หอมดอกลำดวน

4 มีนาคม 2550 04:07 น. - comment id 665564

แพรดาวพราวเด่นพื้น     อัมพร
แผ่ภาสประภัสสร           เสกสร้าง
ราวรุ่งรัตน์อมร              มาประดับ
คืนหนึ่งราตรีสล้าง         อีกไร้มลทิน     
 
(เดี๋ยวมาใหม่)

ปราณรวี

4 มีนาคม 2550 04:21 น. - comment id 665566

เมื่อยามดึก รัตติกาล ใกล้ผ่านพ้น
ละไอฝน แผ่วพลิ้ว ปลิวละล่อง
ลมพัดพา ผ่านไป ในครรลอง
ตาจ้องมอง หาดาว เคยพราวฟ้า

โอ้ยามนี้ คนดี คงหลับฝัน
ยามไกลกัน ฉันเพ้อ ละเมอหา
เพียงพบแนบ แอบไป ในนิทรา
ได้สบตา สักครั้ง ก็ยังดี   

สวัสดีค่ะคุณหอมดอกลำดวน..กลอนเพราะมากจริง ๆ ค่ะ 

เฌอมาลย์

4 มีนาคม 2550 06:13 น. - comment id 665567

จินตนาการเลิศล้ำอำไพกว้าง
คคนางค์เบิกธรณีสุรีย์ฉาย
ยินไก่ขันสำเนียงเพียงทักทาย
นิมิตหมายทิวาใหม่ได้มาเยือน

อิอิ ลองดูบ้าง แต่แจมแบบมั่วๆไปก่อนนะคะ
รีบไปงานบวชก่อนค่ะ

Silver Snitch

4 มีนาคม 2550 17:13 น. - comment id 665648

คอนพูทน

4 มีนาคม 2550 17:38 น. - comment id 665655

งานงามยามย่ำเย็น
พิศเห็นฤทัยหวน
จับจิตใจรัญจวน
เนียนนวลนุ่มลำนำ..

หอมดอกลำดวน

4 มีนาคม 2550 18:12 น. - comment id 665670

คุณปราณรวี

ฝากสายลมทอดลำ..นำความนี้
บอกคนดีว่าฉันนั้นคิดถึง
แม้ห่างไกลสุดหล้ายังตราตรึง
ใครคนหนึ่งก็ยังใกล้อยู่ในทรวง

แม้นทิวา-ราตรีจะลี้เลื่อน
ใจหรือเคลื่อนคำนึงคอยซึ้งหวง
รังสีแห่งรักนั้นแสนรรร รวง 
ล้นปรี่ทรวงอบร่ำทุกค่ำคืน..

หอมดอกลำดวน

4 มีนาคม 2550 18:27 น. - comment id 665677

คุณเฌอมาลย์    แวะมาทักทายได้เสมอนะจ๊ะ

ถ้าตัดบทสุดท้ายออก  เรากะว่าจะแต่งต่อได้  แต่ว่าเสียดาย  ง่วงซะก่อน อิอิ  เวลาตั้งตี่สี่ ยังไม่นอน ก็เลยรวบความหน่อย  ความตอนท้ายๆ เลยเดินเร็ว  เหมือนให้รีบๆ จบ  ต้องขออภัยอย่างยิ่ง

อนธกาลผ่านฟ้ามาร่ายเวทย์
แล้วสื่อเลศสำคัญทุกความหมาย
มอบไออุ่นแห่งรักมาทักทาย
กรุ่นกำจายมธุรส แห่งราตรี

จนล่วงคาบทินกรร่อนสู่ฟ้า
ส่องแสงกล้าเพรางายพรายรังสี
สรรพสิ่งทยอยฟื้นตื่นชีวี
ย่างวิถีสู่จุดหมายที่ปลายทาง

หอมดอกลำดวน

4 มีนาคม 2550 18:29 น. - comment id 665678

silver snitch
ท่าทางคงแปลไม่ออก  พยายามเข้านะ

หอมดอกลำดวน

4 มีนาคม 2550 18:33 น. - comment id 665681

คุณคอนพูทน

งดงามณยามรัศมิแข
ศุภแท้ผิว์ทองทา
สืบสมอุดมอธิกวา-
ระสภาวอำนวย

กุหลาบขาว

4 มีนาคม 2550 18:46 น. - comment id 665684

ท่ามราตรี..เหน็บหนาว..รวดร้าวจิต
ความมืดมิด..ปกคลุม..หุ้มผืนฟ้า
ปีศาจแห่ง..สายลม..พร่างพรมมา
ทั่วกายา..สั่นสะท้าน..ซ่านถึงทรวง..

