ยามยากไร้ฝืดเคืองเปิดเรื่องเคราะห์ ชวนทะเลาะทุกวันเช้ายันสาย ลูกร้องจ้าสนับสนุนความวุ่นวาย ต่างท้าทายกระทั่งระฆังเพล พอหมดยกคู่ปรับพิงกับแคร่ เกลือย่ำแย่เม็ดแตกแลกพิมเสน นัดดุเดือดมันส์หยดฉีกกฎเกณฑ์ ไม่มีใครยอมเป็นกรรมการ "ขอกูกลม" ยื่นสิทธิ์ "อย่าอิดออด" "กินตลอด ทำไม กูไม่หาร" "กูเหนื่อยมาทั้งวัน" ลั่นเดือดดาล "คิดเจือจานบ้างไหม ให้ครอบครัว" "มึงอย่ามาอวดดี" เขาชี้หน้า "เอาเงินมา" "อย่าเร้น" กูเป็นผัว "ส่วนของมึง" อีกเปรี้ยง "พอเลี้ยงตัว" "มึงอย่ามัวชักช้า ปัญหาเยอะ" ผั๊วะ ตุ๊บ โครม ตามมาอีกระลอก ระดมศอก เข่าเตะ แผลเหวะเหวอะ ผัวถูกยำพังพาบสภาพเลอะ เลือดยังเปรอะปังตอค่าตอแย หน่วยอาสาเปิดหวอถึงหอห้อง หนึ่งก็ร้องหนึ่งก็ร่ำหนึ่งก็แถ "ส่งโรงหมอตามบัตรทองสิทธิ์ของแก" เสียงอุแว้บอกใบ้..ใครชนะ!! ..
กุ้งหนามแดง 20 มี.ค. 2550 13:10 น. - ID 100100 
1633
7
0
20 มีนาคม 2550 13:26 น. - comment id 673577
โหดจังครับ
20 มีนาคม 2550 13:34 น. - comment id 673585
เด็กหญิงคนหนึ่งถูกแม่พามาส่งที่มูลนิธิสงเคราะห์เด็ก เธอเล่าให้ฟังว่า "แม่หนูถูกพ่อตีทุกวันเลย หนูกลัวจัง" ตอนแม่เธอมาส่ง แม่เธอก็ร้องไห้ น่าสงสารนะคะ
20 มีนาคม 2550 13:36 น. - comment id 673588
ยามรักกันหวานชื่นระรื่นเหลือ พอยามเบื่อก็มองเห็นเป็นของเสีย หัวอกหญิงยากแท้แค่เป็นเมีย ใจละเหี่ย..อ่อนล่า....ระอาเกิน.. ยามรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน พอเบื่อพาลน้ำตาลก้พาลขม.. นะคะ.
20 มีนาคม 2550 14:01 น. - comment id 673607
สงสารเด็กมากกว่านะค่ะ เจอกับภาพที่ไม่ดีเลย
20 มีนาคม 2550 14:39 น. - comment id 673622
เวรกรรมจริงๆเลยนะครับ พ่อแม่สร้างปัญหาให้กับลูกแท้(สร้างปมด้อยให้กับลูก)
20 มีนาคม 2550 14:45 น. - comment id 673624
เห็นมีแต่คนแพ้น่ะป้า แต่เชื่อไหมป้า ทะเลาะกันแบบนี้ ลูกหัวปีท้ายปี(ถ้าไม่ตายจากกันไปซะก่อน
20 มีนาคม 2550 15:15 น. - comment id 673639
กรรมเวรมีจริงหรือไม่ใคร่อยากรู้ ที่อยู่อยู่ชักตาตั้งคะมำหงาย หัวเราะอยู่ดีดีก็ถึงตาย กำลังสบายก็มีเคราะห์ส่งถึงเรือน
20 มีนาคม 2550 15:22 น. - comment id 673647
จุดจบของสองผัวเมียคือโรงบาลกะโรงพักใช่ปล่าวเอ่ย
20 มีนาคม 2550 15:34 น. - comment id 673653
ไม่อยากเจอ...ค่ะ ถ้าเป็นไปได้ ขออย่าให้เกิดขึ้นกับจิ๊บ
20 มีนาคม 2550 15:38 น. - comment id 673657
เวรกรรม น่าสงสารเด็ก
20 มีนาคม 2550 16:02 น. - comment id 673679
นี่แหละ..ประเทศไทย ไร้เดียงสา มารับเวร
20 มีนาคม 2550 18:11 น. - comment id 673726
สัมผัสระหว่างบท เอน อัว เออะ แอ หาคำสัมผัสยากยิ่งนัก แค่ใช้เป็นสัมผัสในก็ต้องหาคำแทบตาย นี่คุณกุ้งหนามแดงใช้เป็นสัมผัสนอกระหว่างบท ด้วย แสดงถึงฝือมืออันชำนาญ และสื่อถึงความมุ่งมั่นในการแต่ง น้อมคารวะ
20 มีนาคม 2550 21:55 น. - comment id 673776
เวรกรรม..จริงๆค่ะสงสารเด็กตาดำๆนะคะ..
