ดอกราตรีสีขาวหนาวน้ำฝน มิอาจต้านทานทนจึงหล่นร่วง คงเพียงกลิ่นรินไว้ในลมลวง คืนวันล่วงจากชูช่อกลับคลอดิน น้ำตาตกปลกกลีบอันลีบช้ำ ฝนกระหน่ำพรำใส่ไม่หยุดสิ้น จากดอกขาวกลายดำคล้ำราคิน ไม่เหลือกลิ่นหอมหวนรัญจวนใจ บ้างถูกกวาดคราดไถให้ไกลพื้น ผ่านเพียงคืนคุณค่ากลับหาไม่ มิเหลือคนค้นหาว่าแห่งใด เจ้าดอกไหนโปรยกลิ่นประทิ่นปรุง ดอกหนึ่งราโรยร่วงจากรวงช่อ ดอกหนึ่งรอบานอวดประกวดทุ่ง คงคอยขับความหอมกล่อมแควคุ้ง รวยรสฟุ้งเย็นย่ำฉ่ำอารมณ์ ด้วยเพียงหวังวันใดใครเหนื่อยล้า ลมพัดพาผ่อนคลายกลายสุขสม แม้บางคราวหนาวน้ำฟ้าอุราระทม คงโรยรินกลิ่นพรมข้าชมเชย
4 กันยายน 2549 07:46 น. - comment id 603300
ดอกราตรีจะหอมมากตอนกลางคืน น่าทึ่งนะครับ คนเราถ้าอยู่คนเดียว ก็จะคิดอะไรที่แปลกๆ ๆนะครับ
4 กันยายน 2549 13:23 น. - comment id 603369
เฮ้อ...กว่าจะอ่านจบ...สงสารพี่ชายมั่งเหอะน้องชาย...สีนะสี...หน้ามืดแล้วเนี๊ยะ...
4 กันยายน 2549 14:48 น. - comment id 603392
ต้องขอโทษอย่างแรงเลยคับ ไม่นึกว่าในเวบจะมีคนแก่เข้ามาอ่าน เง้ออออ คริ ๆ อะล้อเล่นนะเพ่ชาย ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมคับ
4 กันยายน 2549 16:22 น. - comment id 603408
ได้กลิ่นหอมของดอกราตรีค่ะ...เลยแวะมา..หอมจัง...
4 กันยายน 2549 19:50 น. - comment id 603451
นึกถึง กลิ่นหอมเย็น ตอนดึก ๆ นึกถึงเพลง ดอกราตรี... กลิ่นหอม เศร้า ๆ เพลง ๆ ก็ยิ่งเศร้า ไปแล้ว ไปหาที่นั่งร้องไห้ก่อน
4 กันยายน 2549 21:26 น. - comment id 603491
เชยไหมค่ะ หากจะบอกว่าผู้หญิงไร้เงาไม่รู้จักดอกราตรี แต่ถ้าเห็นคงจะอ๋อเหรออยู่เหมือนกัน อิอิ ชอบธรรมชาตินะค่ะ สวยงามดี คุณเขียนได้ดีมากเลยค่ะ
5 กันยายน 2549 02:52 น. - comment id 603536
ดอกราตรีเป็นยังไงอ่ะ รู้จักแต่ดอกซากุระงับ หุหุ
5 กันยายน 2549 11:47 น. - comment id 603589
มาหอมดอกราตรี แต่..น้ำตา ไม่เอาครับ