หอมดอกลำดวน

4 มีนาคม 2550 19:13 น. - comment id 665698

เริ่มบรรเลงต่อ
..............................
แพรดาวพราวเด่นพื้น     อัมพร
แผ่ภาสประภัสสร           เสกสร้าง
ราวรุ่งรัตนะอมร              มาประดับ
คืนหนึ่งราตรีสล้าง         เหลือบไร้มลทิน    

เหมือนมนตร์ดลจิตโน้ม    คำนึง
แสงรัติ์ที่ทาบถึง                ทั่วหล้า
โน้มหน่วงจิตซาบซึ้ง          บริบท
ท่ามกลางคืนเด่นฟ้า         สุดฟื้นตื่นภวังค์

ดาราดังหยอกเย้า           ยั่วจันทร์  
เอื้ออกเอื้อแบ่งปัน          ปลาบปลื้ม
แซมแต่งประดับรรร       รวงแหล่ง
ยังยั่งยงหยิบยื้ม               หยาดฟ้ามาทรวง

ลำลมโลมแหล่งหล้า         โลมลน
อบร่ำยามเวียนวน          วกว้าง
รำพายช่วงปลาบปน         ความเฉื่อย
ปนแต่ความเคว้งคว้าง                       เคลิบเคลิ้มคอยเกษม

ประทิ่นอวลอบฟุ้ง                         กำจร
หลงเอกอนุสรณ์                            สื่อนั้น
นาสิกผัสสะพร                              ปรากฏ
แทบอยากจรดุ่มดั้น                      ขอบคุ้งแห่งหาว

สังคีตคลอขับร้อย                      บรรเลง
หรีดหริ่งเรื่อยร่ำเพลง             เพรียกพร้อง
ผสานศัพท์ครื้นเครง               คลออยู่ 
กำซาบโสตแซ่ซ้อง                    ศัพท์นั้นนิจนันต์

(เดี๋ยวมาใหม่)

หอมดอกลำดวน

4 มีนาคม 2550 19:17 น. - comment id 665701

คุณกุหลาบขาว
มาด้านลบเลยเชียว  แหะๆ จะแต่งตอบไงล่ะเรา
งั้นบทนี้เลย  

ยามทินกรเริ่มเร้น         หลีกลา
ค่อยหรี่ภาพอาภา         ผ่องแพร้ว
ทั้งมวลหมู่ปักษา          บินกลับลำเนา
ม่านมืดมาคลุมแล้ว     ลบล้างรอยเกษม

ราตรีลู่ผ่านพื้น              แผ่นดิน
เพียบสรรพภัยรี่ริน           แห่ห้อม
ช่องว่างแห่งอนธจินต์      จักแผ่
เข้าขนาบเรียงรายล้อม     สุดลี้เลยนา

  วิชชุ ปลาบแปลบเปรี้ยง     ครืนโครม
วายุ แห่ห่าโหม                   หื่นห้ำ
วิรุณ สาดซัดโซม               กำซ่าน
วินาศ กราดกรายกล้ำ          เกลื่อนพื้นแผ่นภูฯ

อสร พิษแผ่พิษร้าย            รุมเถือ
อสูร สาบไพรมากเหลือ     หลั่งไล้
อุบาทว์ ทุรจิตเจือ              มาจ่อ
อุบัติ เบียฬชีพให้               หวั่นเวิ้งวงศา

หลงกวี

4 มีนาคม 2550 19:28 น. - comment id 665705

ไม่มีคำบรรยาย

เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

4 มีนาคม 2550 19:32 น. - comment id 665707

เฌอมาลย์

4 มีนาคม 2550 23:34 น. - comment id 665787

มาชื่นชม+ชื่นชอบท่ามราตรี เข้ากับบรรยากาศจริงๆค่ะ
ราตรีสวัสดิ์นะคะ

ห้วงคำนึง

5 มีนาคม 2550 01:27 น. - comment id 665797

เมื่อถึงคราตะวันรอนอ่อนแสงแล้ว
ราตรีแจ้วจรภพสบสมัย
เทพนิศาเบิกฟ้าอ่าอำไพ
กลบแสงในสุรทินจนสิ้นลง

เริ่มบทเพลงรัตติกาลกังวานทั่ว
เสมือนยั่วยวนให้ชมจนลืมหลง
บางชีวิตผ่อนพักหลักดำรง
ค่อยซบทรงนิทรในตอนนี้

แต่ทรวงหนึ่งยังซึ้งถึงรสเลิศ
อันพรายเพริศเพลาเลียบราศี
ท่ามกลางลมไกวโยกโบกพัดวี
ท่ามราตรี หนึ่งนั้น..ฉันร่ำรมย์

