ต้องมนต์อินทนนท์

นพบวรนครพิงค์

อินทนนท์คนไกลได้มาเห็น
                น้ำค้างเย็นเยือกแข็งในหมอกหนา
                มีกู่เจ้าอินวิชยานนท์แต่นานมา
                สายลมพาพัดเยือกอดีตกาล
                   ราชวงศ์ใดเคยรั้งแผ่นดินทวีป
                ได้ปลุกชีพเชียงใหม่ฟื้นม่านสิ้น
                ประชาชนได้อยู่ได้พึ่งพิง
                ใต้อุ้งถิ่นเจ้ากาวิละสุดชื่นใจ
                     กราบท่านแล้วพากันมุ่งดงดอกไม้
                ระรื่นใบสีเขียวชอุ่มไสว
                กุหลาบพันปีชูช่อระเริงใจ
                 ม่านหมอกในหมู่เมฆน่าชื่นชม
                     น้ำตกงามธารน้ำระรื่นไหล
                 ใสเย็นในหมู่บ้านชนที่สูง
                 บนผืนฟ้ามีนกป่าอีกนกยูง
                 ทั้งยางยูงประดู่แดงเขียวขจี
                    น้ำค้างแข็งมาแล้วกระไรนั่น
                  หนาวเย็นพลันชื่นใจเสียจริงหนอ
                  ขอมีเธอข้างกายก็เพียงพอ
                  จะกอดออแอบชิดสนิทใจ