ผู้หญิงสีม่วง
กาลล่วงเลยเคยตัดสลัดรัก
คนอกหักเพราะเราเขาชอกช้ำ
เฝ้าเททุ่มสุมรักปักใจทำ
เรากลับย่ำเหยียบใส่ไม่ไยดี
เขามีใจให้จริงกลับทิ้งขว้าง
ทำเป็นหมางห่างเหินเมินหน้าหนี
รักที่ย้ำพร่ำเพรื่อเบื่อเต็มที
ไม่ยินดีที่เขาเฝ้าทนรอ
คงเป็นกรรมทำไว้ในครั้งก่อน
บาปมาย้อนกร่อนใจให้ทุกข์ท้อ
แสนหนาวเหน็บเจ็บช้ำน้ำตาคลอ
ต้องตามง้อขอรักสมัครทรวง
ในตัวเธอเพ้อถึงคนึงหา
รักเรื่อยมาพาใจให้ห่วงหวง
แม้จะรู้ดูออกเธอหลอกลวง
ยอมติดบ่วงหน่วงใจไม่ถอดถอน
เพราะอะไรใจนี้มีเธออยู่
หวังเคียงคู่ดูแลแม้หนาวร้อน
ถึงแม้ว่าน้ำตาต้องเปียกปอน
เธอตัดรอนทอนบั่นหั่นหัวใจ
เหตุอันใดไยรักไม่ลาเลิก
จะเฉยเพิกต่อเธอทำ