ด้วยแสงทองจันทราอาภาภัสสร์
อมรรัตน์รอบหาวสกาวสม
ดลประดับแหล่งหล้าอณาคม
สลัดความซานซมที่ข่มใจ

จึงก่อร่างเรือนกายมิคลายเกษม
และอิ่มเอมเอิบอาบซาบสดใส
อีกประทิ่นกลิ่นผกาสุมาลัย
เหมือนชื่นใจอบร่ำทุกค่ำคืน

จะนำคาบราตรีมาคลี่ห่ม
เพื่อปลดเปลื้องเศร้าตรมความขมขื่น
เพื่อเสพย์ซึ้งรสรักจักยั่งยืน
ณ ชั่วคืนกล่อมขวัญนิรันดร์กาล

หอมดอกลำดวน

5 มีนาคม 2550 01:43 น. - comment id 665798

คุณหลงกวี   คุณเปเป้ฯ

จะร้อยลักษณ์บทกลอนอักษรศิลป์
จนตราบสิ้นชีวาจะหาไม่
ประดิษฐ์กลอนประดับหล้าเพริศพิไล
เพื่อช่วยให้ความโศกจากโลกเรา

ขอขอบคุณมิตรภาพอันซาบซึ้ง
ที่ให้ถึง หนึ่งคนจนคลายเหงา
เพราะมีเพื่อนชี้แนะและกลั่นเกลา
มาเถิดเราร่วมรักษ์ร้อยอักษรา

หอมดอกลำดวน

5 มีนาคม 2550 01:39 น. - comment id 665800

คุณเฌอมาลย์

เฌอ  ต้นไม้
มาลย์  ดอกไม้
สงสัยจะเป็นคนรักธรรมชาติ

ร้อยมาลัยคำกลอนสุนทรหวาน
แด่เฌอมาลย์มิตรรักยิ่งหนักหนา
ร่ายบทกลอนกล่อมขวัญจำนรรจา
จงหลับตาฝันดีเถิดที่รัก

หญิงรพี

5 มีนาคม 2550 08:10 น. - comment id 665811

คุณหอมดอกลำดวน...ชื่นชอบในการแต่งกลอนของคุณมาก ๆ ช่างสรรหาคำที่ไพเราะและก็สวยงามจริง ๆ..ชื่นชมค่ะ..และก็ปรารถนาว่าสักวันอยากแต่งกลอนได้เก่ง ๆ อย่างนี้บ้าง..คอยติดตามผลงานนะคะ

รัติกาลมาเยือนเหมือนเตือนจิต
โอ้มิ่งมิตรร่วมพิศดาวสกาวฟ้า
เคยคลอเคล้าใต้เงาแห่งจันทรา
ทุกทิวาแสนระรื่นชื่นหทัย

แม้วันนี้ไร้เงาเขาเคียงข้าง
ถึงอ้างว้างไปบ้างด้วยอ่อนไหว
แต่มิเคยเงียบเหงาในหัวใจ
เก็บความทรงจำดีดีไว้เสมอมา

Silver Snitch

5 มีนาคม 2550 12:03 น. - comment id 665888

ถึงคุณผอมดอกลำด้วน
คุณรู้ได้อย่างอะไรว่า เราไม่เก่งภาษาไทย แปลก? 

Silver Snitch

5 มีนาคม 2550 12:07 น. - comment id 665889

ถึงคุณผอมดอกลำด้วน
      คุณรู้ได้อย่างอะไรว่าเราไม่เก่งภาษาไทย เราไม่ยังเคยบอกคุณนะค่ะ  Kon mai dee

หอมดอกลำดวน

5 มีนาคม 2550 19:14 น. - comment id 665999

คุณหญิงรพี

ปลื้มจังเลย.....

สุดจะเงียบหงอยเหงาเศร้าดวงจิต
อยากมีมิตรร่วมดวงมานลาญความเหงา
นับตั้งแต่จากกันมานานเนา
ก็ยังเศร้า ยังสะอื้น ฝืนจาบัลย์

หอมดอกลำดวน

5 มีนาคม 2550 19:22 น. - comment id 666002

คุณ silver snitch

เราไม่รู้หรอก  แต่เดาเอาน่ะ   
อีกอย่าง  เราเป็นคนดีน้า   

ร้อยแปดพันเก้า

6 มีนาคม 2550 11:26 น. - comment id 666241

ตามมาชื่นชม

ยอดเยี่ยมจริง ๆ

หอมดอกลำดวน

20 มีนาคม 2550 05:28 น. - comment id 673331

คุณร้อยแปด

กลอนของคุณก็เยี่ยมจริงๆ  น้องติดตามอ่านตลอด  แล้วก็ขอขอบคณมากๆที่อธิบายเกี่ยวกับดอกลำดวนให้แจ่มแจ้ง