยุดเพ้อพร่ำ คร่ำครวญ หวนคำนึง เพื่อหยุดตรึง หัวใจ ให้หนักพอ หวัดดีจ้าคุณเพื่อน...อย่าคิดมากน๊า เป็นห่วงจ้า
29 มีนาคม 2550 08:23 น. - comment id 677827
ดีจ้าพี่เก็นตะคุง....ไม่ต้องมาปลอบเลยน๊ะ....ตบหัวแล้วลูบหลังนี่นา งอน งอน
แหมก็ไม่ได้เป็นไรมากหรอกจ้า มดมันกัดอ่ะ...
ขอบคุณสำหรับความห่วงใยน๊ะ....เจนไม่ได้เป็นไรมากหรอกจ้า อารมณ์มันพาไปก้อเท่านั้นนนนน ..... สงสัยอากาศมันร้อนอ่ะ
29 มีนาคม 2550 10:21 น. - comment id 677881
บางครั้งสิ่งที่เห็นไร้ตัวตนจริง ๆ ค่ะ มีมากมายข้างกาย แต่ใจกลับไร้สุข นี่มั้งค่ะชีวิตมนุษย์เรา.....
29 มีนาคม 2550 12:26 น. - comment id 677942
อ่านแล้วเครียดฟ่ะ ไปกินส้มตำดีก่า แวะมาอ่าน ผ่านมาชมจ้า น้องเจน
29 มีนาคม 2550 13:05 น. - comment id 677972
^^ ได้ข้อคิดดีอะจ้า
29 มีนาคม 2550 13:37 น. - comment id 677980
ดีจ้าคุณ whitelily..... ยิ่งนานยิ่งผ่าน ยิ่งค้านความรู้สึก ไม่รู้ในส่วนลึก เขาคิดกับเรายังงัย.....สิ่งรอบกายที่รายรอบ อย่านำมาเป็นกรอบชีวิตไว้ อิสระความคิดยังมีมากมาย เรื่องของใครอย่าไปใส่ใจให้ร้อนรน........
29 มีนาคม 2550 13:40 น. - comment id 677982
ดีจ้าคุณชมพู..... แหมเข้าคอนเซป เซ็ง เครียด กินส้มตำซ้างั้นนนน.....อย่าเครียดนักเลยจ้า โลกสดใสได้ด้วยใจเรา.....ขำขำน่านะ.....
29 มีนาคม 2550 13:42 น. - comment id 677984
ดีจ้าคุณคำนำ....
24 ธันวาคม 2550 12:02 น. - comment id 803799
"ความเป็นเรา"เขายัดเยียด จนบังเบียดยากเจียดพ้น กำเนิดเกิด"ตัวตน" ให้ลอยล้นจนเหลิงไป ยึดเอาดั่งเขาว่า "โอ้ดอกฟ้าจากหล้าไหน" สำคัญ"ฉัน"ผิดไป เหมือนทำร้ายฉันทั้งเป็น ด้วยคำรำพันกล่าว ยากสืบสาวเรื่องราวเห็น มกเม็ด"เท็จ"ประเด็น เหมือนเงาเพ็ญในวารี หลงภาพเขาทาบใส่ หาจริงใจได้หรือนี่? ลับหลังหยั่งร้ายดี เขา"เยาะยี้"มีแต่เมิน ทบทวนหวนรำลึก อย่าตรองตรึกอย่างตื้นเขิน สิ่งสร้างบนทางเดิน อย่าเพลิดเพลินจนเกินไป สดับเพียงรับรู้ ปัญญาอยู่กู้กรองไว้ ผ่านมา-แค่ผ่านไป หลงกอบไว้ได้เพียงลม .........................................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
