ป่ารัก

นภานุภาพ

ลมฟ้าแว่วเสียงดังวังเววหวิว       ระยับพริ้วเปลวแดดต้องไอฝน
สรรพสัตว์ส่งเสียงสำเนียงปน      ให้ระทมไร้รักพักวิญญา
เหงาในใจเหงาใดจะเหงาเท่า     เหงาเร่งเร้าหารักมาสมาน
หวังมีที่พักใจทุกวันวาน              หวังคำหวานกล่อมใจหายระทม
กี่ฤดูผันเปลี่ยนชีพเวียนผ่าน      ยังคงว้างห่างรักเหงาทุกข์ถม
รอนางฟ้าบันดาลพ้นระทม          รอเทพส่งคู่แท้มาประทาน
ระเริงริ้วดอกหญ้าคาระยาบ         ในระนาบทิวเขาแนวไพรสณ
หมู่เมฆาระเริงเล่นไร้ระทม         นำไอฝนน่าภิรมย์อิจฉาจัง
อาทิตย์ส่องอัสดงพงวิเวก             นคเรศป่าใหญ่ทิวดงสน
หนึ่งมนุษย์เดินอยู่ใจระบม          ต้องฝืนข่มหารักที่พักใจ
เจ้าไก่ฟ้าหยอกล้อนกยูงแก้ว       เสียงเจื้อยแจ้วไพเราะเสนาะฝัน
แต่ใจข้าหารักทุกคืนวัน               คงดั่งฝันไม่มีวันมาเป็นจริง
กระรอกโดดแล่นลิ่วในดงใหญ่    เจ้าบ่างไพรลงร่อนสนั่นหู
นกเงือกใหญ่บินเข้าสู่ในรู           เข้าหาคู่นำเหยื่อมากินกัน
บทบรรเลงเพลงป่าน่าสนุก          ไร้ทุกข์สุขกันตามประสา
แต่ยังไม่มีเธอยอดชีวา                ชีวิตข้าหารักให้เปลี่ยวใจ