21 มีนาคม 2550 01:42 น. - comment id 673814
สองคนตีกัน ตีเสร็จแล้วก็แยกย้ายกันไป แต่ทิ้งความเจ็บปวดไว้ให้คนที่สามนี่ซิ แย่นินิ.....
21 มีนาคม 2550 04:56 น. - comment id 673835
๏ เห็นแก่แม่สั่งไว้ในวันก่อน จึงจำอ่อนข้อให้หลากหลายสิ่ง ทั้งการบ้านห้องหับที่พักพิง มิเฉยนิ่งปล่อยสกปรกรกรุงรัง พอได้คืบสืบสาวจะเอาวา มิไว้หน้าเกรี้ยวกราดตวาดสั่ง อยากสวนกลับจับตบ(จูบ)ดูสักครั้ง จำยับยั้งเพราะคำแม่ย้ำมา แต่วันนี้สุดทนบนทางทาส ขอประกาศปลดแอกแยกขี้ข้า ตะโกนก้องร้องป่าวชาวพารา กาลามังซักผ้า...ใครเอาไป(โว๊ย)...๚ะ๛ ...แล้วแบบนี้จบสวยมะ..ป้ากุ้งฯ...
21 มีนาคม 2550 05:58 น. - comment id 673842
เมื่อวานอ่านหนังสือพิมพ์ ก็เห็นอีกหนึ่งจุดจบค่ะ ลูกเมา..ขาดสติ จนแทงพ่อแท้ตัวเองตาย น่าเศร้าจริงๆ
21 มีนาคม 2550 07:30 น. - comment id 673859
กรุณาเห็นแก่เด็กตำดำๆด้วยเถิด สาธุชีวิตรันทดเลยนะนี่
21 มีนาคม 2550 08:06 น. - comment id 673877
จุดเริ่มต้นของความรุนแรงมาจากไหน...เราคงปฏิเสธไม่ได้ว่า เริ่มที่จุดแรก บ้าน, ครอบครัว เป็นพื้นฐาน.... ถ้าครอบครัวดี มีส่วนมากให้สังคมดี... ถ้าครอบครัวแตกแยก เด็กจะหาความอบอุ่นและความรักจากที่ไหน.... ความก้าวร้าว..บางทีถูกเพาะบ่มในเด็กโดยไม่รู้ตัว...เพราะฉะนั้น ทุกการกระทำของพ่อแม่ถูกบันทึกไว้ในใจลูก..เสมอ เรามาช่วยกันทำสังคมให้ดีขึ้นโดยเริ่มจากบ้านของเรา ดีกว่าไหม...ค่ะ ตอบความคิดเห็น... ลุงก่องกิก เคยเห็นน่ะ ตอนนั้นมีคนงานมาก่อสร้างบ้านข้างๆ เขามาสร้างเพิงกันอยู่ใกล้ๆ บ้านเราเลยเห็นบางพฤติกรรม เลยนำมาเล่าสูกันฟัง ................................................................ เจ้ากานต์ ใช่ เด็กจะคิดยังไง คนหนึ่งก็แม่ คนหนึ่งก็พ่อ สร้างความสับสนให้เด็กตั้งแต่เล็กๆ กันทำไม... ................................................................. คุณครูพิม ก็นั่นน่ะสิ ค่ะครู..ยิ่งมีลูกกลับไม่คิดว่าโซ่ทองคล้องใจ กลายเป็นตรวนไปได้..คนเรา ................................................................... คุณ ต. ภาพนี้จะติดตาจนโตเลยน่ะ .................................................................. นายเบรฟ บาปบริสุทธิ์ ... .................................................................. ลุงเร บางคนใช่ บางคนไม่ใช่ แล้วแต่พื้นฐาน.. .................................................................. คุณบุญนำ เคราะห์หาม ยามร้าย...เกิดได้ แต่อาจเลี่ยงได้... ................................................................... คุณศรรกรา เป็นเช่นนั้นค่ะ ................................................................... คุณจิ๊บ..ไอติมต้มยำ ขออย่าให้เกิดกับใครเลย สาธุ ................................................................... คุณเพียงแพรว สงสารเด็ก และผู้ใหญ่ ที่เคยเป็นเด็กมาก่อนแต่กลับไม่เข้าใจเด็ก.. ................................................................... ทิดธร พ่อ แม่ ลูก เขาว่าผูกกรรมกันมาแต่ชาติก่อนน่ะ .................................................................. คุณหอมดอกลำดวน กุ้งก็ค่อยๆ ก้าวน่ะ...โซซัดโซเซบ้างก็มี.. .................................................................. คุณกุหลาบขาว เวทนาเลยล่ะ .................................................................. คุณปราณรวี ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ รับไปเต็มๆ .. .................................................................. นกเดี่ยว สวยสิ ว่าแต่แฟ๊บใกล้หมดแล้ว ..ทำไง.. รู้หน้าที่ไหม..อิอิ .................................................................. คุณเพรง.เพยีย จุดจบที่เศร้า หลายกรณีเหลือเกินค่ะ ................................................................. น้องเฌอ.. ใช่เลย ต้องคิดถึงเขาเป็นอันดับแรก ก่อนแยกกัน.. .................................................................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
