ดวงอาทิตย์จะลับแล้ว เมฆสีแดงพราวแพรวบนฟ้า น้ำสะท้อนแวววับจับตา จิ้งหรีดเรไรเริงร่าส่งเสียงระงม คลื่นกระทบฝั่งครืนครืน ต้มมะพร้าวยืนชมสุขสม รอคอยกระแสแห่งสายลม พัดมาให้รื่นรมย์เย็นใจ เหล่านกกาบินกลับบ้าน รัตติกาลเริ่มมาใกล้ มองไปยังขอบฟ้าทะเลไกล แสงไฟเรือประมงวับแวม ดวงอาทิตย์ลับไปแล้ว ความวาวแววของน้ำก็จางหาย เหลือแต่คลื่นที่ยังซัดอยู่ไม่วาย ดวงดาวเริ่มเผยกายพร้อมดวงจันทร์ ดึกแล้วแก้วตาจ๋า....... โอ้น้องยา..เจ้าจงหลับฝัน รอคอยแสงรุ่งแห่งตะวัน ปลุกเจ้าให้ตื่นขึ้นอีกครั้งวันใหม่เอย
12 มีนาคม 2550 09:58 น. - comment id 669091
ถ้ามีคนคอยปลุกทุกเช้า นาฬิกาปลุกก็ไร้ความหมายค่ะ
12 มีนาคม 2550 10:53 น. - comment id 669139
สายแล้วค่ะ ไม่มีคนคอยปลุกเลยสายประจำ
12 มีนาคม 2550 10:58 น. - comment id 669148
ฟ้าตอนค่ำๆบางวันก็สีแดงน่ากลัวนะคะ
12 มีนาคม 2550 11:47 น. - comment id 669187
ถึงฟ้าจะน่ากลัว แต่คนยังน่ารักนะคะ เหมือนทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ขอบคุณค่ะ
12 มีนาคม 2550 15:36 น. - comment id 669330
ดีจังไม่ต้องมีนาฬิกาปลุก.. มีคนปลุกแทนแล้วนี่นา..
12 มีนาคม 2550 16:48 น. - comment id 669400
บางครั้งก็ดีใจนะค่ำแล้ว... เพราะนั้นหมายถึง...การต่อสู้สิ้นสุดแล้ว...
12 มีนาคม 2550 18:00 น. - comment id 669502
ใกล้ค่ำยิ่งดำดิ่งให้หวงแห่งความคิด
13 มีนาคม 2550 10:35 น. - comment id 669842
คุณกุหลาบขาว...เป็นการประหยัดค่าถ่านนาฬิกางัยคะ คุณแมงกุ๊ดจี่...ใกล้ค่ำให้นอนเองแรง...เพื่อรับการต่อสู้ครั้งใหม่ในวันรุ่ง
13 มีนาคม 2550 10:36 น. - comment id 669843
เปเป้ซังจ๋า..... ขอบคุณจ๊ะที่เข้ามาเยี่ยม