อัสดง ร่มรื่น ชื่นลมพลิ้ว สายลมปลิว ทิวข้าว ไหวเอนหนุน ทุ่งสีทอง ต้องแดด นพคุณ หอมละมุน อุ่นดิน กลิ่นท้องนา ตะวันลับ เลื่อนลง นกบินร้อง แสงสีทอง อาบท้องทุ่ง งามหนักหนา แดดสุดท้าย อุ่นร่ำ สนธยา สุดปลายนา ส่องต้อง ปลายริ้วรวง เป็นรวงทอง ที่รอเคียว จากเรียวนิ้ว แตะปลายริ้ว รวงทอง ที่ห่วงหวง เจ้าเหนื่อยยาก ลำบาก จนตั้งรวง คราวหน้าฝน เลยล่วง ด้วยแรงเรา จากนาร้าง กลายเป็นทุ่ง อันสวยสด หยาดเหงื่อรด เคียงคู่ น้ำใจสาว สู้แดดฝน รอจน ข้าวเหลืองพราว สุกสกาว ทุ่งข้าว เราสองคน แดดสุดท้าย ก่อนพักกาย ตอนพลบค่ำ ฟ้าสีดำ คลี่คลุม แผ่นดินฝน ขี่เกวียนกลับ บ้านทุ่ง ของคนจน ชื่นรอยยิ้ม หน้ามล บนฟอนฟาง..................
23 มีนาคม 2550 15:32 น. - comment id 675543
แดดสุดท้ายที่ปลายทุ่ง....... แต่งและปรุงคลุ้งเคล้าด้วยเราสอง มีเธอแนบแอบอิงพิงประคอง เรื่องขุ่นข้องหมองใจสลายพลัน ...................... อาบไออุ่นเคยคุ้นการุณแดด แสงสีแสดแผดมาพาสุขสันต์ เดินจับมือส่งสายตาว่ารักกัน มีเพียงเธอและฉันเท่านั้นก็สุขใจ ......................
23 มีนาคม 2550 15:33 น. - comment id 675545
วันนี้ฝนตกหนักค่ะ ไม่มีแดดให้เห็นเลย สาวทุ่งรวงทองคนนั้นคงสุขใจที่มีคนห่มห่วงหวงแบบนี้ ^_^
23 มีนาคม 2550 15:35 น. - comment id 675547
แดดสุดท้ายร่มรื่นเย็นชื่นสรวง ข้าวทอดรวงผ่านริ้วเพียงพลิ้วไหว สายลมโชยบอกย้ำถึงน้ำใจ ทอดยาวไกลมอบเจ้า...อย่าร้าวรอน
23 มีนาคม 2550 15:52 น. - comment id 675571
ธรรมชาติที่น่ามองและน่าชมจังเลยค่ะ..... เคยเห็นทุ่งนาตอนที่ออกรวงอยู่หนึ่งครั้งค่ะ ยอมรับว่ามันสวยงามในสายตาค่ะ เพราะไม่ เคยเห็นแบบใกล้มาก่อน มีเพื่อนบอกว่า ทุ่งข้าวจะมีกลิ่นคล้าย ๆ น้ำนมด้วยค่ะ...... (แต่ก็ไม่แน่ใจนะค่ะ)........
23 มีนาคม 2550 16:18 น. - comment id 675589
มาซึมซับความหวานตอนเย็นๆค่ะ..
23 มีนาคม 2550 18:14 น. - comment id 675641
เยี่ยมค่ะ แถวบ้านนางฟ้าไม่เห็นแดดสุดท้ายมาสามสี่วันแล้วค่ะในตอนเย็น เพราะว่าฝนมันตก........นอนหลับสบายๆๆๆๆๆ
23 มีนาคม 2550 20:07 น. - comment id 675694
ไกลออกไป ไกลออกไป ไกลออกไป ไกลจากเมืองวิไลและเลิศหรู ไกลจากความวุ่นวายที่ทนอยู่ ไกลจากการไม่รับรู้เรื่องชีวิต เป็นแหล่งพักหลักพึ่งซึ่งศักดิ์สิทธิ์ เป็นที่งามแสนงามในความคิด เป็นที่ชีวิตได้ผ่อนพัก ลมเย็นเย็น แดดอุ่น อุ่น กรุ่นดินหอม หัวใจได้ถูกถนอมพร้อมปกปัก หัวใจได้หวนคืนสู่ความรัก หัวใจได้ตระหนักต่อความจริง ว่าแผ่นดินผืนนี้นี่กว้างใหญ่ แผ่นดินคือผู้ให้ไปทุกสิ่ง แผ่นดินเกื้อการุณย์อุ่นอกอิง และแผ่นดินไม่เคยทิ้งมวลมนุษย์ ........................................................... ตะลึงโหยหวนหาเมื่อว้าเหว่ เมื่อเหนื่อยล้ารวนเรถึงที่สุด เร่รักษาหัวใจซึ่งโทรมทรุด หัวใจซึ่งถูกฉุดให้ทรุดโทรม ข้าวทุ่งเขียวแสนงามงามต้องแสง แดดโรยแรงโอนอ่อนผ่อนร้อนโหม ลมบางบางแผ่วผิวพลิ้วผ่านโลม คลื่นใบข้าวน้าวโน้มมโนใน แม่โพสพเอ่ยลาพระอาทิตย์ ผู้แผ่เผื้อเอื้ออุทิศทุกวันใหม่ ซึมแสงรับซับรังสีที่ส่องใบ หลอมธาตุน้ำรวมให้ไปแปรรวง
23 มีนาคม 2550 20:10 น. - comment id 675697
เหลืองอร่ามงามแท้แม่โพสพ ข้าวทุ่งพลบถึงเวลาจะลาล่วง ไปเพื่อปันเป็นโภชน์ประโยชน์ปวง สืบต่อช่วงต่อชั้นพันธุ์มนุษย์ ใกล้เข้าไป ใกล้เข้าไป ใกล้เข้าไป ใกล้หัวใจดวงหนึ่งซึ่งผ่องผุด ใกล้หัวใจดวงพิสุทธิ์มนุษยชน ยังพอมี....ความหลัง....พลังศรัทธา เปี่ยมด้วยความปรารถนาทุกท้องระบบ จากทุ่งข้าวถึงเมืองหลวงที่ดิ้นรน เมตตารักจักเติบต้นดั่งข้าวงาม แถมให้ค่ะ เปลี่ยจากกระหน่ำกลอนมากระหน่ำกระทู้บ้าง ยังดีอีกไหมค่ะ
23 มีนาคม 2550 20:17 น. - comment id 675705
น้ำท่วมนาชาวเราช่วยมาดำข้าว ปวดหัวเข่าไหล่เอวก้มเรื่อยเรื่อย มือจับข้าวกดจมลงจังหวะเนือย แต่หายเหนื่อยเห็นคนรักส่งยิ้มมา
23 มีนาคม 2550 22:09 น. - comment id 675773
ถ้าได้ผ้าห่มชั้นดีขนาดนี้ อากาศข้างนอกหนาวแค่ไหน คงไม่รู้สึกล่ะเนอะ ....